مازندنومه، سرویس فرهنگی و هنری: جشنواره نهم وارش که اردیبهشت ماه امسال در بابل به کار خود پایان داد، همچنان درگیر حاشیه های مالی است. در پی حل نشدن مسایل مالی این جشنواره، امروز مدیران برگزاری وارش نهم، نامه ای سرگشاده خطاب به استاندار مازندران نوشتند که نسخه ای از آن برای مازندنومه نیز ارسال شده است. متن کامل نامه به این شرح است:

جناب آقای احمد حسین زادگان
استاندار محترم مازندران

با احترام فراوان و تأسف بسیار، پروندة مالی نهمین جشنوارة بین المللی فیلم وارش، پس از حدود 9  ماه هنوز بسته نشده است.

 به رغم وعده های مستمر نهادهای دولتی و قول و دستور حضرتعالی و پیگیری فراوان، هنوز بخش قابل توجهی از تعهدات جشنواره بدون پرداخت مانده است.

جای بسی تأسف است که نخستین جشنوارة موضوعی فیلم کوتاه ایران و قدیمی ترین و مهمترین رویداد فرهنگی استان مازندران هنوز، بدهکار هنرمندان، مدیران، مشاوران و زحمت کشان خدوم و نجیبش باشد.

 جشنواره ای که در نتیجة کوتاهی مدیران وقت منجر به توقفی پنج ساله شد، در دورة نهم با پی افکندن دوبارة پایه های فروریخته اش، در کوتاه ترین زمان ممکن(شش ماه) نه تنها به جایگاه اصلی اش بازگشت بلکه کوشید استانداردهای یک جشنوارة بین المللی را نیز تحقق بخشد و نقطة عطف خبری رسانه های داخلی و خارجی شود.

 دانسته پیداست که این جشنواره می توانست مانند دوره های پیشین به صورت محدود برگزار شود و ابعاد بین المللی نیابد و از گستردگی استانی صرف نظر نماید که طبیعتاً دستاوردی چنین نیز نمی داشت. اما جشنوارة نهم وارش با بهره گیری از ظرفیت های فرهنگی ـ هنری بومی و به دلیل تأکید حضرتعالی، گستره ای استانی را پذیرفت و برگزاری اکران فیلم ها و کارگاه های آموزشی در شهرهای ساری، بابل و رامسر باعث رونق فضای فضای فرهنگی استان شد.

 در حقیقت برگزاری کیفی این دوره  توانست برند خدشه دار شدة وارش را احیا کند و جایگاهش را میان جشنواره های بین المللی کشور بازیابد و اعتباری دوچندان به آن ببخشد.

جشنوارة وارش، به لحاظ کمی و کیفی، اکنون با جشنوارة بین المللی فیلم کودک و نوجوان اصفهان در مقام قیاس قرار گرفته است اما دریغ از کمترین شباهت در نوع نگاه و حمایت استانی و شهری میان این و آن.

نبود مساعدت مدیران شهری و نمایندگان مجلس و تحقق نیافتن مساعدتهای استانی برای برگزاری مهمترین رویداد فرهنگی ـ هنری استان که رقم مشارکت را بعضاً تا چهار درصد تقلیل داده است، حکایت غریبی است که نه تنها مایة شرمساری ما نزد دوستان و همکاران شده است بلکه خسارت جبران ناپذیری برای نیروی انسانی جوان و نوجوانی است که مهربانانه به یاریمان آمدند و دست دوستی مان را فشردند و در مسیر تحقق رؤیایشان گام نهادند و می پندارند متولیان امر، فرهنگ خانة آرزوهایشان را به تندباد سیاست ورزی خراب نمی کنند.

 این نیروی انسانی کارآمد، که در میان شان نخبگان فرهنگی و هنری کم نیست، از ظرفیت های استان هستند و با عشق و خلاقیت و هنرمندی این مسیر دشوار را پیمودند و به هیچ وجه بی مهری و بی توجهی و اِعراض مسئولیت را از مسئولان و متولیان امر توقع ندارند.

گزافه نیست اگر جشنوارة نهم را تخصصی ترین دورة ادوار جشنوارة وارش و جشنواره های مشابه در کشور بنامیم؛ شورای سیاست گذاری متخصص، به کارگیری نیروهای تخصصی حوزة سینما، خبر رسانی ملی و بین المللی با استفاده از خبرنگاران تخصصی هنری، ایجاد زیرساخت های فناوری اطلاعات با توان نیروهای متخصص بومی، راه اندازی پرتال الکترونیکی برای استفاده از مشاوران انتخاب جشنواره، طراحی پنل ها و نشست های تخصصی برای آموزش علاقه مندان، معرفی ظرفیت های هنری ویژة مازندران در قالب برنامه های آیینی و برگزاری نمایشگاه های هنرمندان ممتاز استان، ایجاد ظرفیت های جدید گردشگری با دعوت از مهمانان و هنرمندان خارجی و داخلی در روزهای جشنواره، و بسیاری دیگر.

جناب آقای استاندار! این همه نتیجة تأکیدات حضرتعالی و اصرار فراوان شما برای برگزاری بهترین رویداد فرهنگی ـ هنری مازندران بود. همگان دیدند که هنر به وظیفة ذاتی خود عمل کرد و پنج شبانه روز حال خوب و امیدبخش و بسی بیشتر از این زمان، شور و نشاط و همگرایی را برای مردم هنردوست مازندران و مدعوین و مهمانان دیگر نقاط ایران و جهان فراهم آورد.

همگان شنیدند که رکورد بیشترین ثبت نام فیلم (3300 فیلم) در بین جشنواره های مشابه، سهم جشنوارة نهم وارش بود که شامل ایران و کشورهای حوزة تمدنی میراث مشترک و حوزة دریای کاسپین می شد.

همگان دیدند و شنیدند که به مدد قرار گرفتن بخش جنگل های هیرکانی در میان بخش های این دوره و ارایة فیلم های این بخش بود که ثبت جنگل های هیرکانی در کمیسیون ملی یونسکو پس از سال ها محقق شد. اما پس از گذشت حدود 9 ماه، هنوز هیچ کس ندیده و نشنیده است که نهادهای دولتی استانی و شهری و بخش های خصوصی معرفی شده توسط مسئولان ذیربط، توانسته باشند مطابق وعده های شان عمل کنند.

 رنج این انتظار وقتی تلخ تر است که شاهدیم به دلیل این بی توجهی، برگزاری دورة دهم جشنوارة بین المللی فیلم وارش و محل برگزاری آن در هاله ای از ابهام قرار دارد.

غم انگیز است که با وجود این شرایط، اِعراض برخی مدیران شهری و استانی از دستورات شما و مکاتبات دبیر جشنواره، بدل به نوعی مواجهة قدرت و سهم خواهی سیاسی شده است و بعید نیست که تبعات این تنگ نظری ها مخاطراتی بیش از آنچه پیش تر آمد، داشته باشد.

جشنواره وارش در حالی با بی مهری  داخلی (استانی و شهری) روبرو است که با استقبال و تشویق خارجی مواجه است و این مسئله به رغم ظاهر شادی آفرینش، برای ما شادی بخش نیست.

جناب آقای استاندار! از شما به عنوان مدیر عالی استان و چهره ای فرهنگی انتظار می رود در کوتاه ترین زمان تمهدیدات لازم را برای پرداخت معوقات،در شکلی عملی و اجرایی فراهم کنید.

نگذاریم طراوت وارش، در سایة سیاست زدگی و بی مهری، مکدر شود.

 به امید سربلندی فرهنگ و هنر تبرستان.




 با تجدید احترام
مهدی قربانپور - دبیر نهمین جشنواره بین المللی وارش/ الهه نوبخت - مدیر بین الملل / عباس ابوالحسنی –مدیرآیین ها / سید رضا صائمی –مدیر کارگاه ها و نشست های تخصصی / حامد بارئی طبری –مدیر هنری
مرتضی رنجبران –مدیر روابط عمومی / مرتضی کاظمی نیا –مدیر دبیرخانه / رضا الماسی –مدیر فنی و نمایش / جواد صاحبیان –مدیر تبلیغات/ محسن جان بابایی-مدیر کاخ جشنواره / حسن طنابی –مدیر فناوری  اطلاعات / میکاییل حقانی –مدیر داوطلبان