مازندنومه؛ سرویس سیاسی، کلثوم فلاحی: سعید اردشیری بهاری متولد سال 1354، متاهل و دارای دو فرزند دختر و پسر است. دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته عمران بوده و موسس سه مجموعه تعاونی روستایی و زنان است. شرکت ساختمانی دارد و اگر فرصتی پیش آید با روزنامه بشیر هم همکاری می کند. بهاری دبیر حزب کارگزاران سازندگی ساری است.  او فرزند حجت الاسلام عباسعلی بهاری اردشیری، از سران اصلاح طلب مازندران است. به بهانه کاندیداتوری سعید بهاری در عرصه انتخابات شوراها با او گفت و گو کردیم.

چرا وارد عرصه انتخابات شوراها شدید؟

معتقدم انسان باید کاری کند که احساس زنده بودن داشته باشد، امروز برای اینکه احساس زنده بودن داشته باشم باید به شهروندان کمک کنم. حس زنده بودن به احساس مسئولیت ما برمی گردد. در حوزه های مختلف باید دغدغه داشته باشیم و حرکت کنیم. حضورم در شورا برای احساس مسئولیت است. سوابق خانوادگی و اجتماعی ام نشان می دهد که می توانم این مسئولیت را بر عهده گرفته و به انجام رسانم. اگر وارد شورا شوم کاری می کنم منت جای خودش باشد و خدمت جای خود. مسئول باید خدمت کند و مردم منت بگذارند.

شرکت ساختمانی شما از شهرداری ساری هم پروژه گرفته است؟

خیر. ما هیچ پروژه ای از شهرداری ساری نگرفتیم. اگر وارد شورا شوم به هیچ وجه حق ندارم از شهرداری پروژه بگیرم و اگر رای نیاورم هم تا 6 ماه این اجازه را به خودم نمی دهم در این زمینه ورود کنم. توصیه می کنم اعضای شورا به چنین فضایی وارد نشوند. امروز می بینیم کسانی که در زندگی خود یک ساختمان هم نساختند و رشته تحصیلی و شغل آنها هم چیز دیگری است پس از ورود به شورا، شرکت ساختمانی تاسیس کرده و از پروژه های شهرداری بهره ها می برند. وقتی کسی وارد شورا و شهرداری می شود اجازه ندارد از پروژه های آن مجموعه استفاده کند. اگر جلوی این کار را بگیریم به ایجاد اشتغال کمک کرده ایم.

چرا شورای کنونی از ورود خبرنگاران به جلسات علنی ممانعت به عمل می آورد؟

معتقدیم رسانه ایجاد شفافیت می کند، شفافیت، پاسخگویی به همراه می آورد و پاسخگویی منجر به توسعه می شود و این توسعه، زندگی راحت تر برای آحاد جامعه است. اگر رسانه به شورا ورود داشته باشد از این جریان برخوردار می شویم.

این که چرا خبرنگاران را به جلسات شورا راه نمی دهند باید اعضای شورا پاسخ دهند. اما این سوال برای من مطرح است که ما یک شرکت کوچک با سه پروژه داریم، در مواقعی نمی توانیم به همه کارها رسیدگی کنیم و از نیروی کمکی استفاده می کنیم، چطور ممکن است در شورا فردی که مهندس نیست، مسئولیت کمیسیون عمران را بر عهده بگیرد، در حالی که حتی اگر مهندس هم در این مسئولیت قرار گیرد نیاز به تیم مشاوره دارد. آنها که رشته تحصیلی شان مهندسی بوده و این مسئولیت را نپذیرفته اند و آن شخصی که رشته اش مهندسی نبوده و این مسئولیت را پذیرفته است باید پاسخگو باشند.

*اگر وارد شورای شهر شوید و نتوانید آن جا یارگیری کنید و تنها بمانید، آیا تصور می کنید تنهایی می توانید برنامه هایتان را اپیش ببرید؟

در شورا سلیقه محوری حاکمیت یافته است. دو بال خدمات شهری باید رشد متوازن ایجاد کنند و برای ایجاد این توازن ابتدا باید قانون محوری بر شورا و سپس بر شهرداری حاکم شود.
وقتی با پدرم مشورت کردم به من گفت صلاح نمی دانم به عرصه انتخابات شورا ورود پیدا کنی، چون با تفکرات درستی که داری به جایی نمی رسی، شورا فضایی نیست که در صورت ورود بتوانی کاری انجام دهی. به پدر گفتم مطهری هم در مجلس تنها بود اما تاثیرگذار.

نمی گویم که در شورا تخلف انجام می شود اما شاید به غفلت، امور از دست رفته است. می خواهیم جلوی غفلت را بگیریم، قرار نیست کسی را متهم کنیم. اما اگر با تلنگر، کسی هوشیار نشود تذکر می دهیم و اگر تذکر هم کارساز نبود باید برخورد صورت گیرد و آن فرد پاسخگو باشد.

مطهری نشان داد اگر تنها هم باشی می توانی به نتیجه برسی. در تاریخ هم دیده ایم بسیاری از کارهای مهم توسط کسانی پیگیری شد و به نتیجه رسید که درابتدا تنها بودند.

اگر امروز حزب نداریم که عملکرد افراد را پاسخگو باشد باید برای انتخاب افراد، شاخص هایی تعریف کنیم. من از جایگاه پایین نمی خواهم وارد شورا شوم که با صندلی شورا جایگاهی کسب کنم بلکه می خواهم به آن صندلی اعتبار دهم.

پاکدستی در ما ثابت شده است و من امروز فردی هستم که شغل دارم و به راحتی می توانم در جامعه زندگی کنم. به لطف خدا تا به امروز مجبور نشدیم به خاطر کار، دستمان را جلوی کسی دراز کنیم.

اصلاح طلب یا اصولگرا باید دیندار باشیم و اخلاق گرا. اگر وارد شورا شدم باید توانم را در مدت چهار سال نشان دهدم و اگر نتوانم نماد تغییر و اخلاق گرا باشم که همه پاسخگو باشند دیگر دلیلی ندارد برای بار دوم وارد شورا شوم.

در جامعه ای که ایجاد اشتغال، مشکل اصلی ما است اگر افرادی که در پست ها قرار می گیرند به همان پست قناعت کنند صندلی برای نیروهای جوان خالی می شود. از دوستانی که چند دوره عضو شورا بودند تقاضا می کنم از ادامه حضور در شورا صرف نظر کرده و جای خود را به نیروهای جوان دهند و خود در قالب تیم های مشاوره، در کنار جوانان قرار گیرند.

* از طرح و برنامه های تان در صورت راه یابی به پارلمان شهری بگویید

کم لطفی است که بدون طرح و برنامه، وارد عرصه ای شویم. من حتی برای مسافرت کوتاهم طرح و برنامه دارم. از نگاه من نخستین گام، حاکمیت قانون بر شورا و شهرداری است. اگرچه قانون با نواقصی همراه است اما همان قانون هم حاکم نیست.

در گام دوم و در ادامه توسعه شهری، نیازمند پروسه 10 تا 15 ساله هستیم تا از وضع موجود خارج شویم.

ساری همچنان گذرگاه توریستی صرف است. تا زمانی که مرکز گردشگری را جدی نگیریم این عقب ماندگی وجود دارد. همه چیز در دستان ماست اما اراده ای برای بهره برداری از این ظرفیت ها وجود ندارد. چه اتفاقی می افتد که ساحل ساری بدون استفاده می ماند؟ گردشگری در بلند مدت می تواند مشکل اشتغال جوانان را رفع کند.

مناقصات شهرداری بین پیمانکاران معدودی توزیع می شود. وقتی شهرداری اعلام می کند 300 پروژه دارد اگر این پروژه ها بین پیمانکاران متعدد توزیع شود، درکوتاه مدت، مشکل اشتغال را رفع می کند.

اگر شهرداری ساری به آیتم های درآمد پایدار توجه بیشتری می کرد امروز مجبور نبود عوارض را افزایش داده و کمیسیون ماده 100 را به محلی برای کسب درآمد تبدیل کند. این کمیسیون در سراسر کشور تبدیل به منبع درآمدی شده است.

اگر بر مبنای داشته هایمان برنامه ریزی کنیم دیگر مجبور نمی شویم املاک و مستقلات را بفروشیم، شاخص درآمدی شهرداری نباید فقط منوط به دریافت عوارض باشد، در شهری که می توانیم درآمد پایدار داشته باشیم.

چه نظری درباره اجرای برنامه های فرهنگی توسط شهرداری ساری دارید؟

شهرداری اجازه فرهنگ سازی ندارد و باید از فرهنگ پاسداری کند. شهرداری ها نباید اصل وظیفه خود را فراموش کرده و به مسائل فرعی بپردازند. شهرداری ساری به سمت اجرای برنامه هایی در زمینه فرهنگ سازی پیش رفته و این غلط است.

پاسداری از فرهنگ به معنای حمایت است. شهرداری در حوزه برنامه های فرهنگی، حق دخالت نداشته و فقط باید با نهاد مرتبط، هماهنگی و همکاری داشته باشد. شهرداری که در بخش فرهنگ سازی مربوط به امور خود هم نیاز است از مشاوران کمک بگیرد چگونه قرار است در حوزه خارج از وظایف خود، فرهنگ سازی کند. این روزها سوءتفاهم در شهر بسیار مشهود است. در جایی که متخصص وجود دارد اجازه نداریم غیرمتخصص را به کار گیریم.

وقتی جایگاه ما حزبی نباشد پاسخگو محور هم نیستیم. شهروند نمی داند چه کسی باید پاسخگو باشد، اگر حزب داشته باشیم تکلیف مشخص است.

*این دوره از انتخابات شورای شهر ساری اصلاح طلبان قصد دارند لیست ارائه دهند. نظرتان چییست؟

مادامی که در رفتار سیاسی و اجتماعی، نتیجه محور برخورد نکنیم بازنده هستیم. در جای خالی حزب، حتی یک گروه و لیست هم می تواند تاثیرگذار باشد. حتی اگر لیست بازنده باشد باید در رفتار نتیجه محور، به لیست رای دهیم. اگر یک بار هر چند گروهی که در ساری هستند لیست بدهند و بگذاریم لیست بازنده باشد اما می توانیم به مردم بگوییم. بگوییم آن روز که احزاب به میدان آمدند شما به لیست رای ندادید. امیدوارم در مدت باقی مانده تا انتخابات، مردم به سمت لیست حرکت کنند. اگر این اتفاق رخ دهد آینده خوبی را شاهد خواهیم بود.

من منتسب به جریان اصلاح طلبی هستم، اگر انفرادی وارد عرصه انتخابات می شدم، می توانستم بگویم که مستقل آمده ام. اما چون به درخواست جمعی از اصلاح طلبان وارد عرصه انتخابات شده ام کاملا به لیست پایبند هستم و اگر در لیست اصلاح طلبان قرار نگیرم در مسیر احترام به رفتار حزبی، داوطلبانه از ادامه حضور در انتخابات انصراف داده و به رای آوری لیست، کمک می کنم.

ضمن حفظ احترام برای شهردار ساری و اقداماتی که انجام داده اما در مواردی نیاز به تذکر دارد. این مسائل را باید به بعد از انتخابات موکول کنیم و با عبوری درباره برخی کاستی ها گفت و گو کنیم. هر کسی که پا بر روی حقوق مردم م یگذارد باید در مرجعی پاسخگو باشد.