مازندنومه؛ سرویس فرهنگی و هنری، حلیمه خادمی: سوادکوهی است و 84 سال پیش در دیار امیرموید و شلفین کوه و اسپهبد خورشید  برآمد.

خواندن و نوشتن را در مکتبخانه آموخت و دوران نوجوانی اش همزمان شد با تحولات سیاسی و اشغال شمال کشور در سال 1320.

پس از گرفتن دیپلم به دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی وین راه یافت و با تلاش و پشتکارفراوان با کسب درجه ممتازی، موفق به دریافت دکتری در رشته مهندسی علوم کشاورزی شد.

سخن از پروفسور عطاالله قبادیان است. او که از سال 1976میلادی (42 سال پیش) به عضویت انجمن نخبگان آلمان در آمد و نقطه پیوند میان دانشگاه های ایران و اروپا شد.

به ایران که برگشت، تدریس در دانشگاه تبریز را آغاز کرد. سپس به استخدام دانشگاه جندی شاپور درآمد. پروفسور قبادیان سال ها در جنوب کشور از جمله استان های خوزستان(عضو هیات علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز) و یزد تحقیق و تدریس داشت. جامع ترین کتاب در مورد سیمای طبیعی استان یزد توسط او تالیف شده است. این پژوهشگر برجسته بعدها عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي تهران شد.

قبادیان دلسوز ایران و مازندران و طبیعت و میراث باستانی ماست. همسر این استاد برجسته –خانم سلیمی- نیز از پیشگامان عرصه محیط زیست مازندران است و دوشادوش استاد برای حفظ و احیای طبیعت تلاش کرده است.

برنده جایزه «الکساندر فون هومبولت» با اینکه سال هاست بازنشسته شده، در کلامش همچنان دل نگرانی های علمی و محیط زیستی  را می توان شنید.

مولف کتاب های سیمای طبیعی استان تهران، ایران در بحران محیط زیستی و سیمای طبیعی استان یزد بر این باور است که حفظ جنگل های شمال و عرصه جنگل های هیرکانی برای معرفی به جهانیان ضروری است.

نویسنده کتاب قصه هایی از دره زیراب می گوید: «در زمان کودکی  من دره زیراب درگیر جنگ جهانی شد، امروز ما باید اختلاف سلیقه ها را کنار بگذاریم و همگی برای وطن مان بکوشیم.»

پرفسور عاشق زبان، فرهنگ و موسیقی بومی است و همیشه مردم ایران را جزو بهترین ها می داند.

به تازگی اما هیاتی از دانشگاه های جنوب کشور -خوزستان- به سوادکوه آمدند تا با این اسطوره دانش و پژوهش دیدار کنند. این هیات که شامل تعدادی متخصص و استاد دانشگاه بودند، چند دهه پس از فعالیت پروفسور قبادیان در خوزستان، به دانشگاه شهید بهشتی سوادکوه آمدند و از کرده ها و خدمات پروفسور قدردانی کردند.

این دانشمند شناخته شده ی علوم زمین و کشاورزی و نویسنده و محقق آثار ارزشمند علمی، در جمع استادان دانشگاه های جنوب کشور، از دغدغه های همیشگی اش گفت: «دلسوزان کشور به تشکل های علمی توجه کنند... هر تحصیل کرده ای باید گذشته کشورش را بشناسد تا موجب سرخوردگی اش نشود... تاریخ ما مظلوم است... جوانان با همتی مضاعف با کسب دستاوردهای علمی و فناوری، اقتدار ملی  ایران را حفظ کردند....»

او در جمع هیات خوزستانی، ثبت دانشگاه جندی شاپور به عنوان اولین دانشگاه جهان را دستاوردی با ارزش برای ایران دانست.

در این دیدار، پس از سخنان پرفسور قبادیان رئیسان دانشگاه های جنوب کشور دیدگاه های خود را بیان کردند.

استادی می گوید: «گفتم لذت دیدار استاد دکتر قبادیان مستی جان و دل است، باغ به دوستان خوش است، لاله به بوستان خوش است، از یک سال پیش شوق این دیدار... و بغض و اشک بود که مانع ادامه سخن مشاور رئیس دانشگاه علوم و فنون دریایی می شود.»

شوق دیدار استاد و حضور در کنار این چهره مطرح علمی جهان، چنان تاثیرگذار بود که چشمان برخی مهمانان از اشک پر و خالی می شود.

یکی دیگر از استادان دانشگاه اهواز این چنین ادامه داد: «3 سال پیش در کنفرانسی که در دانشگاه ما برگزار شد استارت این دیدار زده شد. خدماتی را که استاد قبادیان به دانشگاه جندی شاپور کرد، بین اسناد دانشگاه یافتیم. ایشان متولی احداث شاخه جنوبی خرمشهر و شمالی دزفول هستند.»

پرفسور قبادیان در زمان جنگ که دزفول زیرحمله موشکی دشمن قرار داشت، تجهیزات  تحقیقاتی و دانشگاهی  را خریداری و در زیرزمین نگه داری کرد تا آسیب نبیند.

 او همچون شهید مصطفی چمران که تجهیزات پالایشگاه آبادان را در زیر خاک نگه داری می کرد، برای حفظ تجهیزات علمی و آزمایشگاهی دانشگاه اهواز کوشید، به گونه ای که این تجهیزات هنوز مورد استفاده قرار می گیرد.

عبدالرحیم معزی فر -رئیس گروه فناوری  اطلاعات و ارتباطات دانشگاه اهواز- می گوید: « امروز به اینجا آمده ایم تا هم به پاس خدمت های گذشته پروفسور از ایشان قدردانی کنیم و هم از تحقیقات سالیان دور استاد در زمینه احیای حیات سبز خوزستان و زمینه سازی صنعت تجارت چوب در جنوب -آن هم در مقطع زمانی که  صنعت چوب در شمال ایران ممنوع شده است-  بهره ببریم. خوزستان امروز با بحران زیست محیطی روبه رو شده و به رهنمود های پروفسور نیازمند است.»

این استاد دانشگاه ادامه داد: «نسل جدید از وجود پرفسور قبادیان بی خبر است، بنابراین با برگزاری نشست هایی باید از هویت و تلاش های این دانشمند بزرگ آگاه  شوند. اگر ما به این نمادهای هویتی نپردازیم و برای نسل جدید، آنها را  غبار روبی نکنیم، ناگزیر رشد زیگزاگی خواهیم داشت. باید از تجارب نسل گذشته  که زمینه ساز توسعه نسل های بعدی است، بهرمند شویم.»

پروفسور قبادیان در طراحی و تاسیس دانشکده منابع طبیع و کویرشناسی استان یزد نقش داشت و عمری را  با مطالعه در مورد  کویرشناسی، ساماندهی چرخه آب فلات ایران، سامان دهی های زیست محیطی  و جستجو در حوزه دریای خزر، برای مردم ایران دل سوزاند.

هیات علمی اعزامی از دانشگاه های جنوب، در دانشگاه شهید بهشتی سوادکوه نیز در اظهارات خود به این نکته ها اشاره می کردند و در پایان پرفسور هم تعدادی از کتاب های خود را به دانشگاه جندی شاپور اهواز هدیه داد.

دکتر حسین کرمانیان -رئیس  دانشگاه شهید بهشتی سوادکوه- که میزبان نشست بود، اعلان کرد که این دانشگاه نیز با تلاش و همت پرفسور قبادیان در سوادکوه احداث شده است.

 پروفسور عطاءالله قبادیان در 84 سالگی هنوز بسان جوانی پویا از محیط زیست و جنگل و خاک و علم و پژوهش می گوید و دلش برای این سرزمین می تپد. او برای رفع برخی تنگناها و مشکلات استان ما راه حل و پیشنهادهای کارشناسانه ای داده است، اما گوش شنونده ای پیدا نکرده است.