مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، علی دامادی: «پ-ب، ساکن قائم شهر، اتهام: سرقت شبرنگ خورشیدی/ م-م، ساکن جویبار، اتهام: سرقت شبرنگ خورشیدی/ رسیدگی در شعبه 101 دادسرای عمومی قایم شهر»

***

باخبر شدیم شهرداری قائم شهر از دو جوان حدودا" ۲۲ ساله به جرم کندن ۳ شبرنگ از  خیابان، به دادسرای عمومی شهرستان قائم شهر شکایت کرده و دادگاه محترم به دلیل احراز جرم سرقت، در حکم بدوی متهمان را به تحمل ۲۰ ضربه شلاق و ۶ ماه حبس تعزیری محکوم کرد.

بدون شک اجرای بی کم و کاست قانون، به عنوان یکی از مهمترین ارکان توسعه و ارتقای امنیت عمومی در جوامع از اهمیت زیادی برخوردار است. در خصوص موضوع مورد نظر هم به لحاظ حقوقی جرم صورت گرفته و شکایتی رخ داده و با توجه به نوع جرم تشخیص داده شده، حکمی برای آن صادر شده است.

این که باید با مجرم برخورد قانونی شود، امری بدیهی و صحیح است، اما سوال های من این است:

ـ آیا مشکل قائم شهر کندن ۳ شبرنگ است؟ و مشکلات و جرائم مهم دیگری وجود ندارد که شهرداری پیگیر آن باشد؟

- تکلیف رأفت اسلامی در برخورد با این افراد که فاقد سابقه سوء قبلی بوده و طلب بخشش و پرداخت خسارت کرده اند، چه می شود؟

ـ تکلیف نادیده انگاری حقوق شهروندان در بلوارکشی خيابان هاي کم عرض و مانند این ها چیست؟ چرا به حقوق قانونی شهروندان معترض توجهی نشده است؟ اصلا چقدر شهروندان را با حقوق و فرهنگ شهروندی آشنا کردیم و کارنامه عملکرد شهرداری قائم شهر در ترویج فرهنگ شهروندی چگونه است؟

- آیا نمی شد برای این دو جوان احکام جایگزین و تنبیهی اما آموزشی مانند خواندن کتاب، درختکاری و مانند این ها صادر شود؟ جوانی که در این سن شلاق بخورد و زندان برود، در آینده هر بزهی ممکن است از او سربزند.

در پایان تاکید می کنم هدف نوشته حمایت از این دو جوان سارق نیست و به هیچ وجه قصد دفاع از عمل ناپسند این دو نفر را ندارم، اما اگر با نگاهی آسیب شناسانه به جرائم بنگریم، در می یابیم بسیاری از جرائم و بزه کاری های اجتماعی حاصل ناآگاهی ها و شرایط جامعه است.

شهرهای ما روستاهای بزرگی هستند که صاحب شهرداری شده اند، توسعه فرهنگ شهروندی نیازمند ایجاد زیرساخت های فرهنگی و آموزشی و نظارت مستمر است.