در 25 كيلومتري شمال شهرستان ساري مجموعه تاريخي وسيعي از عصر صفوي وجود داشته كه شامل مسجد، پل و كاخ جهان نما مي شده است. در ميان اين آثار تنها مسجد فرح آباد، آن هم به دليل پايگاه مردمي اش برجا مانده است. مسجد فرح آباد با گنبد بزرگ و ايوان هاي بلند و شبستان ها و حجره هاي متعدد به گواه كتيبه هاي موجود بر بدنه آجري بنا، علاوه بر دوره صفويه، در عصر قاجار نيز به عنوان مدرسه علوم ديني مورد استفاده قرار مي گرفته است. در حال حاضر عمليات مرمت ايوان ورودي بناي فوق مراحل پاياني خود را مي گذراند. سعيد سليماني كارشناس مرمت و احياي اداره ميراث فرهنگي استان مازندران گفت:«عمليات مرمت ايوان ورودي مسجد فرح آباد ساري كه از سال 82 آغاز شده است، در حال حاضر مراحل پاياني خود را مي گذراند. اين عمليات شامل بازسازي ايوان ورودي واقع در ضلع شمالي مسجد است.» به گفته اين كارشناس، عمليات مرمتي ياد شده با استفاده از نيروها و استاد كاران محلي از سال 82 آغاز و در حال حاضر مرمت نماي بيروني آن و ساخت پوشش نهايي پشت آن در حال تكميل است. وي درباره تاريخ استفاده از اين بنا گفت:«بناي مسجد فرح آباد ساري مربوط به دوران شاه عباس صفوي است كه با سبك و سياق معماري مكتب اصفهان و با بهره گيري از شيوه هاي رايج در اقليم مازندران ساخته شده است. طبق شواهد موجود ساخت اين اثر به اوايل قرن 11 هجري بر مي گردد. اين بنا به صورت چهار ايواني ساخته شده است." سعيد سليماني همچنين يادآور شد:«عمليات مرمتي مسجد فرح آباد از دهه 50 آغاز شد و در سال هاي اخير با روند سريع تري ادامه يافت.» وي به ديگر اقدامات مرمتي انجام شده در اين بنا اشاره كرد و گفت:«انتقال رطوبت صعودي و آبهاي سطحي رودخانه تجن با استفاده از كانال هاي رطوبت گير و زه كش از ديگر اقدامات مرمتي بناي مسجد فرح آباد ساري است. مسجد فرح آباد ساري در زميني مستطيل شكل به ابعاد 75*65 متر قرار دارد و فرم آن چهار ايواني است. ايوان اصلي مسجد با گنبد بزرگ آجري در قسمت جنوبي كه محراب نيز در آن جا واقع است قرار دارد. در دو طرف ايوان دو شبستان بزرگ قرار دارد و پيرامون حياط را حجره هايي براي درس طلاب در بر گرفته است.