روحش شاد یادش گرامی واقعاباعشق می خواند

آفرین آفرین به نویسنده محترم به این متن بسیار زیبا و هنری

تسلیت بر ما که تنها مویه گر مرگ بزرگان خود هستیم. تسلیت بر متولیان و اهل هنر که نه بر زندگان، بلکه تنها بر مرگ، یادشان می آید که چه کسانی در این ساحل اندوه، سرود خوانی کرده اند. راویان لولی وش و حاملان نغمات گمشده ی تاریخ ما، از غربتی به غربت دیگر می روند. برای کدامیک از بزرگان موسیقی این قوم بی ادعا، بزرگداشت و تقدیری انجام شد! پس از درگذشت بی صدای چند سال قبل استاد تقی اتولی که پس از استاد قَدَر، از کمانچه نوازان برجسته ی موسیقی گوداری بود و نامش در کتاب سترگ آنتوموزیکولوژی موسیقی ایران، اثر استاد محمدرضا درویشی آمده است، به سوگیاد استاد ارزمون شکارچیان آمده ایم. موسیقی سراسر مازندران، مدیون موسیقی گوداری است. حیای حاشیه نشینی این قوم را حرمت گذار باشیم.

سلام... دست مریزاد بر دوستان هنردوست من در مازندران و سپاس از علی صادقی که جور رسانه‌های فرهنگ ناشناس مدعی استان را می‌کشد و سپاس از بیژن هنری‌کار با متن دل‌انگیز و دلسوزش. و چقدر لذت بردم از شعر و نثر بی بدیل چشم و چراغ شعر مازندران، کیوس گوران. شاعر جان و دل ما مازنی‌ها که باران باید لطافت طبع رااز او بیاموزد و جویبار، موسیقی‌اش را از ترنم نغمه‌هایش التماس کند و بلبلان در و دشت مازندران حتما مسحور شعرهای ناب او خواهند بود.امید که گرمای آفتاب کیوس بر سر ما مدام باد.. ...اما ارزمون... ارزمون بخشی از خاطرات موسیقایی محلی کودکی و نوجوانی و چه بسا جوانی من بود... و هنوز در میان‌سالی وقتی یاد صدای شکارچی می‌افتم همان حس شکاری را دارم که سه‌تار و صدای او مرا در صحراهای آلاشت و به همراه گوساله‌ها و دمس‌ها در دام خود آرامش می‌داد... زنگوله گوساله‌های پدرم مرا که نوجوانی بودم به زنگ صدای سه تار و آوای رمضان شکارچی که ارزمونش می‌خواندند، از زمین جدا می‌کرد و من چاره‌ای نداشتم که در میان درختان تلکا و بلوط «تلکاچال» و «زردل» و «دیزرون»و گاهی هم «پرتاس»(مراتع اطراف آلاشت) به خیال خود با رمضان همصدا شوم... صدای رمضان شکارچی سال‌هاست که خاموش شده است و بدبخت‌تر ما که به خاموشی او عادت کردیم و به خاموشی خویش که شرمسارانه، نه رشک می‌بریم، بلکه به این عادت هم با کمال وقاحت دلخوشیم...حالا رمضان را در تابستان داغ مازندران به خاک نمور می‌سپارند تا او بیش از این داغ بی‌رحمی روزگار و غم خاموشی صدای خود را نخورد... او شاید بیش از همه ما در تمام این سال‌ها داغدار صدایش بود و با آن داغ هم بر چهره این زمین ناامین خط بطلان کشید و رفت.... دریغا ما که همچنان باز هم چه بسا شاهد تماشای دیگر نغمه سرایانی خواهیم بود که غمگنانه گوشه عزلت اختیار کرده‌اند بی آنکه به درمان دردشان بیندیشیم و با آنان دمی بنشینیم و نمی اگر باشد‏، بر دامن بریزیم تا حس دوستی را به ظاهر به جای آورده باشیم... رمضان شکارچی شکار روزگار بی رحمی شد که ما در سیاهی‌های آن نقش لشکرهای بازنده را مدام ایفا می‌کنیم و به گمان قهرمانانی غیور و مردانی هستیم مرد.
سحرگاه امروز که پیام کوتاه و غم‌انگیز آقای هنری‌کار را دیدم‏، ناگهان واژه «عجب» به زبانم آمد... عجب صدایی بود و عجب سازی داشت... حتما رمضان با مردانگی خویش نامردی ما و روزگار و همقطاران رها شده از قطار ساز او را خواهد بخشید... بدرود ارزمون...

نم نم وارش
تقدیم به استاد ارزمون شکارچیان

چشه اسلی بمو وارش بهییه
تن و په درد کنده ناخش بهییه
کجه بوردی مله را غم دپیته
ساز و صدا همش نالش بهییه

روحش شاد

تسلیت به جامعه هنری استان. روحش شاد

مِرِ مَشتَسّه بِرمِه ای برارون
خَله سَختَسّه داغِ مرگِ یارون
بورِم اونجه ونِه سردِ مِزارِّ
بَشورم با گلابِ نوبهارون
برای سازِ ( ارزمون ) گریه خواهم کرد که اگرچه دیری به چنگِ استاد نمی نشست ولی به سایه اش بود !
خانواده اش اما دیری ست به مصیبت نشسته اند - دیری ست در غمِ جان و در حسرتِ نانی که سفره ی بی دغدغه شان را پر کند..! تعزیت - به واژگانی که مرا در چنته است - کم شان خواهد بود...!
دلم همیشه سوگوارِ ناسازی زمانه بود و غریب هم نیست که در ماتمسرای ( ارزمون) خیمه به سوگ بزند ....!
اما .... اما این نیز بگویم که :
سرِ خُمِ می سلامت......!!!!!

روحش شاد، خداوند او،وسایردرگذشتگان رابیامرزد.

با سلام و عرض تسلیت

تنه خسه ، اسا پرواز هاکردی
دتا دسه خداسه واز هکردی
خدا آخت تره درمون هاکرده
زندگی ره اونجه آغاز هاکردی

روحش شاد و یادش گرامی

ارزمون عزیز هنوز نوای آهنگ تار و صدای تو از ذهن ها دور نمی شود ...

با سلام و عرض ادب
ضمن عرض تسلیت خدمت خانواده محترم ارزمون شکارچی و جامعه موسیقی مازندران

هرچند استاد ارزمون از میان ما رفت ولی نوا و صدای دلنشین او و صدای تارش همچنان در دل هامان و در ذهنمان سوسو می کند و یاد و نامش همیشه زنده و جاویدان است .
روحش شاد و یادش گرامی باد

ته تار و ته صدا مه یاد نشونه
ته طالب طالبا مه یاد نشونه
کجه بوردی مله بی سرصداهه
ته تار و لله وا مه یاد نشونه

میر حمزه طاهری هریکنده ای نوپا از بندر عباس