حدود هشت ماه به برگزاري هشتمين انتخابات مجلس شوراي اسلامي باقي است و گروه هاي سياسي از هم اكنون براي فتح كرسي هاي مجلس آماده مي شوند و چگونگي رسيدن به ميدان بهارستان و جلوس بر صندلي هاي سبز تالار بهارستان به دغدغه اصلي گروه هاي سياسي بويژه از نوع اصولگرايش تبديل شده است.

شمارش معكوسي كه از فرداي انتخابات سومين دوره شوراي اسلامي شهر و روستا و مجلس خبرگان رهبري بخاطر كاهش اقبال مردم به اصولگرايان آغاز شده است سران اصولگرايان را به چاره جويي واداشته و از آن زمان تاكنون انواع كميته و كميسيون و گروه 11 نفره و 6 نفره و پنج نفره و... تشكيل داده اند تا در انتخابات در پيش رو خود را از شكست نجات داده و همچنان عنان قدرت در قوه مقننه را در اختيار داشته باشند.

اصولگرايان تازه به قدرت رسيده كه شيريني قدرت را از فرداي انتخابات رياست جمهوري به كام ديده اند و بدون توجه به برادران بزرگتر يعني جناح سنتي اصولگرا يكه تازي مي كنند كه البته همين يكه تازي و عدم توجه به پند و اندرز بزرگتران شكست را در انتخابات گذشته به ارمغان آورده بود در آتش اختلافات دروني با ديگر همفكران مي سوزند سعي مي كنند براي نجات خويش فرافكني كرده و اين گونه القا نمايند كه اين اصلاح طلبان هستند كه با هم اختلاف داشته و هر روز شكاف ميان آنان عميق تر مي شود.

اين تفكر و برنامه بحران سازي بر عليه اصلاح طلبان از سوي افراد و تريبون هاي مختلف بنحوي مطرح و دامن زده مي شود در استان مازندران نيز اين ماموريت به عهده شبكه معروفي است تا هر شب ويژه سازي كرده و در تنور ايجاد اختلاف در بين اصلاح طلبان بدمد.

حال آنكه در جناح مقابل خبري نيست و به قول يك ضرب المثل مازندراني در منزل داماد خبري نيست اما در منزل عروس از بس بزن و برقص مي كنند دارند خودشان را مي كشند. براي اين ويژه سازي ناشيانه بايد گفت: آب در هاون نكوبيد و خود را خسته نكنيد در برنامه تقليدي خويش سعي كنيد ذره اي از اصل راست نمايي را رعايت كنيد تا مردم باور كنند كه شما هم هستيد چرا كه جوجه را آخر پائيز مي شمارند. از هم اكنون آينده روشن است.