مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، عادل جهان‌‌آرای، دبیر روزنامه همشهری مازندران: دنیای رسانه، دنیایی پر از شگفتی، جاذبه و در همان حال عجیب است. عجیب، به این دلیل که هرچه این دنیا گسترده‌تر می‌شود، به جای فهم و درک اهمیت آن، سعی می‌کنیم یا این دنیای هر روز نوشونده را نبینیم، یا در تماشای آن خود را به نابینایی بزنیم.

از اهمیت نقش رسانه‌ها در آگاه‌سازی مردم و به موازات آن نوسازی، پیشرفت و توسعه جامعه نمی‌توان چشم‌ پوشید و بی‌تفاوت گذشت.

دنیای رسانه، دنیای نو و در حال تحول است. برای آن‌که در سپهر بی‌انتهای رسانه تنها نباشیم و از آن دور نمانیم، ناچاریم با آن همگام شویم.

شاید به دلیل دور بودن از دانش رسانه، حرکت ما در دنباله این کهکشان، گاه لاک‌پشتی باشد، اما اگر این گام‌های کوچک را برنداریم، چیزی برای آگاه کردن جامعه نخواهیم داشت.

زمانی می‌توانیم به کهکشان رسانه احساس تعلق کنیم که خود جزئی آن باشیم. ذات کهکشان رسانه این است که همه چیز را به سوی خود جذب می‌کند.

   در این دنیای پر از جاذبه اولین مؤلفه‌ای که باید به آن توجه داشت، «حسِ بودن» و «بهتر بودن» است. «بهتر بودن» یعنی رقابت بهتر کردن همراه با اخلاق حرفه‌ای و ابزار و دانش رقابت را دانستن است. اگر کسانی نمی‌توانند در این سپهر رقابت کنند و نقشی بهتر در تنویر افکار عمومی و جذب آنها داشته باشند، به سرنوشتی جز پوسیدن دچار نمی‌شوند. برای پرهیز از پوسیدگی و راه بردن به چشمه نور، باید راهی شد و به سوی معبد آگاهی حرکت کرد.

حیرت انگیز است که برخی همکاران ما در استان مازندران، در هفته جاری و در یک نشست به‌جای آن‌که خود را با این کهکشان همراه کنند، اصرار می‌ورزند که رسانه‌های حرفه‌ای استان را که همه تلاش آن‌ها آگاه‌سازی جامعه، شناخت نیازهای درست مخاطبان بومی، گره‌گشایی مشکلات منطقه‌ای و استانی، حفظ فرهنگ و آیین‌های بومی، حفظ و اشاعه زبان مادری، ترویج آداب و ادب استانی و بسیاری از مولفه‌های دیگر در این حوزه است، از انتشار بازدارند تا خود بتوانند به‌دور از رقبا از خوان نبود رقیب نصیب ببرند.

 این‌که روزنامه‌های استانی از مسئولان فرهنگی مازندران می‌خواهند از چاپ روزنامه‌های استانی متعلق به نشریات سراسری مثل همشهری یا ایران جلوگیری کند، به این دلیل نیست که برای حفظ فرهنگ، آداب و آیین‌های بومی تلاش می‌کنند یا دلسوز آن هستند، بلکه ناخودآگاه کاری می‌کنند که نیروها و روزنامه‌های حرفه‌ای استان را از گردونه رقابت خارج کنند.

همکاران و هم‌‌صنفی‌های ما در استان به‌جای آنکه باب رقابت حرفه‌ای و علمی رسانه‌ای را در استان باز کنند، خام‌گونه بر اشباع روزنامه در استان تأکید می‌ورزند. حال آنکه هیچ کس نمی‌تواند جلوی رشد و گسترش رسانه‌ها را بگیرد و مدعی اشباع شدن رسانه در یک منطقه شود، بلکه اهالی مطبوعات آن منطقه باید بتوانند همپای دیگر تیزروان این جهان، گام بردارند.

   قانون اساسی، مجلس(نظام پارلمانی)، احزاب و سرانجام مطبوعات ارکان اصلی دموکراسی را تشکیل می‌دهند. اگر ما اهالی رسانه اعتقاد داریم که مطبوعات(رسانه به معنای عام آن) رکن چهارم دموکراسی است، نباید با رفتارهای سلبی و در عین حال حذفی جلوی آگاهی عمومی را بگیریم.

 کاش همکاران به جای نگاه صرفا مادی و سودآورانه به رسانه - در عین حال که معتقدیم اقتصاد رسانه هم باید مورد توجه قرار بگیرد- با نگاهی حرفه‌ای و واقع‌بینانه به نقش روزنامه‌های استانی مانند همشهری توجه می‌کردند. نه آن‌که از مسئولان فرهنگی بخواهند جلوی انتشار این روزنامه‌ها یا روزنامه های مشابه را در استان بگیرند.

به اذعان دست‌اندرکاران حرفه‌ای مطبوعات، روزنامه همشهری مازندران در سال‌های اخیر توانسته است راهی نو و تازه را پیش پای علاقه‌مندان و مخاطبان بگشاید. در جشنواره‌های مطبوعات، نویسندگان و خبرنگاران همشهری مازندران مقام‌های درخور توجهی کسب می‌کنند که نشان‌دهندۀ حرکت حرفه‌ای و بر مدار علم و دانش و تعهد همکاران ما در همشهری مازندران است. داوران جشنواره‌ها مطالب منتشر شده در این نشریه را حرفه‌ای و متعهدانه قلمداد می‌کنند.

  خوب است همکاران گرامی ما در استان با نگاه صنفی و حرفه‌ای خود، به جای بریدن پیکره درخت، به فکر انداختن نور بر شاخه‌های آن باشند.