در قسمتی از نامه تکميلی اين دانشجو(به نقل از روشنگري)آمده است : اينجانب مسعود‌ثانى دانشجوى مهندسى برق دانشكده‌فنى دانشگاه مازندران به شماره دانشجويى 795222116 در تاريخ 16/3/1383 كه با نوشتن نامه‌اى سرگشاده خطاب به رياست جمهورى به شرح وقايع ناخواسته پيش‌آمده براى خود تا تاريخ مذكور پرداخته و خواستار حل مشكلات و مسائل پيش آمده براى خود از جانب مديران ارشد دانشگاه مازندران و پيگيرى ايشان شدم، لازم مي‌دانم مطالب زير را بيان كنم: 1- احضارهاى متعدد به دلايل واهى توسط رياست دانشكده فنى دكتر ... و مسئول حراست دانشكده آقاى ...و تهديد و ارعاب بنده. 2- اينجانب پيرو حكم رياست دانشگاه مازندران به يك ماه اخراج از دانشگاه و خوابگاه محكوم شده‌ام. البته در آبان ماه 82 نيز چنين حكمى براى بنده صادر شده است. 3- شكايت مديران دانشگاه مازندران و حراست دانشكده از بنده در شعبه دهم دادگاه عمومى بابل و بازجويي‌هاى متعدد در اطلاعات نيروى انتظامى بابل. 4- پخش مطالبى كذب و خلاف واقع در دانشگاه و خوابگاه جهت القاء آن مطالب در اذهان دانشجويان، ارائه آن مطالب در دادگاه عليه اينجانب به عنوان موارد اتهامى. 5- بازداشت اينجانب در بازداشتگاه اطلاعات نيروى انتظامى به صورت انفرادى در بازه زمانى امتحانات پايان ترم. 6- صدور حكم يك ترم تعليق بدون اشاره به اينكه كدام ترم قابل اجراست، توسط كميته انضباطى دانشجويان. 7- جلوگيرى از حضور در جلسه امتحانات توسط شخص رياست دانشكده فنى آقاى دكتر ...در هنگام برگزارى امتحانات در تاريخ 30/3/1383 و استناد به حكم اوليه كميته انضباطى كه شرح آن در پيوست اين نامه آمده‌است. البته اين مسأله به گفته خود ايشان و تأييد مدير گروه برق دانشكده(كه در پيوست آمده است.) به دستور رياست دانشگاه بوده است. با توجه به اينكه اينجانب تاكنون به نوشتن نامه‌هاى متعدد خطاب به مسئولين دانشگاه و دولت ( نامه به رياست دانشكده فنى دانشگاه مازندران، نامه خطاب به معاونت دانشجويى وزارت علوم،تحقيقات و فناوري، دو نامه خطاب به رياست دانشگاه مازندران آقاى دكتر ميرنيا، نامه به رياست جمهوري، نامه خطاب به مدير گروه آموزشى برق دانشكده فني، نامه خطاب به معاونت آموزشى دانشكده فنى كه همگى به پيوست اين نامه آمده است.) در جهت حل مشكلات به وجود آمده براى اينجانب از طرف مديران دولت، اقدام كرده‌ام. متاسفانه بايد بگويم تاكنون با توجه به سال پاسخگويى هيچگونه پاسخ روشنى دريافت نكرده‌ام! ضمناً اينجانب حتى از حضور در دفتر رياست دانشگاه آقاى دكتر ميرنيا در تاريخ 17/5/1383 منع شده و از جانب ايشان اجازه ورود به بنده داده نشد! مديران دانشگاه مازندران در طول اين چهار سال دانشجويى علي‌الخصوص سال جارى با دادن حكم‌هاى متعدد به دلايل واهي، پرونده‌سازي، شكايت از بنده در دادگاه، به حالت تعليق درآوردن وضعيت تحصيلى اينجانب، نقض مكرر قوانين، نقض مفاد آيين نامه جهانى حقوق بشر، برخوردهاى ناشايست، ايجاد جنگ رواني، اقدامات ضد انسانى و دور از شان و جايگاه دانشگاه، مصمم‌تر از پيش عزم خود را جزم كرده و شرايط را به گونه‌اى سوق‌مي‌دهندكه نيت خود را كه اخراج اينجانب از دانشگاه است، عملى سازند تا به گفته خويش، « ما دانشجو بودن يا نبودن را تعيين مي‌كنيم! » جامه عمل بپوشانند. البته نگاهى به اتهامات مطروحه عليه اينجانب و وقايع پيش‌آمده شاهدى بر اين مدعاست. با توجه به موارد مطرح شده در اين نامه و اتفاقات پيش‌آمده اينجانب با نااميدى از حل مسائل و مشكلات، با اجراى اقدام مدنى در جهت احقاق حقوق مسلم و قانونى خويش،از شنبه 24 مرداد دست به تحصن همراه با اعتصاب غذای نامحدود خواهم زد و تا روشن شدن وضعيت، اينگونه اعتراض خود را بيان می كنم. در صورت حل نشدن مسائل و عدم پاسخگويى مسئولان و مديران دولتي، اينجانب تحت اين شرايط، دليلى براى ادامه زندگى و حيات نمي‌بينم. مسعود ثانى دانشجوى مهندسى برق دانشكده‌فنى دانشگاه‌مازندران 18/5/1383 _ دفتـر رياست جمـهورى _ روزنامـه‌هاى كثـيرالانتـشار و خبـرگزاريـها و سايت‌هاى خبرى _ و ....