مازندنومه؛ سرویس سیاسی، کلثوم فلاحی: فرزاد گوهردهی متولد 1348 ساری و دکترای پزشکی و رزیدنت سال آخر(سال 4) دکترای تخصصی سلامت در بلایا و فوریت ها  از دانشگاه علوم پزشکی ایران است.

  رئیس بهداشت و درمان و بیمه خدمات درمانی کمیته امداد امام خمینی مازندران، مسئول ستاد بیمه درمان روستاییان مازندران، مدیر مرکز آموزش حج و زیارت مازندران، مسئول دفتر تحول اداره کل بیمه خدمات درمانی مازندران و  مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی مازندران تنها بخشی از سوابق اجرایی و اجتماعی گوهردهی است.

او چند کتاب و مقاله به زبان های فارسی و انگلیسی تالیف کرده است، از جمله «تاریخچه پزشکان در ساری». با نامزد اصلاح طلب پنجمین دوره انتخابات شورای شهر ساری و عضو لیست امید گفتگو کردیم.

*چرا آمدم؟

حوزه سلامت به عنوان اولویت در سیاست گذار ی های مدیریت شهری ما محسوب نمی شود. در سطح کلان هم مغفول مانده و آنچه نیاز اصلی مردم ما است توجه به حوزه سلامت است. باید شهر سالم داشته باشیم. محور شهر توسعه یافته با انسان سالم است و اگر به سلامت جامعه توجه نکنیم شهر توسعه یافته نداریم.

موضوع سلامت در فوریت ها و بلایا تخصص من است و به دلیل رشته تحصیلی ام ورود کردم. این رشته به شکل کامل با حوزه مدیریت شهری مرتبط است. نمونه بارز آن مداخله در حادثه معدن، سیل اخیر شمال غرب کشور و فروریزش ساختمان پلاسکو مرتبط با رشته ما است.

روند عادی در کشور این است مدیریت اقتضایی به حوادث دارند. کشور ما جزو 6 کشور بلاخیز دنیا و 4 کشور بلاخیز آسیا است. 90 درصد کشور تحت تاثیر بلایای طبیعی است در حالی که به این مسائل، رویکرد علمی نداریم. اگر از بلای طبیعی و انسان ساخت نمی توانیم پیشگیری کنیم حداقل می توانیم این بلایا را کاهش دهیم.

نگاه من به صندلی شورای شهر نگاه تخصصی است و معتقدم بین کارشناسان مختلف باید تقسیم شود و از حوزه سلامت هم کسی حضور داشته باشد.

بدون جسارت به کسی معتقدم تخصص به تنهایی کافی نیست. انسانی که می خواهد خدمت کند تعهد و تخصص را باید در کنار هم داشته باشد. تعهد و تخصص در شورای فعلی همگن نبودند.

*نقد شورای کنونی

سمت و سوی صحبتم نسبت به کسی نیست و نقد عملکردی شورا دارم. شورایی می خواهیم که حداقل اصول قانونی را رعایت کند. عضوی که در جلسات شورا شرکت کرده و حق جلسه دریافت می کند و چند جای دیگر هم حقوق می گیرد و اگر دستگاه نظارتی نبود که برای تایید صلاحیت این پول ها را برگرداند آیا شورای سالم و متعهدی است؟

امروز اگر پذیرفتم عضو شورا باشم افراد منتسب به من باید بپذیرند که من نمی توانم از رانت شورا برای آنها استفاده کنم. اگر پسرم مهندس عمران است حق ندارم از شورا استفاده کنم که پیمانکار شهرداری شود. اینها تخلف قانونی است و نهادهای نظارتی این تخلفات را به دست آوردند. چرا پیمانکاران اصلی شهرداری باید به اندازه انگشتان یک دست باشند؟ بقیه مهندسان حق اینکه در شهرسازی شرکت کنند و نظر بدهند ندارند؟ همین که تلنگر خورد و دوستان ما متوجه شدند نباید استفاده ابزاری شود جای شکر دارد. آنچه که باید رعایت می شد نشد. تابلوهای تبلیغاتی شهر در اختیار چند نفر است؟

از همه کسانی که از ابتدا از نخستین دوره شورا وارد شدند تاکنون تشکر می کنیم و سعی کردند در حد بضاعت خود به توسعه شهر کمک کنند. افرادی که وارد شورا می شوند نباید قول بی اساس و بی پایه دهند. بسیاری از افراد جامعه مطلع نیستند که در توسعه، قانون بالادستی داریم. افراد عادی جامعه نسبت به این اسناد آگاهی ندارند و کسی که نامزد انتخابات است ممکن است قول های واهی و بی اساس به مردم دهد در حالی که شاید اصلا در حیطه اختیاراتش نباشد. باید به استناد قوانین، قول دهیم. یکی از مسائلی که مبتلابه تمام جامعه است بحث اشتغال جوانان است. ممکن است قول اشتغال دهند اما آیا این واقعا امکان پذیر است؟

*شهرداری فربه و استخدام های بی ضابطه

با ایجاد مشاغل پایدار و امنیت شغلی بتوانیم به این روند کمک کنیم. جمعیت شاغلان در شهرداری تقریبا 5 برابر شده است. این افراد حقوق و مزایا می خواهند. از کجا باید تامین شود؟ از پول شهروندان که به عنوان عوارض می پردازیم. این بیت المال است. این شایسته است جایی که کمبود اعتبارات دارد این درآمد هم صرف هزینه های این چنینی شود؟

سیستم مدیریت شهری نباید به سمتی رود که شهرداری ها را تکنولوژیک کرده و با استفاده از تکنولوژی نیاز شهر را تامین کند؟ آیا ضرورت دارد شهرداری را فربه کنیم؟ زمان این نیست. باید با تکنولوژی جدید نیروی کار کمتری در شهرداری بگیریم و در جای دیگری اشتغال زایی کنیم. مثلا اگر در شهر نمایشگاه دائمی ایجاد کنیم اشتغال زایی است. بافت قدیمی شهر را شهرداری بازسازی کند و با کمک شناساندن این بافت، به صنعت گردشگری کمک کند و اشتغال زایی شود.

اگر قرار است نیرو در شهرداری استخدام شود موافقم با تخصص و ضابطه جذب شود نه با رابطه. لیسانس ادبیات در شهرداری کار می کند به صرف اینکه کسی او را معرفی کرده است. افزایش نیرو با حقوق بالا و تحصیلات پایین و ضابطه باعث هدررفت هزینه های شهرداری می شود. تا کی مردم باید این هزینه ها را پرداخت کنند.

*راه های کسب درآمد پایدار

مالیات بر ارزش افزوده  یکی از راه هایی است که شهرداری می تواند با استفاده از آن از درآمد مناسبی برخوردار شود. ما چقدر از بخش گردشگری در افزایش درآمد شهری استفاده می کنیم؟
امام زاده عباس (ع) می تواند قطب گردشگری مذهبی شمال کشور شود. کاروانسراهایی که مخروبه شدند را بازسازی کنیم  تا در اختیار بخش خصوصی قرار گیرد و در کنار اینها باید برای مردم امنیت شغلی ایجاد کنیم.

در شهر افراد بسیاری دست فروشی می کنند چرا حوزه مدیریت شهری سیاستی را اتخاذ نمی کنند که دست فروشان در یک منطقه جمع شوند تا هم اینها و هم کسبه بازار درآمد داشته باشند.

ساری برای گردشگری چیزی کم ندارد. جنگل، کوه، دشت و دریا را در کنار هم دارد ولی تدبیری برای استفاده از اینها نداریم. زمانی ساری پایتخت تابستانی کشور بود،  از همین پیشینه تاریخی باید استفاده کنیم.

نیروی کار جدید اضافه شدند اما چند هزار نفر به شورای شهر برای اشتغال مراجعه کردند ولی جواب رد شنیدند. چون این افراد رابطه ای نداشتند.

*رسانه ها، شورایاری ها و توزیع عادلانه اعتبارات

اگر تنها باشم صادقانه مسائل را به مردم بیان می کنم. ارائه گزارش به موقع کاری است که در شورا انجام نمی شود. ارتباط موثر باید با رسانه وجود داشته باشد و رسانه پل ارتباطی شورا و مردم باشد. بسیاری از رسانه ها کار خود را به خوبی انجام می دهند اما این اتفاق از سوی شورا اتفاق نمی افتد. شورایاری ها را باید در شهر  ایجاد کنیم. این ضعف است که اتفاق نیفتاده است. در این حوزه قانون داریم اما انجام نشده است.

بسیاری از نامزدها درست یا نادرست اعتقاد دارند قسمتی از آرا در جنوب شهر نهفته است و ممکن است درست باشد. من از مردم راهبند و شورا می پرسم با اینکه اعتقاد داریم راهبند منطقه ای است که بسیار  در انتخابات تاثیرگذار است اما چقدر به این منطقه توجه کردیم و از سهم اعتبارات شهرداری چه میزان به این منطقه اختصاص دادیم؟ آیا به همان میزان که رای اخذ می شود اعتبار به این منطقه اختصاص می دهند؟

به توزیع عادلانه اعتبارات عتقاد دارم. شایسته سالاری و توزیع درست منابع صورت نمی گیرد.

*لیست امید

در کشور حزب به مفهوم واقعی نداریم و در دیگر کشورها احزاب برنامه داده  و به مردم پاسخگو هستند. سلیقه ها و جریانات سیاسی در کشور ما افرادی را انتخاب می کنند و مردم به آن لیست ها رای می دهند.

نکته ای که درباره لیست ها وجود دارد این است که افراد برنامه واحدی ندارند. تصورم این است مردم باید ورود یافته و به خرد جمعی احترام بگذارند. بسیار خوشبخت هستم در لیست جریان اصلاحات قرار گرفتم تا بتوانم در کنار سایر دوستان آنچه را مدنظر من و جریان اصلاحات است، عملی کنم.

شورا نهاد مدنی و اجتماعی بوده و نهاد سیاسی نیست اما جریانات سیاسی نیم نگاهی به شورا دارند اگرچه معتقدم باید فارغ از نگاه سیاسی اداره شهر را  انجام داد. اگر با اقبال جریان سیاسی روبه رو نشوم امیدوارم  بتوانم در عرصه انتخابات قرار گیرم و مورد توجه مردم باشم  و منویات مردم را انجام دهم.

*هزینه هایم شفاف است

آمادگی  دارم لیست اموالم را اعلام کنم. دارایی هایم روی میز است. برای تامین هزینه های انتخابات دو ماشینم را فروختم.

قانون گذار قانون مدونی برای هزینه های انتخاباتی که شفاف باشد وضع نکرده بنابراین شاهد هستیم افراد برای کسب آرا ارقام بسیار زیادی هزینه می کنند. اما منابع درآمدی که از شورا کسب می کنند چقدر است. کسی که بخواهد 250 میلیون درآمد داشته باشد آیا عقلانی است یک میلیارد هزینه کند؟

کسی که بخواهد خدمتگذار مردم باشد با این هزینه ها آیا واقعا برای خدمت به مردم می آید؟ باید این آگاهی و هوشیاری را به مردم دهیم افراد دلسوخته و دلسوز برای مدیریت شهری انتخاب کنندو به منافع مردم فکر کنند نه شخصی.

*دوقطبی کردن شهر ممنوع

اتفاقی که در شهر شاهد هستیم و شاید خواسته کسانی باشد که دنبال منافع شخصی و زراندوزی هستند دوقطبی و چند قطبی کردن شهر است.  نه شهردار جوان و کوشا و نه فرماندار فهیم و بزرگ شهر دوست ندارند فضا به این سمت رود چون یکپارچگی و وحدت شهر را می خواهند اما برخی با گل آلود کردن این فضا انتفاع می برند. باید به سمتی رویم که اتحاد داشته باشیم. اینکه با کسی هستی یا علیه کسی خیانت به مردم است و نباید وارد این فضا شویم. ما نامزد انتخابات شورای شهر هستیم و شورا شان بالاتری دارد و نباید تابع فرد یا افرادی باشد. باید به سمتی رویم که وظیفه نظارتی شورا را قوی تر کنیم و سیاست گذاری های کلان به درستی انجام شده و همه تابع تصمیمات شورا باشند. دوقطبی کردن شهر از این منظر است که برخی منافع خود را بر منافع مردم ترجیع می دهند.

اقشار مختلف دچار آسیب های اقتصادی زیادی هستند یکی از اینها کسبه بازار هستندو بازاریان ما اکثرا خرده  پا و در حال له شدن هستند و بسیاری ممکن است مغازه استیجاری داشته و یا با وام کسب و کار پیش ببرند حالا ما هم در شهرداری عوارض سنگین وضع کنیم. در حالی که باید امنیت شغلی را برای اینها ایجاد کنیم تا اشتغال زا شوند.

شفافیت در مناقصه ها و مزایده ها را نداریم نظارت شورا بر عملکرد شهرداری در این حوزه ضروری به نظر می رسد. پروژه هایی انجام می شود که برآورد هزینه یک مبلغ  وهزینه نهایی بسیار بالاتر است.

در حوزه سلامت باید به سمتی رویم که شهر سالم داشته باشیم و مردم از ساکن شهر بودن به سمت شهروند بودن تعالی یابند.

*کار فرهنگی را با ریخت و پاش فرهنگی قاطی نکنیم.

در حوزه فرهنگی باید به رفتار و مصرف فرهنگی شهروندان توجه کنیم، سرمایه ها و آسیب های اجتماعی، آموزش شهروندی و رضایت  شهروندان باید در این برنامه ها مورد نظر باشد.

هویت اسلامی ایرانی و مدیریت یکپارچه شهری را باید تقویت کرده و دانش شهری تولید کنیم. سبک زندگی شهروندان بهبود یابد به مشارکت شهروندی به خصوص نگاه کنیم و بنیان خانواده را تحکیم کنیم و ترویج سلامت جامعه را محوریت دهیم.
توجه ویژه به بانوان باید در برنامه های مدیریت شهری قرار گیرد. توانمندسازی بانوان با رویکرد ارتقای بنیان خانواده و توجه به تکالیف شهروندی و حقوق شهروندی و ارزش شهروندی است.

برنامه های فرهنگی در شهر سمت و سوی درستی ندارد و باید به سمتی رود که اقتصاد پایدار شهری داشته باشیم.

به مناسبت های مختلف در شهر مراسم برگزار می شود این کار فرهنگی نیست باید کار فرهنگی اساسی و ریشه دار کنیم. مخالف این برنامه ها نیستم. اگر 19 میلیارد هزینه فرهنگی شد ریخت و پاش صورت گرفت.

کار فرهنگی را نباید با ریخت و پاش فرهنگی قاطی کنیم. اعتبارات فرهنگی شهرداری باید به 50 میلیارد تومان افزایش یاید. چرا در شهر یک خانه فرهنگ نداریم. اینها زیرساخت های فرهنگی است که باید انجام شودو چرا شهرداری در حوزه خبرنگاران ورود نمی یابد. چرا نباید از خبرنگاران حمایت کند.

بخشی از اعتبارات فرهنگی را به شکل صندوق برای خبرنگاران ایجاد کند. گداپروری نه بلکه توانمندسازی کنیم. برویم به این سمتی که شهرداری  دانشگاه علمی کاربردی داشته باشد. کارگر شهرداری فرزندش را با یارانه به این دانشگاه بفرستد. مرکزی برای کارآفرینی و مهارت آموزی فرزندان کارگران داشته باشد.

*قصه پرغصه زباله

باید به سمت علمی کردن امحای زباله رویم و فرهنگ دفع زباله را در بین مردم نهادینه کنیم. زباله  باید تفکیک از مبدا شود. امحای زباله اکنون به شکل دفن بوده و آسیب  به منابع زیرزمینی است و سلامت مردم محلی را به خطر می اندازد.

راهکار آن هم این نیست که  زباله را از چهاردانگه به دودانگه ببریم. احیای زباله با زباله سوز باید به درستی صورت گیرد و بازیافت شود. چون افزایش جمعیت داریم تولید زباله افزایش یافته اسنت. روزانه هر فرد 900 گرم زباله تولید می کند. هزینه جمع آوری  و دفن زباله 35 هزار ریال است هر تن زباله می تواند 400 مترمکعب گاز گلخانه ای دی اکسید کربن تولید کند 600 لیتر شیرابه خارج می شود از هر تن زباله که تاثیرات خطرناکی بر آب خاک و سلامت انسان ها دارد.

باید به سمتی رویم که تولید زباله خانگی کاهش یافته و بازیافت زباله افزایش یابد. زباله خشک پولساز است. 80 درصد بطری های پلاستیکی در سوییس بازیافت می شوند. زباله سبز تولید می شود. باید به این سمت رویم.

قسمت عمده درآمدی شهرداری صرف ساخت و ساز می شود بدون اینکه به سلامت افراد توجه شود. هرچه دوربرگردان و زیرگذر و روگذر بزنیم اما به سلامت مردم و شهر توجه نکنیم انگار کاری انجام ندادیم. شورای شهر چون سلامت مردم را در اولویت کاری ندارد به این مسئله توجه نمی کند. شاید افرادی در این عرصه منافعی داشته باشند چون می توان با هزینه کمتر مرکز بهداشتی دفع زباله داشت. با رانت اجازه نمی دهند این اتفاق خوشایند برای مردم صورت گیرد.

*حضور پرشور و پرنشاط در انتخابات 

بنا به فرمایش مقام معظم رهبری انتخابات از مهمتذرین عرصه های حضور مردم در عرصه مردم سالاری دینی ما است.

اکنون که در آستانه انتخابات قرار داریم  اهمیت نقش و حضور آیت الله هاشمی را در شرایط سخت و بحرانی امروز بیشتر درک می کنیم، وی نقش بسیار زیادی در هماهنگی نیروهای دلسوز انقلاب داشت و امروز بیشتر از گذشته جای خالی وی را احساس می کنیم.  با  اتحادی که در سطح کلان کشور پیش آمد و شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان تشکیل شد فکر می کنم اتفاقات خوشایندی بیفتد.

برای انتخابات ریاست جمهوری شورای سیاستگذاری بر روحانی اتفاق نظر دارد و امیدواریم مردم با حضور حماسی خود خواسته رهبری را که حضور پرشور و پرنشاط در انتخابات  است را برآورده کرده و به تداوم فعالیت دولت رای مثبت دهند و دولت بتواند با تلاش بیشتر، شیطنت های برخی مخالفان داخلی و دشمنان خارجی را خنثی کند.

*کار ویژه

در کشورمان هیچ شهری نداریم «ریسک مپ» و نقشه خطر داشته باشد حتی تهران هم ندارد. اگر برای شهر این مدل را تهیه کنم بزرگترین خدمت را به شهر کرده ام.