حسينيه ها همچون مساجد در طول تاريخ هم مركز حركت و قيام عليه ظلم وطاغوت بودند و هم محل تاليف قلوب دوستداران با محبوب خويش و بدين صورت بود كه حسينيه ها به صورت يكي از اماكن مقدس نزد شيعيان در آمدند.

از جمله اين اماكن مقدس«حسينيه روستاي پهنه كلا»واقع در حومه جنوبي شهرستان ساري(مركز استان مازندران)است كه در گذشته با آجر30×30 و بنا سنتي قديمي، محل ابراز مخلصانه ترين عشقها ومحبتها به آستان مقدس حضرت ابي عبد الله الحسين (ع) بود كه كرامت معجزات فراواني در آنجا نسبت به دوستداران آن حضرت بروز و ظهور كرده است.

اين حسينيه به جهت استقبال فراوان شيعيان و محبان در تمامي طول سال به صورت شبانه روزي پذيرايي زائران از سراسر كشور است.

 شجره نامه آستانه مباركه

پير مردهاي منطقه مي گويند ما از بزرگان وپدران مان شنيده ايم كه از زمان هاي گذشته اين مكان مبارك بوده و روستائيان روستاهاي ديگر،جهت زيارت و استشفا به اين مكان مشرف مي شدند.

  عده اي گفته اند امام حسن مجتبي(ع) همراه سربازان اسلام در اينجا نماز خواند،امّا عده اي مي گويند اصلاً امام حسن(ع) به مازندران نيامده است.

 مورخان نقل مي كنند امام حسن(ع) و امام حسين(ع) از طرف گرگان به شهر تميشه(يكي از شهرهاي قديم مازندران) آمدند وبرگشتند.همچنين گفته مي شود كه سه تن از امامزاده هاي بزرگوار در اينجا مدفون اند كه جايشان پيدا نيست.

ضريح مطهر

 هنگامي كه انسان وارد تكيه مي شود اولين چيزي كه نگاهش را جلب مي كند ضريح مطهر است.ضريح مطهر را بهنام كبيري ساخته است و پارچه سبزي بر اين ضريح نسب شده كه متبرك است ودر اين مكان مقدس،مردم اين پارچه را يك نمادي از ائمه اطهار مي دانند وبا نيت خلوص و با دلي پاك و لبريز از عشق ومحبت آنان،آن را گرفته و همراه خود مي برند.

ناگفته نماند كه كليه درآمد متفرقه و نذور آستانه با نظارت اداره اوقاف و امور خيريه شهرستان ساري در كارهاي عمراني و تبليغاتي و حقوق كاركنان آستانه مصرف مي شود.

 تا چند سال پيش مردمان و زوار وقتي به اين آستانه مشرف مي شدند جايي را براي نشستن واستراحت كردن نداشتند، از اين رو اين آستانه با نذرها وكمك هاي مردمان خير توانسته است چندين زائرسرا را كه بيش از 160اطاق دارد در اختيار زوار محترم قرار دارد.

 شفا يافتگان(دو نمونه)

 ربابه كريمي ساكن بابل مي گويد:مدت يك سال بود دچار غده مري شده بودم،سيزده بار زير عمل پزشكي برق رفتم،امّا فايده اي نداشت،به همراه فرزندم به تكيه رفتيم،يازده شب در آنجا بودم و شب يازدهم لطف صاحب آستانه شامل حال ما گرديد وشفايم را گرفتم.

كبري رمضاني ساكن بوشهر كه نقاش ماهري است مي گويد:در سال 1374دچار ديسك شديد كمرشدم وپزشكان مي گفتند كه بايد عمل جراحي شوم وپس از يك سال تازه مشخص خواهد شد،كه خوب مي شوم يا نه من راضي به عمل نشدم و در همان لحظه تصميم گرفتم كه به تكيه پهنه كلا بروم تا اينكه در يكي از روزهاي ماه محرم شب جمعه به تكيه رفتم ومتوسل به امام حسين(ع) شدم.پس از خواندن زيارت نامه و دعاي كميل از امام حسين(ع) خواستم يا شفاي مرا عنايت فرامد يا مرگ مرا برساند كه همان شب لطف امام شامل حالم شد و شفايم را يافتم ونذر كردم كه هر سال محرم،عزاي امام حسين(ع) تا زماني كه عمر باقي است به زيارت بيايم.(youkalovely )