وي گفت:وزنه برداري نياز به يك تشكيلات منظم و منسجم با حضور افراد كار بلد دارد و من از رياست سازمان تربيت بدني مي خواهم به حرف دل استخوان خرد كرده ها و پيشكسوتان و نام آوران اين رشته ورزشي گوش بدهد چرا كه با اتفاقاتي كه طي اين ماه ها براي وزنه برداري افتاده است آينده خوبي براي فدراسيون وزنه برداري پيش بيني نمي كنم.

بر اساس خبر رسيده به مازندنومه، مرد بزرگ وزنه برداري ايران كه بيش از نيم قرن است در مازندران به كشف و پرورش استعدادهاي بزرگي مشغول است با اشاره به مطلب فوق گفت: من وزنه برداري را در سال 1338 در باشگاه شهنا(نساجي ) در شاهي شروع كردم در آن زمان هيچ گونه امكانات و هيچ مشوقي وجود نداشت نه مربي بود ونه وسيله اي براي تمرين.

وي افزود: با شروع سال تحصيلي طي اين دوران و سالها با سركشي به مدارس و با استعداد يابي نوجوانان و دعوت آنان به تمرين وزنه برداري و پرورش آنان اوج لذت را از زندگي خود مي برم و هر سال با معرفي اين عزيزان كه از فرزندانم بهتر به آنها توجه مي كنم به مسابقات استاني ، كشوري ، آسيايي و جهاني به عبادت خود كه همان آدم سازي است ادامه مي دهم.

اين مرد خستگي ناپذير وزنه برداري ايران مي گويد: طي اين پنجاه سالي كه به وزنه برداري ايران خدمت كرده ام چندين و چند رئيس فدراسيون ، رئيس هئيت استان و مسئول عوض شدند و اين من بودم كه طي اين سالها در اين باشگاه حقيرانه ماندم و وزنه بردار ساختم و طي اين مدت از اولين ساعات ‌روز تا پاسي از شب با حضور در باشگاه خود ، در 4 رده سني نونهالان ، نوجوانان ، جوانان و بزرگسالان دانسته هاي خودم را به علاقه مندان وزنه برداري انتقال داده ام .

 وي گفت: وزنه برداري به عنوان ورزشي كه با جسم سرد و خشن روبروست عليرغم تنومندي ورزشكارانش ، اكثر اين ورزشكاران با روحي لطيف با آهن سرد دست و پنجه نرم مي كنند .

غزاليان گفت:اكثر شاگردانم از خانواده هاي كم بضاعت و فرزندان كارگران هستند كه با مشكلات مي توانند حتي براي خود كفش وزنه برداري تهيه كنند و طي اين مدت علي رغم بي توجهي مسئولان با تامين حداقل ها ، چراغ باشگاه را روشن نگه داشته ام .

 غزاليان ادامه داد: طي دوران مربيگري خود به خاطر عشقي كه به وزنه برداري داشته ام هنوز هم در خانه اي مستاجري زندگي مي كنم و با تقديم وزنه برداران بزرگي مانند فريدون قهرمان آسيا ، فرهاد سوم ايران ، فرشاد دكتراي ورزش ، فرشيد قهرمان آسيا و نوه خويش محسن قهرمان نوجوانان ايران ، خانواده خود را خانواده وزنه برداري تبديل كرده ام.

قاسم غزاليان مي گويد: كه طي دوران مربيگري در سالهاي نه چندان دور براي گذراندن كلاس مربيگري به كشورهاي يوگسلاوي و آلمان شرقي سفر كردم و زيرنظر بزرگترين مدرسان وزنه برداري دنيا با علم وزنه برداري آشنا شدم و اين آموزه ها در كنار تجارب عملي خودم را به شاگردانم درس دادم و اين آموخته ها منجر به آن شد كه وزنه برداراني در حد جهاني از شهرستان قائمشهر تقديم وزنه برداري ايران کنم.

 اين مرد اسطوره اي وزنه برداري ايران با قدر شناسي از افشارزاده ، رئيس پيشين فدارسيون وزنه برداري ايران مي گويد : هر وقت به محل كار ايشان مراجعه مي كردم با توجه به شناختي كه از اهداف اينجانب داشت همواره با آغوشي باز پذيراي اين حقير بود و الحق كه حرمت پيشكسوت و دلسوزان را مي دانست .

 اين پيشكسوت و مربي توانمند وزنه برداري ايران با نگاهي به افق آينده وزنه برداري ايران معتقداست كه امروز حاصل دسترنج مربيان گمنامي همچون من باعث افتخار كساني گرديده كه شايستگي اين افتخار را ندارند و آينده اي خوب براي وزنه برداري ايران پيش بيني نمي كنم.

 وي مي گويد: ورزش وزنه برداري ورزش پهلواني است و كساني بايد بر كرسي هاي آن تكيه كنند كه منش پهلواني را به خوبي فرا گرفته باشند نه اينكه حتي راه و رسم آن را را نيز يك بار مرور نكرده باشد .

 او ادامه مي هد: دوران قهرماني زود گذر است و كم نبودند ورزشكاراني كه شهرت آنان به يك دهه نيز نكشيد ولي شادروان تختي به تاسي از منش پوريايي ولي سالهاست كه نامش جاودانه مانده است.

غزاليان ادامه داد: افرادي مثل من نه دنبال پست و مقام هستيم و نه مال و منال و نه در قبال كاري كه كرده ايم توقع داريم كه به ما سكه هاي رنگارنگ و ماشين هاي متفاوت و زمين هاي هكتاري بدهند بلكه عشق اول و آخر ما وزنه برداري است و وقتي مي بينيم كه شاگرد ما رده هاي قهرماني را يكي پس از ديگري مي پيمايد ارضا مي شويم و تنها توقع ما اين است كه حرمت و جايگاه ما را نگه دارند.

وي افزود: متاسفانه چندي پيش كه براي انجام كاري به فدراسيون وزنه برداري رفته بودم چنان برخورد بدي از سوي حسين رضا زاده سرپرست فعلي فدراسيون و قهرمان بزرگ وزنه برداري با من شد كه تمام خستگي اين چند ساله به تن من ماند و بغضي در گلويم از اين حركت شكل گرفته كه به اين زودي از بين نخواهد رفت.

غزاليان گفت: تا قبل از اين اگر در گوشه و كنار حرفي در باره رضازاده زده مي شد به شدت واكنش نشان مي دادم چرا كه معتقد بودم كه رضا زاده يك قهرمان بزرگ براي ايران زمين است كه جايگاه او بايد در ايران و جهان حفظ شود اما وقتي خود وي قدر جايگاه و منزلتش را نمي داند و گويا مال و منال و ثروت باعث شده تا او از خود بي خود شود و حرمت بزرگتر هاي اين رشته را نگه ندارد؛حال چگونه مي توان از او يك اسطوره ساخت؟!

وي تصريح کرد:با اين وجود من نگران اين رشته ورزشي هستم و با شايعاتي كه پيرامون دوپينگ در اطراف وزنه برداري شنيده مي شود و همچنين حرفهايي كه سعيد علي حسيني پيرامون رضا زاده زده است نبايد اميد چنداني به آينده وزنه برداري داشت و از رياست سازمان تربيت بدني مي خواهم كاري نكنند كه بعد ها پشيماني به بار آورد.