مازندنومه؛ سرویس مهرورزان، آتنا فلاحتی: انجمن خیریه همیاران زندگی در نخستین روز بازگشایی مدرسه‌ها به دیدار دانش‌آموزان مدرسه استثنایی امام جواد (ع) در کوی ارم ساری رفت تا همراه با برگزاری جشن آغاز سال نو، هدیه‌هایی شامل مداد، دفتر، کیف مدرسه و ... را به دانش‌آموزان نیازمند هدیه دهد.

مدرسه امام جواد (ع) 110 دانش‌آموز با نیازهای ویژه شامل ناتوان ذهنی، معلولان جسمی و مانند این ها را تحت آموزش قرار داده است. این دانش‌آموزان از شهرهای ساری، جویبار، قائمشهر و شهرهای دیگر در این مدرسه مشغول تحصیل هستند.

خانم عربی، مدیر مدرسه است و همراه بچه‌ها و پدرها و مادرها در جشن حضور دارد. او از اینکه دانش‌آموزان‌اش خوشحال به کلاس درس می‌روند، ابراز خرسندی می‌کند و می‌گوید: فضای شاد در روحیه دانش‌آموزان به ویژه دانش‌آموزان استثنایی تاثیر خوبی دارد و برگزاری چنین برنامه‌هایی شگفت‌انگیز است.

عربی با یادآوری جشنی که سال گذشته از سوی همیاران زندگی در مدرسه برگزار شده بود، ادامه می‌دهد: اطمینان دارم از تعامل با دانش‌آموزان این مدرسه پاسخ بهتری خواهید گرفت تا سال بعد برنامه‌های بهتری برگزار کنید.

او می‌گوید: امسال هیچ کمکی برای تحصیل دانش‌آموزان دریافت نکردیم و تنها، هلال‌احمر قول همکاری برای کمک به مدرسه داده است.

*بزرگترین آرزویم این است که سلامتی‌ام را به دست بیاورم

متین رمضانپور در حیاط مدرسه مشغول شیطنت و شادی با دوستان خود است. 13 سال دارد و از آرزوهای خود می‌گوید: دوست دارم وقتی بزرگ شدم خانه بزرگ، ماشین شاسی‌بلند و زمین داشته باشم و در زمین استخر بزرگی بسازم.

او از اینکه نوشت‌افزار جدید هدیه گرفته خوشحال است و با اشتیاق می‌گوید: دوست دارم در آینده فوتبالیست بشوم، از آن فوتبالیست‌ها که دو میلیارد پول به آنها می‌دهند.

یوحنا ده ساله که دوست دارد در آینده مهندس برق شود، یکی از دانش‌آموزان پایه چهارم است و به ما می‌گوید: خیلی هدیه‌هایم را دوست دارم. خوشحالم که به مدرسه می‌آیم، چون دوست دارم بیشتر خواندن و نوشتن بلد باشم.

فاطمه‌سادات، دانش‌آموز دیگری است که می‌گوید: 14 سال دارم، نمی‌دانم شاید 15 سال دارم، اما به کلاس ششم- ب می‌روم.

مانند بقیه دانش‌آموزان اشتیاق آغاز سال نو و آمدن دوباره به مدرسه را دارد، از آرزوهایش می‌گوید: دوست دارم معلم بشوم، معلم اول تا ششم. بزرگترین آرزویم این است که سلامتی‌ام را به دست بیاورم.

فاطمه نوشت‌افزار نو هدیه گرفته است و امسال از سال گذشته خوشحال‌تر است، ادامه می‌دهد: از اینکه به مدرسه برگشتم و می‌توانم دوباره بنویسم و بخوانم ذوق‌زده و خوشحال هستم.

دانش‌آموزان مدرسه استثنایی امام جواد (ع) امروز با کیف‌های پر از شادی و امید به انسانیت و حس همنوع‌ دوستی به خانه بازگشتند. درس امروز، مهربانی بود.

*مسئولان، خیریه را تریبونی برای هدف های خود می بینند

امیرعلی رزاقی، عکاس خبری و سرپرست انجمن خیریه همیاران زندگی، درباره هدف برگزاری جشن آغاز مهر می‌گوید: در کنار تمام فعالیت‌هایی که انجام می‌دهیم، تلاش می‌کنیم تا در روزهای بازگشایی مدرسه، برای افراد بی‌بضاعت و کم‌درآمد نوشت‌افزار و وسایل مورد نیاز تحصیل خریداری کنیم.

رزاقی ادامه می‌دهد: تنها به خرید نوشت‌افزار و لباس مدرسه بسنده نکردیم، در یک مورد دانش‌آموزی به دلیل بدهی نمی‌توانست سال نوی تحصیلی را آغاز کند که با پرداخت بدهی این خانواده، امروز او در کنار سایر دانش‌آموزان می‌تواند به تحصیل خود ادامه دهد.

از او درباره دلیل انتخاب یک مدرسه استثنایی با نیازهای ویژه برای برگزاری جشن مهر می‌پرسم که پاسخ می‌دهد: سال گذشته جشن سال تحصیلی را با اهدای نوشت‌افزارو برپایی جشن در روستای دورافتاده اسبو بابل آغاز کردیم. پس از جشن اسبو به برخی مدرسه‌های ساری رفتیم که مدرسه امام جواد (ع) یکی از آنها است.  پیشتر هم در این مدرسه جشنی برای دانش‌آموزان برگزار کردیم و دوست داشتیم این برنامه‌ها ادامه داشته باشد تا بتوانیم اتفاق‌های خوبی را رقم بزنیم.

رزاقی درباره هدیه‌ها و شیوه جمع‌آوری آنها می‌گوید: مدرسه امام جواد (ع) 110 دانش‌آموز دارد که بیش از 30 نفر از آنها نیازمند کمک ما هستند. ابتدا برای این تعداد کمک نقدی و نوشت‌افزار لازم از راه اطلاع‌رسانی در کانال تلگرام و اینستاگرام همیاران زندگی جمع‌آوری شد و در ادامه، 18 نفر از دانش‌آموزان نیازمند تحت پوشش انجمن نیز نوشت‌افزار، لباس مدرسه و ... دریافت کردند.

او ادامه می‌دهد: شعار انجمن ما این است که هرگز سوژه‌های خود را رها نمی‌کنیم، بر این اساس 20 بسته نوشت‌افزاری برای دانش‌آموزان مدرسه اسبو و تعدادی نیز برای دانش‌آموزان مدرسه پنبه‌چوله ساری تهیه کردیم که به آنها اهدا شد.

این عکاس رسانه های استان درباره همکاری مسئولان استانی با این انجمن در برگزاری جشن سال تحصیلی جدید می‌گوید: در بحث خیریه هرگز به مسئولان نگاه مثبتی نداشتم و نخواهم داشت، چراکه مسئولان، خیریه را تریبونی برای رسیدن به هدف‌های خود تصور می‌کنند و انجمن همیاران زندگی، از تمام قید و بندهای سیاسی آزاد است و بلندگوی هیچ سیاستمدار و مسئولی برای رسیدن آنها با اهداف غیر خیریه نیست.

او می‌افزاید: همیاران زندگی مانند سایر انجمن‌های مردم‌نهاد متکی به کمک‌های انسانی است و با تاسف باید بگویم هیچ مسئولی دلش نمی‌خواهد به صورت ناشناس فعالیت خیریه داشته باشد و همه می‌خواهند با کمک‌های خیریه، صدای فعالیت‌های خود را به گوش مردم برسانند.

رزاقی ادامه می‌دهد: از ابتدای فعالیت خیریه از هر مسئولی که فکر کنید درخواست همکاری کردیم اما کمتر پاسخ گرفتیم که نمونه آن، تقاضای کمک ما از فرمانداری است که از سال‌ها پیش همچنان بی‌پاسخ مانده است. پس از 3 سال باز ناامید نشدم و برای آغاز این برنامه به دلیل اینکه مساله خیریه، کمک به نیازمندان است از استانداری، فرمانداری، بهزیستی و ... تقاضای همکاری کردم اما آنچه امروز اتفاق افتاد، تنها نتیجه تلاش مردم و اعضای همیاران زندگی بود.

او از حمایت‌های سعید آرام و سعید نجاریان عضو شورای شهر یاد می‌کند و می‌گوید: گرچه بیش از6 ماه است که به هر دلیلی به نظر می‌رسد بهزیستی تمایلی به ورود به موضوع‌های خیریه ندارد، در تمام پروژه‌های پیش، این دو مسئول یار ما بودند و آنچه در توان داشتند را برای کمک به خیریه و پیشبرد برنامه‌های ما انجام دادند.