این روزها هر کس که حوادث قبل و بعد از انتخابات را مرور می کند، متوجه ورود ادبیات جدیدی در شعارها و برنامه های هوادران یکی ازدو جناح سیاسی عمده کشور می شود، از جمله ورود شعارهایی علیه همسایه شمالی (روسیه)، چین و همچنین شعارهایی از قبیل نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران و ... .

ورود اين شعارها در ادبیات سیاسی کشور ضرورت بررسی و تعمق در چرایی ظهور و ارتباط آنها را با منافع ملی کشور بیشتر طلب می نماید.

نکته مهم این است گروهی که این شعارها را جدیداً در ادبیات سیاسی خود باب کرده اند، منتقد جدی دولت آقای احمدی نژاد بوده و دولت مذکور را به دلیل عدم تعامل کافی با جامعه جهانی و از دست دادن فرصت های پیش رو جهت گسترش ارتباط با جامعه جهانی و در نتیجه عدم جلوگیری از صدور قطعنامه های پی در پی شورای امنیت بر علیه ایران،لایق سرزنش دانسته و یکی از افتخارات دولت اصلاحات را ارتباط همه جانبه با جامعه بین الملل می دانند.

 همچنین گروه مذکور خود را از پیروان منحصر به فرد امام راحل"ره" دانسته و متقابلاً رفتار جناح مقابل را مخالف سیره و راه روش امام خمینی "ره" قلمداد و عامل حذف یاران آن سفر کرده از مناصب اجرائی کشور مي دانند.

 اگر چه شعارهای جدید الورود در ادبیات سیاسی کشور رسما" از طرف جناح منتقد دولت به عنوان شعارهای راهبردی جدید معرفی نشده اند، اما ظهور این شعارها در گردهمائی های هوادران جناح منتقد دولت، و عدم مخالفت ضمنی یا صریح دوستان اصلاح طلب با این شعارها نشان از نوعی همسوئی با شعارهای مذکوراست.

هرچند مواضع کشور روسیه هرگز با منافع ملی ایرانیان دارای همسوئی کامل نبوده است، طرح شعارهایی تند علیه همسایه شمالی در شرایطی که این کشور در زمینه های دفاعی، صنایع هوایی و اقتصادی با کشورمان دارای ارتباطی گسترده بوده و در جامعه جهانی مواضع معتدلتری نسبت به سایر قدرتهای دارای حق وتو در شورای امنیت نسبت به کشورمان داشته است، از طرف جناحی که دولت دهم را به دلیل عدم تعامل با جامعه جهانی سرزنش می نموده، مسلماً نوعی کج سلیقگی محسوب شود.

 همچنین در شرایطی که امام راحل آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را روزی تعیین فرموده اند که ملتهای مسلمان باید به پا خاسته و جنایات رژیم اشغالگر قدس را محکوم و لزوم آزادی قدس شریف را یاد آور شوند، طرح شعارهایی همچون نه غزه نه لبنان آن هم در روز جهانی قدس توسط هوادران یک جناح سیاسی کشور، مسلما هیچ سنخیتی با سیره و راه امام راحل "ره" نداردو مهمتر از همه نفوذ عوامل مخفی موساد و سیا را در جبهه دوستان انقلاب در ذهن ها متبادر می نماید.

بنابر این لازم است که سیره و راه روش امام راحل"ره" یکبار دیگر مورد بازخوانی قرار گیرد و از دل اصلاحات شعاری، اصلاحات حقیقی متولد و بیش از این مصلحت نظام اسلامی به بازی گرفته نشود.

بدیگر سخن مشک آن است که خود ببوید نه آنکه عطار بگوید. صرف ادعای پیروی از امام عزیز یا مقام معظم رهبری کافی نیست و باید سیره و روش این بزرگواران در عمل پیاده شود.

ايميل نويسنده: (m_a_khodadadi@yahoo.com)