از يك سو اعلام مي‌شود كه نهايتا تا 2 سال آينده در توليد برنج به خودكفايي خواهيم رسيد، اما هيچ علامتي در بين مسئولان براي اينكه بخواهند در برنج خودكفا شويم ديده نمي‌شود.
به عبارت ديگر وقتي مسئولان وزارت بازرگاني روز به روز نياز كشور به واردات برنج را بيش از قبل اعلام مي‌كنند، مشخص مي‌شود كه اين مسئولان سخنان مسئولان وزارت جهاد كشاورزي براي خودكفايي برنج را قبول ندارند.

سال گذشته حدود 3 ميليون و 100 هزار تن برنج از اراضي شاليزاري كشور برداشت شده است كه پيش‌بيني مي‌شود در سال جاري اين مقدار به بيش از 3 ميليون و 350 هزار تن برسد.
در اين راستا مسئولان اعلام مي‌كنند كه خودكفايي كامل در توليد برنج تا 2 سال آينده محقق خواهد شد.
اين در حالي است كه عده‌اي از مسئولان اعلام مي‌كنند كه واردات فعلي برنج ناشي از آن است كه با توجه به فقدان زير ساخت‌هاي لازم براي ساخت ماشين‌هاي مورد نياز كشت برنج، چاره‌اي جز واردات وجود نداشته است.

بايد به اين نكته توجه شود كه هم‌اكنون استان مازندران با 239 هزار هكتار اراضي شاليزاري، 38 درصد سطح زير كشت اراضي شاليزاري كشور را با توليد يك ميليون و 362 هزار و 300 تن شلتوك (4 درصد توليد) به خود اختصاص داده است. از اين رو مسلما با اعمال مديريت صحيح و همه‌جانبه در زمينه مسائل زيربنايي مکانيزاسيون، مصرف اصولي نهاده‌ها و اعمال روش‌هاي به‌زراعي، مي‌توان با بهره‌گيري از حداكثر پتانسيل‌هاي توليد به خودكفايي در اين محصول مهم دست يافت.

البته ناگفته نماند كه با توجه به محدوديت توسعه سطح زير كشت برنج كشور و كاهش احتمالي آن به دليل موضوع خشكسالي و عوامل ديگر، بايد افزايش توليد عمدتاً از طريق ارتقاي عملكرد در واحد سطح با توسعه كشت ارقام پر محصول، ترويج بذر هيبريد، كاهش ضايعات با اصلاح ساختار كارخانه‌هاي شاليكوبي، توسعه مكانيزاسيون در مراحل مختلف و كاهش هزينه توليد برنج به منظور تنظيم درآمد و ارتقاي شرايط اقتصادي شاليكاران، مد نظر قرار گيرد.

بر اساس آمار رسمي‌گمرك در 11 ماهه اول سال 1385، يك ميليون و 200 هزار تن و در5 ماهه اول سال 86 نيز حدود 400 هزار تن برنج به داخل وارد شده است، البته اين ميزان جداي از برنج‌هايي است كه به صورت قاچاق وارد مي‌شود.
طبق تاييد مسئولان وزارت

 جهاد كشاورزي براي تامين برنج كليه جمعيت ايران و ميهمانان افغاني، حداكثر به 400 هزار تن واردات برنج نياز است نه بيشتر.(hamshahri)