مازندنومه؛ سرویس سیاسی، دکتر هادی ابراهیمی: اربعین امسال هم گذشت، پدیده بی نظیر و بی سابقه ای که در سالهای اخیر نماد عزّت اسلامی شده است.

میلیونها انسان عاشق و دلباخته از نقاط مختلف جهان خصوصاً از ایران اسلامی با پای پیاده از شهرهای مختلف سمت کربلا حرکت کردند تا برای حسین مظلوم شهید، این کشته اشکها و اسیر گرفتاریها و ارواحی که بر آستان او فرود آمده اند و در جوارش ماندگار شدند به عزاداری بپردازند.

پیاده روی اربعین را باید اقدامی مومنانه و عاشقانه و بلاشک جزء شعائر الله دانست. حرکت توامان عشق و ایمان. وقتی از دور به آن نگاه می کردم، غبطه می خوردم به حال کسانی که این توفیق را پیدا کردند:

گرچه دوریم به یاد تو سخن می گوییم / بعد منزل نبود در سفر روحانی

نه تنها از کشورهای اسلامی، ملت های مسلمان از سنی و شیعه بلکه از هند، اروپا، حتی از آمریکا و کشورهای دور دو روز، سه روز بیشتر یا کمتر با پای پیاده و تاول زده اعم از زن و مرد و پیر و جوان و حتی بعضی ها با ویلچر که متاسفانه امثال حقیر از آن محروم بودیم، آمده بودند.(یا لیتنا کنا معکم فنفوز فوزاً عظیماً).

عزادارانی که به دور قبر مطهر سالار شهیدان حلقه زدند و به زیارت آستان او به حرم آمده و به مشهد او پناه آورده اند و به درگاه و آستان مطهرش تقرب جستند.(آجرک الله).

مردم عراق هم انصافاً با مهمان نوازی و پذیرایی اگرم از زائران حسینی که مملو از انفاق و محبت و ارادت بود چیزی کم نگذاشتند.

هر چند ماجرای زیارت جابربن عبدالله انصاری صحابی بزرگ پیامبر (صلی الله علیه و آله) برای زیارت قبر سالار شهیدان در اربعین، بسیار سخت و جانگذاری بود، در تاریخ ماندگار و این ماندگاری باعث شکسته شدن سد خفقان حکومت بنی امیه و اموی شد و راه را برای زائران حسینی گشود تا با زیارت پرشورشان پرچم عاشورا که در کربلا برافراشته و خاطره شهیدان جاوید، و راه مبارزه بر ضد دشمنان اسلام و قرآن گشوده شود.

افزون بر این، زیارت این صحابی بزرگ درسی است برای نابخردانی که از زیارت قبور اولیاء الله به خاطر کج فهمی و درک نکردن حقیقت تعلیمات اسلام ممانعت به عمل آوردند.

اربعین بزرگترین گردهمایی عالم «تجسم ارزشهای الهی»

راستی راز و رمز این حرکت عاشقانه پس از قرنها که بر مدار عشق و ایمان مبتنی بوده در چیست؟ حرکتی که هم در آن ایمان و اعتقاد قلبی و باورهای راستین ، تحریک کننده و عمل کننده است و هم عشق و محبت!

پاسخ به این پرسش صریح و روشن است، چرا که تفکر اهل بیت و تفکر شیعی برخاسته از عقل و عاطفه است، یعنی ترکیبی از ایمان و عشق که با هیچ یک از نظریه پردازیهای کلاسیک موجود در جامعه شناسی و سیاست تناسب و سنخیتی ندارد و نمی تواند این حرکت عظیم وپرمعنا و پر مغز را تبیین و توجیه کند.

خلاء معنوی که بشریت معاصر امروز از آن رنج می برد و مکاتبی که خود را در این عرصه داعیه دار رهایی بشریت می دانسته اند عملاً به بن بست فکری و عقیدتی رسیده اند.

بنابراین این باورها راستین و عمل کننده و عشق و محبت را فقط باید در ذات اقدس الهی و اولیاء الله جستجو کرد، آنجائی که با تمام وجودمان به درگاه حضرت حق تضرع و خشوع می کنیم که خدایا خودت را به ما بشناسان، پس همانا اگر خودت را به ما نشناسانی، پیامبرت را نخواهم شناخت.

خدایا پیامبرت را به من بشناسان، پس همانا اگر پیامبرت را به من نشناسانی، حجتّت را نخواهم شناخت، و اگر حجتت را به من نشناسانی، از دینم منحرف خواهم شد.

راستی! چه کسی مثل خاندان پیغمبر این عناصر برجسته ، ممتاز و نورانی را دارد؟ و راز این معاشعه معنوی با این بزرگواران در چیست؟ آیا نمی شود تصور کرد که اهل بیت نبوت، معدن رحمت، ولی نعمتها، رهبران امتها، ارکان نیکان و استوانه های خوبان هستند؟

اگر آن بزرگواران امامان هدایت، نشانه های تقوا و صاحبان خرد نبودند و در زمره عترت برگزیده پروردگار جهانیان محاسبه نمی شدند، آیا می توانستند پناهگاه مردم و حجت های خدا بر همه اهل دنیا و آخرت باشند؟

شاهدان در فانی و شفیعان در دار بقا

آری! جماعت اربعین که دل در گرو محرم و صفر و عاشورا دارند؛ شهادت می دهند که این معاشقه معنوی صرفاً یک حرکت احساسی و سمبلیک نیست؛ آنان این امامان راشد را مقربان متقی، صادقان برگزیده و قیام کنندگان به اوامر الهی می دانند. پس هر کس که به آنها کینه ورزد به خدا کنیه ورزید و آنکه به آنها پناه آورد به خدا پناهنده شد چرا که آنها راه راست و شاهدان در دارفانی، و شفیعان در دار بقا هستند و آن بابی است که همه ما به آن آزمایش می شویم.

تاریخ هم این گونه نشان داده است، چرا که هر کسی که به اهل بیت (ع) تمسک جست و به آنها پناه آورد ایمنی یافت و آنکه هم که بر طبل مخالفت کوبید به اسفل سافلین تنزل پیدا کرد.

اربعین و بصیرت سیاسی و انقلابی

جماعت اربعین می دانند هر که مقام آن ذوات طیب و طاهر را تصدیق کرد سلامت یافت و هر که به دامنشان دست زد هدایت پیدا کرد.

مگر نه این است که به رهبری آنها هدایت شدیم، و در دولت آنها سروری و سیادت پیدا کردیم و در عافیت آنها مشرف شدیم، این قلم از ثنای آنها عاجز و مهجور است با مدح به کنه آنها نمی توانم دسترسی پیدا کنم، و از وصف قدرشان ناتوانم، اما همین بس که شما نور خوبان هستید، شیوه شما بزرگوارای است، سفارش شما تقوا و کار شما خیراست، شان شما حق و صدق و مدار است، بنابراین حقیر و امثالهم نمی توانیم ثنای نیکوی شما را توصیف کنیم و نمی توانیم آزمایش های زیبای شما را شماره کنیم.

تردیدی ندارم اگر جماعت اربعین شفیعانی نزد خدا بهتر و نزدیکتر از حضرت محمد(ص) و اهل بیت نیکوکارش می یافتند، یقیناً آنها را شفیعان خود قرار می دادند.

گردهمایی بزرگ اربعین پیام های بزرگی دارد اول اینکه خداوند ما را همیشه، بر ولایت اهل بیت (ع) و محبت و دین آنها ثابت قدم نگه دارد و دوم اینکه به همه ما توفیق دهد اطاعت از آنها را که امروز تجلی واقعی آن را می توانیم در اطاعت و پیروی از ولی فقیه زمان مان حضرت امام خامنه ای (دامه توفیقاته) جستجو کنیم .

اگر بخواهیم در عافیت آنها مشرّف شویم و در فردا چشمان مان به دیدار اهل بیت عصمت روشن شود و مهمتر از همه مشمول شفاعت آن بزرگواران قرار گیریم چرا که هیچ تمایز و تفاوتی بین مکتب اهل بیت (ع) و مکتب ولایت مطلقه فقیه نیست.

اگر گفتار آن بزرگواران را اخذ می کنیم و می خواهیم به امرشان عمل کنیم و پناهنده به آنها شویم، با پای پیاده به زیارت شان می رویم، و به قبرهای آنها پناه می آوریم، و از جبت و طاغوت و شیاطین روزگار مثل دولت مستبد و زورگوی آمریکا، رژیم صهیونیستی و رژیم پلید و خبیث آل سعود، وهابیت و تفکر سلفی وداعشی و اجمالاً از همه ظالمین تبرّی می جوییم فقط در پرتو مکتب انسان ساز و بصیرت افزای ولایت مطلقه فقیه است. چرا که این مکتب صرفاً قادر به ایستادگی در برابر گردن کشان معاند و شیاطین متمرّد است.

دشمنانی که دیروز ریختن خون ائمه را حلال می شمردند و در دشمنی با اهل بیت عصمت و طهارت با همه بیعت کرده و هم مسلک شده بودند و هتک حرمت خاندان پیامبر(ص) را مباح می دانسته اند، امروز هم در نیجریه، یمن، عراق، سوریه و سایر بلاد اسلامی به توحش و درنده گی می پردازند، امّا زهی خیال باطل.

امروز دفاع کنندگان از دین خدا و شهادت طلبان داوطلب مانند سدّی آهنین در راه اطاعت از رسول خدا و آلش علیهم السلام بیعت شان تا روز قیامت پابرجاست و ماندگار. آن جائی که در دعای معروف عهد آمده: خدایا اگر بین من و بین حضرت بقیه الله الاعظم امام زمان علیه السلام مرگ حائل شد که تو آن را به بندگانت قضای حتمی قرارش دادی، پس از قبر بیرونم آور تا کفنم لباس رزمم باشد، شمشیرم آماده باشد، و نیزه ام افراشته باشد، و دعوت آن حضرت را در شهر و بادیه لبیک گویم.