حتی اگر براي لحظاتي در روز از خيابان هاي شهر تردد کنیم حتما با  گوناگوني تبليغات بصري و آشفتگي ارائه آنها در انواع و اقسام بیلبوردی ، بنری ، تخته اي، تراكتي و غيره، رو به رو خواهیم شد كه بدون هماهنگي فضاي شهر را اشغال كرده اند.

گوناگوني و تنوع شيوه هاي تبليغي گرچه از لحاظ اقتصادي سودآوري بسياري در پي دارد اما  اگر به نکات بسیار ظریف آن توجه نشود آرامش رواني و ديداري شهروندان كاملا برهم خواهد خورد.

در هر حال اگر نخواهم با دیدگاه کلی به این مقوله بپردازم به عنوان یک عابر پیاده می توانم از دریچه ای کوچک به این دست آورد مهم مدرنیسم نگاه کنم.

حتما وقتی از پیاده رو های مرکزی شهر رد می شوید افرادی، از  نوجوان گرفته تا سالخورده، می بینید که در حال پخش انواع و اقسام بروشور ها و کارت های تبلیغاتی هستند  و وقتی از جلویشان رد می شوید دستی به سمت شما دراز می شود و  شاید بیشتر وقت ها از سر عادت ، از سر کنجکاوی و ...  حتی اگر نخوانیمشان،  آنها را می گیریم .

اما بعد ...

در ست بعد از همین « بعد » است که مشکل شروع می شود.

فکر می کنید چند نفر از ما آنها را نگه می داریم تا در اولین سطل زباله بیندازیم؟

چند نفر از ما آن را داخل کیف یا جیب مان می گذاریم تا  حتی اگر در خیابان با سطل زباله ای مواجه نشدیم بالاخره در خانه  یا محل کار به سطل زباله ای برسیم؟

و بالاخره چند نفر از ما آن را در جلوی چشم همان پخش کننده در هوا رها می کنیم ( حتی بدون آنکه مچاله اش کرده باشیم) ؟

دانستن جواب این سوال کار  دشواری نیست، کافی ست در شعاع چند متری پخش کننده به مسیر عبورتان نگاه کنید تا سطح پیاده رو  را مملو از زباله های کاغذی ببینید.

به نظر شما مامورین جمع آوری زباله  چند بار به  پدر و مادر عاملین  این مناظر چشم نواز !!!!  فاتحه نثار می کنند ؟

بی شک وظیفه شهرداری پاکسازی معابر و مراکز عمومی شهر  است اما آیا شهروندان هیچ مسئولیتی در قبال این امر ندارند؟

آیا مدیران یا صاحبان مراکزی که این گونه روش های تبلیغی را برای کسب درآمد بیشتر انتخاب می کنند وظیفه ای در این خصوص ندارند؟

 آیا قانونی آنها را در قبال زباله هائی که ایجاد می کنند متعهد نمی کند یعنی بندی در مواد  مجوزهایشان در این باره وجود ندارد؟ و اگر وجود دارد در زمینه اجرای آن چه کسی مسئول است؟

از نظر من اگر شهرداری اینگونه مراکز را در پاکسازی آلودگی هائی که از روش تبلیغاتی آنها به وجود می آید، سهیم کند و یا جرائمی برایشان در نظر بگیرد و  نیز چنانچه با پخش تیزرها و کلیپ های آموزشی در صدا وسیما ، مدارس و مراکز عمومی در این خصوص در شهروندان فرهنگسازی لازم ایجاد گردد، شاید بتوان شهر را از خفه شدن در انبوه زباله های کاغذی نجات داد.

حالا که در پارک شهرداری ساری نشسته ام و به این مسائل فکر می کنم

 از خود می پرسم این بیت المال عظیم الجثه که به تلویزیون شهری همیشه خاموش تبدیل شده اگر نمی تواند در زمینه فرهنگ سازی کمک کند چرا لااقل فوتبال لیگ برتر را مستقیما پخش نمی کند؟!