يادداشت نخست:

متاسفانه خبرهای خوبی از وضعیت تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری در شهرستانها به گوش نمی رسد. روزی از سخنرانی کروبی و روزی دیگر از سخنرانی خاتمی که هر دو از شخصیتهای سیاسی این نظام بودند جلوگیری می شود.

١- کشورما که از کشورهای سخنرانی خیز دنیا است و فرهنگ شفاهی و کلامی در آن قوی است و بهمین خاطر در طول تاریخ اماکن مذهبی و خیریه ای متنوعی برای این منظور تعبیه شده اند. مساجد و تکایا و مصلاها اماکن سخنرانی های عمومی بوده و هستند.

٢- اما علیرغم شدت فعالیتهای سیاسی بعد از انقلاب بعلت اینکه عمده این سخنرانی ها توسط خطبای مذهبی ارائه می شد و درجهت توجیه سیاستهای دولت بود، نیازی به ایجاد و تعبیه اماکن عمومی تر برای مخالفان سیاسی نشده است.

٣- سخنرانی شخصیتهای تراز اول کشوری غیردولتی ها در پارک و بوستان و دانشگاهها و استادیوم ها بستگی زیادی به موافقت متولیان آن اماکن می باشد. نبود یک مکان سرپوشیده برای تبلیغات انتخابات مجلس، شورا و ریاست جمهوری بشدت احساس می شود.

۴- احزاب در کشور نیز از جایگاه و پشتوانه مالی چندانی برخوردار نیستند که بتوانند این امور را تامین نمایند و بهمین علت انتظار می رود همانگونه که دولت برای نان و آب مردم تلاش می کند و سوبسید دهد برای ایجاد فضای آزادسیاسی برای شخصیتهای غیردولتی نیز تلاش نماید.

۵- برای یک ملت باافتخار در یک استان بسیار موج شرمندگی است که یک شخصیت سیاسی و مذهبی ملی در استان اش با مخالفت یک رئیس دانشگاه نتواند آبرومندانه به تبلیغ و ارائه نظرات اش بپردازد و یا از پشت میله های دانشگاه سخنرانی خود را ادامه دهد.

۶- بهمین خاطر پیشنهاد می کنم که ائمه جمعه مراکز استان و شهرستان با حفظ وجهه و نظرات سیاسی خود با ایفای نقش فراحزبی خود، مصلاهای نماز جمعه را در اختیار نامزدها قرار دهند. اماکن عمومی دیگر مانند استادیومهای ورزشی نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد. به یاد داشته باشیم حمایت از بیان ارائه نظرات امری شرعی و ملی است زیرا در قانون اساسی که مورد تایید شورای نگهبان، مجلس خبرگان ، رهبری نظام و آحاد ملت ایران است مورد تاکید فراوان قرار گرفته است.

  يادداشت دوم:

 کروبی: دلایل و تاثیر ممانعت از سخنرانی در دانشگاه استان گلستان   

متاسفانه طبق دستور رئیس دانشگاه گرگان، یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری نتوانست در این دانشگاه به ایراد سخنرانی بپردازد و با این بهانه که١- سخنرانی آقای کروبی جنبه جمع آوری رای و تبلیغات دارد(پس چه جنبه ای داشته باشد؟) و٢- اولویت صرف بودجه این دانشگاه امور علمی است و نه انتخاباتی و٣- ایشان طرفدار مناظره های زاویه دار میان کاندیداها است(منظورش از زاویه دار را نفهمیدم چیست؟) یکی از نادرترین اتفاقات سیاسی استان در چند سال اخیر رقم خورد.

این موضوع از دو جنبه دلیل این ممانعت و تاثیر این  ممانعت قابل بررسی است.

١- از جنبه دلیل ممانعت: هر دلیل سیاسی و غیر سیاسی از این حرکت می تواند مطرح شود اما علت العلل اصلی این حرکت و حرکات مشابه را باید در یک چیز یافت و آن توسعه نیافتگی ذهنی و نادمکرات بودن ذهنی برخی از نخبگان دانشگاهی ماست. رئیس دانشگاه معتبر که قاعدتا تحصیل کرده و جهان دیده است بدلایلی که خود در خلوت به آن باور ندارد اقدام به یک عمل ضد مردمسالارانه می کند. این امر نشان از ذهنیت و کیفیت نادمکرات بخشی از جامعه نخبه ما دارد. می توان دلیل این نادمکرات بودن را در کیفیت غیرانتخابی بودن گزینش برخی از مقامها و پست های علمی در دانشگاهها دانست که در رفتار اجتماعی افراد بروز پیدا می کند.

اوعصاتان داد تا پیش آمدید--- وان عصا از خشم هم بر وی زدید

چون عصا شد آلت جنگ و نفیر-- آن عصا را خرد بشکن ای ضریر

٢- اما تاثیر این ممانعت بیش از آنکه به زیان کروبی و امثالهم باشد به زیان فرهنگ سیاسی یک استان پرغرور که مدارای شیعه و سنی در ان در حد نسبتا بالائی قرار دارد است و در مرحله بعدی متوجه رقیب است. ناخودآگاه رقیب به اجرا و اعمال رفتارهای حذفی و غیرعلمی متهم میگردد و با توجه به فرهنگ سیاسی مظلوم پروری ایرانیان، این حرکت می تواند ناخوداگاه  پوئن مثبت در سبد ویژگیهای مثبت کروبی واریز نماید. امید که دانشگاهیان ما بیناتر شوند

 بقول معروف:  سخت خوش مستی ولی ای بولحسن/  اندکی راه است تا بینا شدن