مازندنومه؛ سرویس سیاسی، لطف الله آجدانی: آقای محمدباقر قالیباف، به عنوان یک تاریخ نگر و تاریخ نگار آشنا با بسیاری از زوایای عیان و نهان تاریخ معاصر ایران به صراحت شهادت می دهم که شما بهترین نمونه از بدترین رویکردهای پوپولیستی از نوع زنگ زده و ناکارآمد آن در عصر تولید و تکثیر آگاهی در اقشار مختلف ملت فهیم ایران هستید.

من و بسیاری از ملت ایران با علایق پیشین شما به حملات گازانبری به دانشجویان و علاقه کنونی شما برای حمله گازانبری به دولت تدبیر و امید و نیز اعتقاد شما به این که «سران فتنه نه بلوغ سیاسی دارند، نه دین و نه عقل» آشنا هستیم و در عزم شما در این تعلقات هیچ تردیدی نداریم، اما در بلوغ سیاسی و عقلانیت شما تردیدهای جدی وجود دارد.

من و بسیاری از مردم ایران که در انتخابات سال ۹۲ شما را اصلح و شایسته ریاست جمهوری ایران ندانستیم، به خوبی آگاهیم که شما چه بسا از سال ۹۲ تا کنون هر شب را با رویای نشستن بر صندلی ریاست جمهوری ایران به خواب می روید.

نمی خواهم خواب و رویای شیرین شما را آشفته و تلخ کنم. نیک می دانم که شما یکی از نامزدهای تایید صلاحیت شده برای شرکت در رقابت های انتخاباتی دوازدهمین دوره ریاست جمهوری ایران هستید. صلاحیتی که شما نیز حتما می دانید الزاما نه اصلح بودن شما را اثبات می کند و نه تعلق اراده ملت برای نشستن جنابعالی بر روی صندلی ریاست جمهوری ایران را.

اجازه بدهید از حق قانونی و شهروندی خود استفاده و به صراحت اشاره کنم برای من و بسیاری از مردم این پرسش وجود دارد که آیا شهرداری که بسیاری از کارشناسان مدیریت شهری، حضورش را در مسند شهرداری تهران ناکارآمد و تداوم این حضور را زیان بار می دانند، و شهرداری که نمی تواند شهر تهران را به خوبی اداره کند، آیا قادر به خوب اداره کردن کشور ایران خواهد بود؟!

جناب آقای قالیباف، من به حق شهروندی شما برای داشتن عطش نشستن بر صندلی ریاست جمهوری احترام می گذارم، اما اگر شما هم حق شهروندی من برای چند توضیح و نقد و پرسش درباره عملکرد و ادعاهای شما را به رسمیت می شناسید و استفاده من از این حق را مستحق حملات گاز انبری خود ندانید، از چند توضیح و پرسش برای تنویر افکار عمومی ناگزیرم.

جناب آقای قالیباف، جنابعالی در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری پیش روی در ۲۹ اردیبهشت ۹۶، بر طبل ادعاهایی می کوبید؛ از آن جمله مدعی شده اید که « قول می دهید در صورت پیروزی در انتخابات، ماهانه به هرجوان بیکار ۲۵۰ هزار تومان پرداخت خواهید کرد؛ یارانه نقدی را تا سه برابر افزایش داده؛ رشد اقتصادی را به بالای ۲۵ درصد می رسانید و ۵ میلیون شغل در کشور ایجاد خواهید کرد»!

آقای قالیباف، جدای از شباهت بسیاری از ادعاهای انتخاباتی شما از دو‌ و نیم برابر کردن درآمد کشور تا افزایش رشد اقتصادی بالای ۲۵ درصد در کشور، برای آن که گریبان خود را از شایبه آلودگی به رویکردهای پوپولیستی آمیخته به عوام فریبی و دروغ برهانید و پاک کنید، خوب است به کارشناسان و نیز ملت ایران توضیح و پاسخ دهید که چگونه می خواهید به وعده های خود عمل کنید؟ آیا مشاوران شما به شما نیاموخته اند که برای دو و نیم برابر کردن درآمد کشور نیازمند رشد سالیانه اقتصادی بالای ۲۵ درصد هستیم ؟!

جنابعالی چگونه مدعی توانایی رساندن رشد سالیانه اقتصادی کشور به بالای ۲۵ درصد هستید، در حالی که متوسط رشد سالیانه اقتصادی کشور در چهار دهه گذشته فقط ۳ درصد بوده است؟!

آقای قالیباف، اگر در طرح ادعاهای طنزگونه و صد البته پوپولیستی خود برای ایجاد ۵ میلیون شغل در کشور، به لزوم برخورداری خود از عقلانیت احترامی نمی گذارید، حداقل به شعور مخاطبان ادعاهای خود احترام بگذارید!

جناب آقای قالیباف، شما که خود را نگران جوانان تحصیلکرده بیکار کشور نشان می دهید و با ژست دلسوزانه می گویید:« در هر خانه را بزنید چند جوان تحصیلکرده بیکار می بینید و این سو تدبیر و بی کفایتی مسوولان را نشان می دهد»، به همان جوانان تحصیلکرده بیکار با صداقت پاسخ دهید آیا تکذیب می کنید که چند هزار نفر را با مدرک دیپلم و زیر دیپلم و عمدتا از  صنف مداحان در متروی تهران استخدام کرده اید؟!

آقای قالیباف، شما که با رویکرد مصرانه خود بر دو قطبی کردن جامعه به ۴ درصد برخوردار و ۹۶ درصد نابرخوردار و کوبیدن سنگ ۹۶ درصد نابرخوردار بر سینه خود، و متهم کردن دولت تدبیر و امید به دولت ۴ درصد تاکید دارید، به همان ۹۶ درصد با صداقت و شفاف پاسخ دهید که جنابعالی با توجه به میزان برخورداری یا نابرخورداری خود از امکانات رفاهی زندگی، در ذیل ۹۶ درصد نابرخوردار قرار دارید یا در صدر ۴ درصد برخوردار؟! 

جناب آقای قالیباف، شما که مدعی توانایی برای دو و نیم برابر کردن درآمد کشور ایران هستید، چرا برای ایجاد درآمد پایدار شهری برای شهر تهران ناتوان مانده اید؟! چرا به ملت ایران نمی گویبد به پرسش های شفاف برخی اعضای شورای شهر تهران پاسخ شفاف نمی دهید که سرگذشت و سرنوشت یک هزار میلیارد تومان هزینه فاقد سند شهرداری تحت مدیریت شما چیست؟! چرا درباره  دریافت و هزینه کرد یک میلیارد یورو فاینانس برای پروژه های شهری که خود یک بدهی بزرگ برای شهرداری است و تبعات آن در کسری بودجه شهرداری شفاف سازی نمی کنید؟! چرا در باره پرسش های اعضای شورای شهر تهران در باره پروژه ساخت دریاچه مصنوعی چیتگر و  بودجه تونل توحید و نیز نسبت مالی  شهرداری تهران در باره بانک شهر و شرکت جهان، از پاسخ قانع کننده  برای شفاف سازی مالی خودداری می کنید؟!

آقای قالیاف، شما چگونه مدعی توانایی و داشتن برنامه هایی برای برای حفظ محیط زیست در کشور ایران هستید، در حالی  که کارنامه محیط زیستی شما در شهر تهران، غیر قابل دفاع است؟ شما در حالی سخن از حفظ محیط زیست به میان می آورید که در عمل مخرب ترین عملکرد را در حوزه زیست محیطی را در انبان خود به یدک می کشید! شهرت جنابعالی به قطع درختان و تخریب باغات و احداث برج ها جای آنها، چیزی نمانده است که عالمگیر شود. برجهای متعدد و فراوانی که بسیاری از آنها حتی یک پارکینگ با حداقل ظرفیت در اختیار ندارند.

جناب آقای قالیباف، شما که مدعی صداقت با مردم هستید چرا به مردم نمی گویید محدوده شمال غرب تهران در منطقه ۲۲ و به ویژه اطراف بزرگراه همت از دهکده المپیک به بعد  که مهم ترین معبر ورود باد به شهر است و به به تهران امکان خوددپالایی می دهد و نیز طبق طرح تفصیلی و طرح جامع تهران ، ساخت و ساز در این محدوده ممنوع است را برای برای انبوه سازی به همان ۴ درصد واگذار کرده اید؟! و شهر تهران را در مقابل آلودگی هوا بی دفاع گذاشته اید؟! چرا به مردم ایران و حداقل به شهروندان تهران نمی گویید که دامنه ساخت و سازها در دوران شهرداری شما عملا از خط همتراز دو هزار متر هم بالاتر رفت و تا نزدیکی خط الرس توچال را هم بر خلاف طرح تفصیلی تهران فروختند و ساختند و در سایه این بی تدبیری، حریم اکولوژیک پایتخت در معرض نابودی قرار گرفته است!

آقای قالیباف حرف های بسیار و استدلال ها و شواهد فراوانی وجود دارد که مانع باور من و بسیاری دیگر برای اصلح دانستن شما برای نشستن بر صندلی ریاست جمهوری ایران است. برای درستی یا نادرستی ادعای من در اصلح نبودن جنابعالی از دیدگاه اکثریت ملت برای ریاست جمهوری،  تا  ۲۹ اردیبهشت ۹۶ و بیرون آمدن اراده ملت ایران از صندوق های رای ،صبور باشید تا دریابید که هم تاریخ مصرف پوپولیسم و‌ هم تاریخ مصرف مدیریت شما در امور رو به انقضاست.