جابهجایی «پیتسرا» میسر نیست/ دولت وام میدهد
در جلسه ستاد بحران با محوریت بررسی وضعیت بحرانی روستای پیت سرای پل سفید عنوان شد که جابه جایی و تخلیه این روستا عملا امکان پذیر نیست و در طول 40 ساله انقلاب فقط یک مورد تخلیه روستا را در استان شاهد بودیم. جابه جایی روستا فقط در شرایطی که همه ی اهالی روستا موافقت کنند و خود اهالی یا منابع طبیعی زمینی برای افراد از قبل در نظر بگیرد، امکان پذیر است.
مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، حلیمه خادمی: ساعت 8 صبح نخستین روز از سال 99، درست نیم ساعت پس از تحویل سال، سنگ بزرگی با حجم 30 مترمکعب، از ارتفاع 700 متری در روستای «پیت سرا»ی پل سفید سقوط کرد که در مسیر سقوط وارد روستا شد و 10 منزل مسکونی را ویران کرد.
این سقوط آب و برق روستا را قطع و 4 دستگاه خودرو شخصی مردم را منهدم کرد.
نکته جالب توجه در حادثه صبح جمعهی روستای پیت سرای سوادکوه این بود که دامدارها در منزل حضور نداشتند. اکثر اهالی روستا و مهمانان که در شهر ساکن بودند نیز به دلیل شیوع کرونا در منزل مانده و وارد روستا نشده بودند. به همین دلیل این حادثه وحشتناک، خوشبختانه خسارت جانی نداشت.
*تصمیم های احساسی نگیریم
سعید یزدانی امروز شنبه 2 فروردین ماه 99، در جلسه ستاد بحران شهرستان با محوریت بررسی وضعیت بحرانی روستای پیت سرای پل سفید عنوان کرد: در همان ساعت اولیه حادثه نیروها آب، برق، راه، بخشداری و بنیاد مسکن به منطقه اعزام شدند تا بتوانند در کوتاه ترین زمان مشکلات زیر ساختی را برطرف کنند که خوشبختانه آب و برق و پل ارتباطی محل وصل شد.
رئیس ستاد بحران شهرستان سوادکوه با اشاره به اینکه تصمیمات اتخاذی این ستاد نباید از روی احساس، هیجان و شوک آور باشد تصریح کرد: در این شرایط باید تصمیمی گرفته شود که قابلیت اجرا داشته باشد و با گرفتن یک تصمیم عجولانه، منطقه را میزبان بحران دیگری نکنیم.
وی ادامه داد: کوتاه ترین راه حل، لزوماً بهترین راه نیست و نظر تیم کارشناسی برای برداشت سنگ ها ضرورت دارد. برای دیواره سازی هم باید شیب منطقه، اندازه و حجم سنگ ها هم لحاظ شود .
این مسئول تاکید کرد: مسئولیت تشخیص منازل غیر قابل سکونت با بنیاد مسکن است. کارشناسان بنیاد مسکن آمار دقیقی از خانه های در معرض خطر و تخریبی تهیه کنند تا وام رهن و وام بلاعوض به حساب افراد واریز شود. برای منازل غیر قابل سکونت، با زیربنای 100 متر پروانه رایگان و تسهیلات تعلق خواهد گرفت.
یزدانی در این جلسه مصوب کرد: بخشدار، رئیس ادارات برق، آب، بنیاد مسکن و جهاد کشاورزیعازم منطقه شوند و با کمک شورای محل آمار دقیق از میزان خسارت، انشعابات برق و آب، تعداد دامداری ها و تعداد راس دام تلف شده تهیه کرده، از وصل بودن برق و آب تمام مشترکان تا عصر امروز مطئن شوند.
وی یادآور شد: چهار سنگ پر خطر روستا را تهدید می کند و فردا با اعزام تیم کارشناسی مطالعات زمین شناسی، تصمیمات لازم جهت خرد کردن یا برداشت این سنگ ها اتخاذ می شود. از امشب هم کشیک شبانه نیروی انتظامی و پایگاه مقاومت جهت حفظ امنیت منطقه اجرا می شود.
*تخلیه روستا ممکن نیست
علی اصغراحمدی -مدیرکل بحران استانداری مازندران- هم تصریح کرد: در شرایط بحرانی نباید احساسی عمل کرد و در این مورد نیز در دو فاز بلند مدت و کوتاه مدت تبادل نظر شود. تامین امنیت جانی ساکنان منطقه، جبران خسارت افراد آسیب دیده و بازسازی زیرساخت ها باید در برنامه کوتاه مدت باشد و مطالعات زمین شناسی همراه با نظریه کارشناسی که آینده این منطقه چگونه خواهد بود، جزء برنامه های بلند مدت است.
وی از شورای روستای پیت سرا خواست در سریع ترین زمان ممکن اسامی مالکان خسارت دیده و تخریبی را تهیه و در اختیار ستاد بحران شهرستان قرار دهند تا از طریق ستاد استانی شماره حسابی به نام مالک باز شده و طی چند روز آینده وام بلاعوض به حساب افراد واریز شود.
احمدی با اشاره خسارت وارد شده به دامداری ها و تلف شدن چندین راس دام افزود: با مدیرکل جهاد رایزنی شده تا به این افراد تسهیلات کم بهره زیر 10 درصد تعلق گیرد، تمام تلاش خود را به کار خواهیم گرفت تا با پیگیری های کشوری برای دامداران وام بلاعوض در نظر گرفته شود.
وی به سخنان ریش سفیدان منطقه در مورد رانش های متعدد سالیان گذشته اشاره کرد و گفت: لق گیری و خرد کردن سنگ نباید به گونه باشد که با حضور پیکور و بیل مکانیکی لرزشی دیگر در منطقه ایجاد شود و فاجعه ای جبران ناپذیر را رقم بزند این کار نیاز به نظریه کارشناسی دارد تا به درستی و به دور از هیجان تصمیم سازی شود.
این مسئول با بیان اینکه وام جهت رهن منزل به خانواده هایی که در معرض خطر قرار دارند پرداخت می شود که بتوانند به مکان دیگری نقل مکان کنند، تصریح کرد: جابه جایی و تخلیه روستا عملا امکان پذیر نیست. هویت، تاریخ مردم در این منطقه و روستا خلاصه می شود و این امر با مخالف هایی قطعاً از سوی اهالی روبه رو خواهد شد.
احمدی با اشاره به اینکه در طول 40 ساله انقلاب فقط یک مورد تخلیه روستا را در استان شاهد بودیم، اظهار داشت: جابه جایی روستا فقط در شرایطی که همه ی اهالی روستا موافقت کنند و خود اهالی یا منابع طبیعی زمینی برای افراد از قبل در نظر بگیرد، امکان پذیر است. جابه جایی یک روستا پروسه زمانی زیادی را می طلبد تا تمام امکانات زیر ساختی نظیر آب، برق، تلفن و بهداشت برای روستای جدید در نظر گرفته شود.
احمدی با تاکید بر اینکه طرح موضوع جابه جایی روستا زمانی که تمام اهالی با جابه جایی موافقت و فرم را امضا کنند در جلسه استانی مطرح و پیگیری می شود، ادامه داد: در حال حاضر اولویت ما حل مشکلات افراد خسارت دیده است در مورد جابه جایی روستا بعد از فاز اول رسیدگی به مشکلاتی که در اولویت قرار دارند با توافق اهالی محل و مسئولان ذی ربط تصمیم گیری می شود.
*تخریب مخزن بهره برداری نشده آب
مجید عبداللهی -مدیرکل آب فاضلاب استان مازندران- گفت: انشعاب آب این روستا تحت پوشش اداره آب و فاضلاب نبوده، اما با این حال نیروهای ما از دیروز در روستا مستقر شده، آب روستا را وصل کردند.
وی ادامه داد: متاسفانه سقوط سنگ موجب تخریب مخزن تازه ساخته شده آب روستا شد که هنوز بهره برداری نشده بود و مخزن به تعمیر، بتن ریزی و احیای دوباره نیاز دارد.
قلی نژاد معاون باسازی بنیاد مسکن استان نیز در ادامه جلسه عنوان کرد: حسب مصوبه جلسه، وام بلاعوض برای منازل تخریب شده و تسهیلات برای برای رهن منزل خانواده هایی که در معرض خطر قرار گرفتند، معین شد و با اعلام آمار دقیق افراد همراه با اسناد مالکیت تا روز سه شنبه از طریق بانک مسکن چک های خانه های تخریبی و لوازم منزل صادر می شود.
*با جابه جایی مخالفیم
به گزارش مازندنومه، برخی اهالی روستا نیز در گفتگو با ما با جابه جایی و تخلیه کامل زادگاه شان مخالفند.
یکی از اهالی روستای پیت سرا می گوید:48 ساعت است که در خانه های خود نیستیم و به دام های خود آب نداده ایم.
وی اظهار داشت :ما شب گذشته منازل خود را ترک کردیم چرا که ترس از ریزش سنگ وجود دارد، این بحران امروز باید توسط مسئولان حل شود.
این محلی پیت سرایی با اشاره به اینکه اکنون ما نیاز به کمک داریم و تاسیسات ما دچار ایراد شده است.
وی با تاکید براینکه مال، مسکن و خانواده ما امنیت جانی ندارند، گفت: درد دل های ما زیاد است، ما در حال حاضر نمی توانیم در روستاا زندگی کنیم، اما همه سرمایه خود را آنجا سرمایه گذاری کردیم، شالیزار داریم، دامداری های ما آنجاست، شاید هر یک از ما ۵۰۰ متر فضا و تاسیسات داشته باشیم و شغل ما دامداری است، ما کجا برویم،؟
این روستایی گفت: یک دامدار در یک مکان ۲۰۰ متری چگونه جابه جا شود؟ فرهنگ ما، ریشه ما، شهید ما و گذشته ما آنجاست و نمی توانیم وطن خود را رها کنیم اما از سوی دیگر بحث جان ماست که در این شرایط امنیت جانی نداریم. کجا باید برویم؟
وی تاکید کرد: ما مردم خودساخته ای هستیم که اکثراً دامدار و کشاورزیم که بلاتکلیف شده ایم. جایی هم برای زندگی نداریم.