مازندنومه؛ سرویس محیط زیست و گردشگری، کلثوم فلاحی: با حضور داریوش عبادی -دبیر تشکل‌های زیست محیطی مازندران- و مسعود مولانا -عضو شورای هماهنگی تشکل‌های زیست محیطی کشور- نشست خبری با موضوع "استقرار احتمالی پتروشیمی در بندر امیرآباد" دغدغه ها و چالش های پیش رو برگزار شد.

تشکل های زیست محیطی بر اساس سند آمایش سرزمین به تاریخ دوم مردادماه امسال، تاکید دارند که سواحل دریای مازندران، محل احداث پتروشیمی نیست. این تشکل ها نگران زیست بوم مازندران هستند تا به روزگار خوزستان دچار نشود که با وجود داشتن پتروشیمی نه تنها به توسعه پایدار دست نیافته بلکه به دلیل خطرات آلاینده ها، مردمی هم از آن منطقه کوچ کرده اند.

سخنان این دو فعال محیط زیست را بخوانید:

مولانا:

-ما مخالف احداث پتروشیمی نیستیم. پتروشیمی صنعت مورد نیاز کشور است. بر اساس درست بودن پیشرفت در راستای پتروشیمی‌زه کردن، سند ملی به تاریخ  دوم مرداد  امسال داریم که بر اساس این سند، پتروشیمی باید در سواحل جنوبی کشور باشد و  این سند الزام‌آور است. جای پتروشیمی در مازندران نیست.

- به فرض اینکه احداث پتروشیمی در مازندران کار درستی باشد اما روال اجرای آن درست نیست. امکان‌سنجی و ارزیابی‌ها مورد توجه قرار نگرفته است. اگر طرحی دارند باید اعلام عمومی شود تا شهروندان در جریان قرار گیرند. وقتی طرحی وجود ندارد چطور کلانتری در محیط زیست اعلام می‌کند بر اساس تفاهمنامه این اتفاق می‌افتد.

-پتروشیمی و صنایع نفت و گاز اگر پیشرفت می‌آورد چرا مردم خوزستان از آن منطقه کوچ کرده‌اند. چرا کسی حاضر نیست ماهی ۲۰ میلیون تومان بگیرد و در اهواز زندگی کند. ماسک قسمت جدایی‌ناپذیر از زندگی مردم خوزستان شده و کودکان در معرض خطر بیشتری قرار دارند. یک تجربه را چند بار باید تکرار کنیم.

-کوچ کردن ۵میلیون نفر آیا توسعه است؟ نیروگاه سلیمی برای چند نفر از مردم محلی اشتغال ایجاد کرده است؟ اگر پتروشیمی سعادت می‌آورد مردم خوزستان باید سعادت‌مندترین مردم دنیا باشند.

-شبکه ملی محیط زیست ایران ۲ بار درخواست ملاقات به کلانتری داد اما  به ما وقت ندادند. دغدغه‌ها را با معاون وی در میان گذاشتیم.

-استان  در جریان احداث پتروشیمی  نبود و مدیرکل محیط زیست مازندران هم مسائل را از ما شنید.

عبادی:

-ما استانی هستیم که با افراد بیکار فراوانی مواجه هستیم. تصور بر این است که از طریق احداث پتروشیمی، اشتغال ایجاد می‌شود. نگاه استانی و منطقه‌ای نداریم و نگاه ما ملی است. اگر نگاه ملی بر ایجاد پتروشیمی است این کار را انجام دهند. اما پتروشیمی از صنایعی است که نیازمند ارزیابی اولیه و ثانویه است. پتروشیمی حتما نباید در کنار آب باشد.

-اقتصاد نخست دنیا، گردشگری است. وقتی دنیا به این سمت می‌رود چرا ارزش‌های طبیعی را  که داریم نابود کنیم و به دنبال پتروشیمی برویم. گردشگران خارجی ایران ۳میلیون، ترکیه ۴۰ میلیون و کشورهای اروپایی حدود ۷۰ میلیون در سال است و چند برابر درآمد ما از پتروشیمی است.

-در ایران تاکید اصلی بر اقتصاد سیاه است و بنیان فساد در ایران بر این مبنا است. خوزستان را از نظر زیست سالم از دست دادیم. سریع‌ترین رشد تولید گازهای گلخانه‌ای مربوط به ایران است.

-نیرو و قدرت و پشتوانه تشکل های محیط زیست، افکار عمومی هستند. بر اساس اسناد بالادستی می‌خواهیم مردم را آگاه کنیم تا درباره مصلحت خود نظر دهند.