در خبرها آمده است اعضاي سازمان مجاهدين خلق در آمريكا از مقامات آمريكائي درخواست كردند كنترل پايگاه اشرف را از نيروهاي عراقي تحويل بگيرند تا بازماندگان ساكن در اين پايگاه در پناه ارتش آمريكا به سر ببرند .

 بلادرنگ به ياد روزهاي زمستان سال 1350 افتادم؛ ايامي كه بنيانگذاران و كادر مركزي اين سازمان در بيدادگاه رژيم گذشته محاكمه مي شدند و همه آنان عليه امپرياليسم آمريكا و صهيونيسم بين الملل و رژيم وابسته پهلوي اعلام جنگ و مبارزه مسلحانه كرده بودند.

 به ياد آوردم دربيانيه هاي سازمان در سال هاي 1354-1350 مخالفت با آمريكا در سطر سطر اعلاميه ها موج مي زد ،موجي كه سبب شده بود تا هزاران جوان جذب اين سازمان شوند و جان خود را در راه آرمان هاي سازمان فدا كنند.

     بعداز سال 54 و انحرافي كه در سازمان رخ داد رگه هائي از مبارزه با امپرياليسم در سازمان وجود داشت وليكن به شدت سال هاي جلوتر نبود و بيشتر ناشي از تفكرات و ايدئولوژي سالهاي اوليه بود.

     در پي پيروز انقلاب اسلامي ايران سازمان مجاهدين خودش را در نوك پيكان مبارزه با امپرياليسم معرفي مي كرد و ديگران و هر آن چه خارج از دايره بسته سازمان بود را مزدور آمريكا ومبارزان غير واقعي و دروغين قلمداد مي نمود و مخالفت با مزدوران و مبارزان دروغين را از وظايف محوري خود بر مي شمرد .در اين راستا و با اين استدلال به مقابله با جمهوري اسلامي برخاست و هزاران جوان را آماده ستيز با جمهوري اسلامي كرد .

       در زمان جنگ عراق با ايران رهبران سازمان و چند هزارنفر از طرفداران شان راهي عراق شدند و سال ها در عراق سكني گزيدند و تا زمان حمله آمريكا و هم پيمانان شان به عراق در پناه ارتش عراق آموزش نظامي مي ديدند تا براي جنگ با ايران آماده باشند.

سقوط صدام معادله را بر هم زد و بر اثر توافقات به عمل آمده پايگاه اشرف در استان دياله عراق كه محل اقامت اعضاي مجاهدين بود در زير حمايت نيروهاي آمريكائي قرار گرفت . همان آمريكاي امپرياليستي كه سازمان مجاهدين همه مخالفان خود را مزدور آن ها مي دانست!

      بعد ازخروج ارتش آمريکا از شهرهاي عراق و تحويل امنيت به نيروهاي عراقي، دولت عراق به اعضاي مستقر در پايگاه اشرف جهت ترك پايگاه اولتيماتوم داد. خودداري اعضاي سازمان از تحويل پايگاه اشرف به نيروهاي عراقي سبب شد تاارتش عراق براي تصرف پايگاه متوسل به عمليات نظامي بشود.

 اكنون ارتش عراق كنترل پايگاه را در اختيار گرفت و مجاهدين به سراغ آمريكارفتند تا آمريكائي ها از آن هاحمايت كنند و كنترل پايگاه اشرف را ازدست ارتش عراق خارج كنند!

     واقعا رهبران فعلي سازمان كه خود را وارثان واقعي بنيانگذاران سازمان مي دانند چه پاسخي در پيشگاه تاريخ و شهداي سازمان خواهند داد؟آن هائي كه خود را پيشتازان مبارزه و جهاد با امپرياليسم آمريكا معرفي مي كردند چه توجيهي براي درخواست هاي شان از آمريكا دارند؟ اگر بنيانگذاران سازمان يك بار ديگر زنده بشوند چه قضاوتي در مقابل عملكرد رهبران فعلي سازمان خواهند داشت؟

     در شرايط فعلي سازمان دو راه در پیش رو دارد: یا اعلام انحلال كند که بزرگ ترين خدمت را به بنيان گذاران و شهداي سازمان انجام داده- شهدائي كه در سال هاي 54-50 با شعار مرگ بر امپرياليسم آمريكا - در صحنه اعدام حاضر مي شدند يا در زير شكنجه هاي رژيم شاه فریاد مرگ بر امپریالیسم می دادندومقاوت می کردند و به شهادت مي رسيدند - ویا اعضایش را از عراق خارج کند که نیاز به درخواست از آمریکا نباشد.