زينب به امام دين، حسين گفت/ديدارتو حلّ مشکلات است

ازهجرتوچون کنم صبوری/صبرازتوخلاف ممکنات است

ای سبط  نبی  حسين  مظلوم / فرزند علی حسين مظلوم

وی  شير يلی  حسين مظلوم/ حق  را تو ولی حسين مظلوم

افلاک به رتبۀ منيعت/ يک پايه ز منصب رفيعت

ديباچۀ صورت بديعت/ عنوان کمال حسن ذات است

ای  فخر اُمم حسين مظلوم/ وی کان کرم حسين مظلوم

 ای مظهر غم حسين مظلوم/ای بارِ اَلَم حسين مظلوم

اسکندر اگر غمت شنيدی/ دست طمعش زجان بريدی

لب های توخضرگر بديدی/گفتی لب چشمۀ حيات است

ای رهبردين حسين مظلوم/ وی کشتۀ کين حسين مظلوم

ای مهرِ يقين حسين مظلوم/وی نورمبين حسين مظلوم

ای اشک قمر به دلفروزی/ حق  با تو بود اگر که روزی

ازصبرخودت به سينه سوزی/دعوی نکنی که معجزات است

ای مهرشرف حسين مظلوم/سرداده زکف حسين مظلوم

با رنج و کَلَف حسين مظلوم/ با درد و اَسف حسين مظلوم

ای داده  به  کام تشنه  جان را / بگشای تو شکرّين لبان را

بر کوزۀ آب نِه دهان را/ بردار که کوزۀ نبات است

ای رحمت حق حسين مظلوم/دين راتو نسق حسين مظلوم

خون  گشته  شفق  حسين مظلوم/ بی شبهه ودق حسين مظلوم

چون  حنجر تشنه ات بريدند/ صف بهر نماز برکشيدند

بغض تو به دل مگر نديدند/ درشرع که مبطل صلات است

ای جان جهان حسين مظلوم/ سر به سنان حسين مظلوم

وی فخرزمان حسين مظلوم/ وی خطّ امام حسين مظلوم

ای مِهر عذار و والضحی رو / فرياد ز جورِ شمرِ بدخو

صبر از من ورحم ازدل او/می بينم وهردو بی ثبات است

  ای شمع فلک حسين مظلوم/مخدوم ملک حسين مظلوم

 "النصرت لک" حسين مظلوم/دين راتو محک حسين مظلوم

 لب تشنه زجورِ اهل عدوان/ اندر لب آب داده ای جان

 چون تشنه بسوخت دربيابان/چه فايده گرجهان فرات است

 ای نورِ ازل حسين مظلوم/ ارکان عمل حسين مظلوم

ممدوحِ ملل حسين مظلوم/بی نقص وخلل حسين مظلوم

 درراه تو هرکه او روان داد/ وز عشقِ رخ تو هرکه جان داد

 جان داد ولی نه رايگان داد/جان دادنِ عاشقان نجات است

 ای شمس وقمرحسين مظلوم/ای نور بصر حسين مظلوم

 ای فخر بشر حسين مظلوم/ ای کانِ هنر حسين مظلوم

 ای مظهرِ رحمتِ خدايی/ بنما نظری سوی "فدايی"

جانش  به  لب آمد از جدايی/ افتاده به دامِ سيئات است