مازندنومه، سرویس سیاسی: عرفان علیزاده -دانشجوی کارشتاسی ارشد علوم سیاسی و از فعالان اصلاح طلب منطقه آمل- است. با او درباره اتفاقاتی که این هفته در این شهر افتاد و در عرض دو روز دو مسئول ارشد فرمانداری آمل تغییر یافتند، گفت و گو کردیم.

مازندنومه: اتفاقات رخ داده ی چند روز اخیر در آمل از کجا ریشه گرفته است؟

علیزاده: در وزارت کشور طی ماه های اخیر تلاش هایی برای جابجایی جناب منفرد صورت گرفت که بخشی ناشی از فشار داخلی از بدنه وزارتی و بخشی هم از خارج از بدنه دولت بود. کش و قوس ها ادامه یافت تا اینکه به نظر می رسد با پیشنهاد استاندار به جناب منفرد از ایشان دعوت شد تا مدیر کلی یکی از دستگاه های اداری اجرایی استان را بپذیرد که این پیشنهاد مورد موافقت منفرد قرار نگرفت و در نهایت با هماهنگی های انجام شده از سوی وزارت کشور، او چند روز پیش از سمت خود عزل شد و جناب آجدانی با حفظ سمت به عنوان سرپرست فرمانداری ویژه شهرستان معرفی و منصوب شد.

مازندنومه: علت ناگهانی بودن تصمیم وزارت کشور یا استانداری مازندران جهت برگزاری جلسه تودیع و معارفه چه بود؟

علیزاده: به نظر من دلایل متعدد و قانع کننده ای وجود دارد، اما اگر قرار بر بیان دلایل باشد، مسئولان ذیربط باید در صورت صلاحدید به بیان دلایل بپردازند و اطمینان دارم که این دلایل برای بخش کثیری از منتقدان اقناع کننده است.

مازندنومه: از منتقدان سخن گفتید، دلایل منتقدان و بخشی از مخالفان این انتصاب چه بود؟

علیزاده: این تغییر ناگهانی بود و همین مسئله باعث بروز بخشی از انتقادات شد. در ادامه با طرح نام جناب آجدانی مخالفتهایی را در پی داشت که با خروج امام جمعه آمل و فرماندهی محترم سپاه شهرستان آغاز شد و با تجمع تعدادی از منتقدان دولت ادامه پیدا کرد که در نهایت با استعفای آقای آجدانی خاتمه یافت.

مازندنومه: می شود قدری در باب علل مخالفتها با شخص آجدانی توضیحی ارائه کنید؟

علیزاده: در هر حال هر فعالیت سیاسی مخالفت ها و موافقت هایی را در پی خواهد داشت و اساسا نمی توان در خصوص کنش گری سیاسی صحبت به میان آورد که مخالف و منتقد نداشته باشد. اما مخالفتها با ایشان بخشی به اختلاف سلیقه ها اختصاص داشت که خب اختلافی طبیعی بود و بخشی دیگر مترتب بر تصوراتی بود که ذهنیت اختلاف عقیدتی را ایجاد کرده بود و همین مسئله منجر به واکنش بخشی از نیروهای حزب الله در شهرستان شد. هرچند دیگر موضوع گذشته اما بهتر بود فرصت ملاقاتی فراهم می شد تا دیدگاه های طرفین بدون واسطه طرح و حضوری مورد تحلیل بررسی قرار می گرفت ولی متاسفانه این گونه نشد.

مازندنومه: گویا مخالفتها تنها به گروهی از نیروهای حزب الله  شهرستان خلاصه نشد و عده ای ازاصلاح طلبان نیز با انتشار نامه ای خطاب به رییس جمهوری تحت عنوان رنجنامه به این مسئله اعتراض کردند. در این خصوص هم اندکی توضیح دهید.

علیزاده: ماجرای اختلاف نظر برخی از اصلاح طلبان با جناب آجدانی به گذشته بر می گردد .اما نقطه اوج آن را باید در انتخابات مجلس سال 94 جستجو کرد. حدودا"سال 93 بود که شورای هماهنگی اصلاح طلبان در شهرستان آغاز به کار و تلاش و فعالیتش را بر انتخابات مجلس معطوف کرد.

ترکیب شورا در نشست مجمع عمومی اصلاح طلبان و پس از برگزاری انتخابات در مجمع معین شد. نشستی که نه آجدانی از طرف برگزار کنندگان دعوت شد و نه این جانب. در ادامه این شورا اقدام به نشست با نامزدهای انتخابات مجلس کرد و با بسیاری از نامزدها تشکیل جلسه داد.

در ادامه جلسات تابستان سال 94 بنده توسط دکتر نورانی -سخنگوی شورای هماهنگی  آمل- به مجمع دعوت شدم، ولی همچنان مسولان این شورا از دعوت جناب آجدانی به مجالس مجمع خودداری کردند.

قرار بر این بود تا با انتخاب مجمع یک گزینه به عنوان نامزد رسمی اصلاح طلبان معرفی شود و هرکس موفق به اخذ رای اکثریت در مجمع شد همه اعضای مجمع موظف به حمایت از او باشند. در ادامه به دلیل رد صلاحیت همه ی نامزدهای مورد وثوق اصلاح طلبان در آمل کار برای تصمیم گیری بسیار دشوار شد و در نهایت پس از جدل های درون جریانی، مجمع از بین گزینه های موجود به جناب خضرایی رسید که خود داستانی بس طولانی دارد، اما پس از این انتخاب در مجمع عمومی،  بسیاری از افرادی که تعهد اخلاقی به رای و نظر مجمع داشتند بر خلاف رای اکثریت به ستاد نامزدی کوچیدند که از رای حداقلی در آن انتخابات برخوردار بود.

و اما آقای آجدانی پس از رد صلاحیت کاندیدای مورد حمایت شان با این نظر که در شرایط فعلی گزینه ای مطلوب تر از جناب یوسفیان در این انتخابات در شهرستان حضور ندارد به حمایت از ایشان برخاست و مواضع شان نیز به طور علنی بیان شد و این مسئله در واقع اختلاف شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل را با ایشان به اوج خود رساند.

در حالی که علاوه بر دکتر آجدانی، شورای هماهنگی اصلاح طلبان استان هم به صورت رسمی از آقای یوسفیان حمایت کردند. مسئله ای که در اینجا مطرح می شود این است که آقای آجدانی تعهدی به مجمع اصلاح طلبان نداشت که هیچ، بلکه اساسا در اجلاس متعدد مجمع نیز حتی یکبار هم دعوت  نشد و ایشان بر اساس معیارهای شخصیش از یک شخص حمایت کرد . و جای تعجب و تاسف است که  این چنین مورد غضب برخی از دوستان اصلاح طلب قرار می گیرد. در حالی که دوستانی که علی رغم عضویت در مجمع به راحتی رای اکثریت را زیر پا گذاشته و به ستادی دیگر کوچیدند را نه تنها مورد غضب قرار ندادند که حتی اجازه انتقاد را نیز از منتقدان گرفتند و همچنان مجمع عمومی با عضویت فعال این دوستان هرچند وقت یک بار تشکیل می شود.

مازندنومه: در اندیشه اصلاح طلبانه آجدانی که کمتر کسی میتواند تشکیک کند اما آیا این عدم دعوت شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل از ایشان را در اغراض شخصی میبینید یا مسئله ی دیگری مطرح است؟

علیزاده:  اساسا" انسانها فارغ از امکان نقد اندیشه ای، رفتاری و گفتاری نیستند، جز ائمه (ع) که صاحبان عصمتند باقی همه ممکن الخطا هستند. شاید که نه قطعا انتقاداتی به جناب آجدانی وارد است. جالب است بدانید یکی از بزرگترین منتقدان شخص ایشان بنده هستم اما انتقادات من نافی توانمندی های ایشان در حوزه اندیشه و عمل نیست، ولی متاسفانه برخی دوستان به جای انتقاد از  او تمام توانمندی ها و اندیشه و هرچه که هست و نیست را زیر و زبر می کنند. از نظر من این رفتار هیچ گونه قرابتی با اندیشه اصلاح طلبانه نداشته و ندارد و توصیه می کنم به دوستان عزیز که در رفتار خود تجدید نظر کنند. متاسفانه اغراض شخصی هم نسبت به ایشان در جریان اصلاح طلبی شهرستان وجود دارد. هرچند تعداد این دسته از افراد بسیار اندک است.

مازندنومه: با این توضیحات ماجرای انتشار نامه شورای هماهنگی اصلاح طلبان به رییس جمهور قدری روشن شد، اما آیا این نامه دیدگاه همه ی اصلاح طلبان شهر بود؟

علیزاده: تا آنجا که اطلاع دارم یکی از اعضای هیئت رئیسه ی شورای هماهنگی طی تماس تلفنی به ایشان تبریک گفت و تعداد زیادی از دوستان نیز با ارسال پیام به ایشان از این انتصاب ابراز خرسندی کردند. از سویی دیگر حاج شیخ موسی رجایی به عنوان پدر معنوی اصلاح طلبان شهرستان نیز ضمن انتقاد از نحوه عزل جناب منفرد، از نحوه برخورد با دکتر آجدانی نیز با استفاده از مثل خلیفه کشی انتقاد صریح داشتند.

صادقانه بگویم انتشار این نامه برای من بسیار شوک آور بود، هرچند تعداد اندکی از اصلاح طلبان با الفاظ زشت و دون شان اصلاح طلبی رفتاری بدوی و غیر اخلاقی را به نمایش در آوردند اما واقعا انتظار انتشار چنین نامه ای را نداشتم .هرچند تاثیر نامه از محتوایش عیان بود که هیچ خدشه ای به جایگاه آقای آجدانی که یک جایگاه ملی است وارد نمی کند،  اما برای من که به اندیشه و رفتار اصلاح طلبانه ام افتخار می کنم این نامه بسیار سنگین و غیر قابل توجیه بود.

مازندنومه: می شود توضیح دهید که چرا در بخش پرسش اصلاح طلبان که به انتشار نامه ای بسنده کردند، توضیح مبسوطی دادید ولی در مورد مواضع مخالفت عده ای از نیروهای حزب لله به بیان کوتاه و مختصر بسنده کردید؟

علیزاده: معتقدم هر فرد، صاحب یک اندیشه ی مختص خود است و این اندیشه برای هر فرد هویت مخصوص به خود او را می سازد. نیروهای حزب لله بر اساس تصوراتی که نسبت به اعتقادات آجدانی داشتند و آن را در تعارض شدید با عقاید خود می پنداشتند، دست به چنین اقدامی زدند و بخشی از این اقدامات قابل پیش بینی بود. اما رفتار اصلاح طلبان از آنجایی که اختلاف شان نه عقیدتی که سلیقه ای بود و نمی توان آجدانی را در عمل و نظر از جریان فکری اصلاح طلبی جدا دانست، رفتار مناسبی نبود. چگونه می شود که کسی چون آجدانی که طی همین چند ماه اخیر سه مطلب مهم و تاثیر گذار در روزنامه های رسمی کشور در دفاع از دولت منتشر می کند را اصلاح طلب و حامی دولت ندانست؟! نیروهای حزب الله کاری را انجام دادند که به زعم شان درست بود، ولی اصلاح طلبان مطلبی را منتشر کردند که از اساس غلط و باطل بود و خود نیز به این بطلان ایمان داشتند.

مازندنومه: فکر می کنید آقای آجدانی با نظر شخصی استعفا داد یا از طرف استانداری تحت فشار قرار گرفت برای استعفا؟

علیزاده: هیچ گونه فشاری از سوی استانداری وجود نداشت و طی 36 ساعتی که از معارفه تا استعفا به طول انجامید مجموعه استانداری و شخص استاندار، کمال همراهی و حمایت را از ایشان به عمل آوردند.

مصاحبه ی دکتر قمی مدیر کل محترم سیاسی ساعاتی قبل از استعفا، گواهی بر این مدعا است. شرایط به گونه ای رقم خورد که ادامه ی این نزاع تنها منافع مردم را به خطر می انداخت. متاسفانه نگاه بسیاری از دوستان سیاسی بود و کمتر کسی به مقوله در پیش بودن سال نو و نیاز مبرم به کنترل، نظارت و تنظیم بازار نوروزی، تسهیلات سفر و بسیاری از مسائل از این قبیل توجه می کرد. خلاصه یک نفر باید کوتاه می آمد تا این غائله ختم شود و منافع شهر و شهروندان در بین تنازعات سیاسی زیر پا نیفتد.  به همین دلیل ایشان با تنظیم استعفا نامه و انتشار آن قبل از پذیرش استاندار، جهت بازگشت هرچه سریعتر آرامش به شهر از این سمت با اختیار خود کناره گیری کردند.

مازندنومه: سخن آخر؟

علیزاده: گفتنی های زیادی هست اما مجال نیست. این کشور فراز و فرودهای زیادی به خود دیده تا امروز به اینجا برسیم . این اتفاق و بداخلاقی ها  قطعا ماندگار خواهد بود. درست و نادرست، خوب یا بد، زشت یا زیبا، هرچه بود تمام شد، امیدوارم از این به بعد قبل از هر تصوری بر اساس شنیده ها، نسبت به اشخاص حداقل دقایقی وقت بگذاریم و از نزدیک تصورمان را در معرض درستی و نادرستی قرار بدهیم و در باره اشخاص، عالمانه و  منصفانه و اخلاق مدارانه قضاوت کنیم. ایرانی آباد، مازندرانی آرام، و آملی متحد و همدل را از خدای بزرگ خواهانم.