سه شنبه 24 فروردين 1389-0:0

استاندار اهل کجا باشد بهتر است؟!

نقدي بر اظهارات عضو شوراي شهر ساري:آيا ساروی نبودن استاندار معیار تخصیص نيافتن بودجه است؟!(يادداشتي از ايرج نياز آذري-روزنامه نگار)


 براساس خبری که در سایت مازندنومه آمده(http://www.mazandnume.com/?PNID=V10612)، سیدعلی بهروش -عضو شورای اسلامی شهر ساری- مدعی شده چون استاندار ساروی نیست(!) از بودجه ملی به عمران شهر ساری کمک نمی کند!

 اگر این جمله را یک عضو شورای اسلامی مرکز استان گفته باشد باید برای نهاد شوراها تأسف خورد، چراکه وقتی نگاه یک عضو شورای شهر آن هم مرکزاستان به نظام تخصیص بودجه وتوزیع اعتبارات این گونه نازل است چه انتظاری از یک عضو شورای روستایی دور افتاده می توان داشت که احتمالاً براساس رویه کدخدامنشی به شورای روستایی محلش راه یافت؟

براساس قانون پیشنهاد،تصویب،ابلاغ و تخصیص بودجه تابع توجیحات کارشناسی و برای تحقق یک فعالیت یا خدمت صورت می گیرد و مکانیزم آن در فرم های بودجه آمده است که بحث فنی و علمی چگونگی تخصیص بودجه از حوصله این مقال خارج است و نگارنده این برادر محترم را به مطالعه اصول بودجه ریزی و سایر منابع مرتبط ارجاع می دهد.

واقعاً بعید به نظر می رسد بومی بودن یک مقام مسئول این حد در تأمین اعتبار مؤثر باشد چراکه اسناد اعتباری و فرآیند بودجه ریزی تابع ضوابطی است که نمی توان آن را با حضور سازمان های نظارتی و بازرسی نادیده انگاشت.

 البته نمی خواهم بگویم اصلاً اراده مدیران در جهت گیری های بودجه بی تأثیر است؛ لکن نمی توان گفت چون استاندار ساروی نیست پس برای ساری بودجه ملی درنظرنمی گیرد!

 یا اهالی غرب بگویند که چون استاندار از منطقه ماست پس تمام بودجه ها را برای غرب استان در نظر بگیرد!

بایدبه این دسته ازا فرادمتذکر شدکه توزیع بودجه حساب و کتاب دارد، مگر نمایندگان قانع می شوند که خارج از ضوابط اعتبارات جابجا شود؟

 به ویژه که هم اکنون هم اعداد و ارقام و ردیف ها، مصوبات در سایت سازمان مدیریت هست و امکان دستیابی اطلاعات بودجه برای همه میسر است.

 البته می پذیرم که نظام بودجه ریزی در کشور ما علمی نیست و اراده های بخشی و لابی های مسئولان در جهت گیری های بودجه دخیل است، لیکن این مسئله تا ده درصد مؤثر بوده، فرایندهای بودجه ریزی و تخصیص اعتبارات تابع قانون و مقررات، برنامه ها و اسناد بالادستی و سایر تکالیف قانونی قوای مختلف می باشد.

ازسویی بهترین راه برای توزیع عادلانه بودجه وجود یک برنامه آمایشی است تا عدالت در توزیع امکانات و اعتبارات برقرار شود و تا زمانی که نظام برنامه ریزی و بودجه ریزی تابع لابی های پارلمانی و اراده های بخشی باشد همین حرف و حدیثها خواهدبود.

 البته ضروری است معاونت برنامه ریزی استانداری از طریق جلسات و رسانه های گروهی برای تنویر افکار عمومی با شفاف سازی نظام توزیع اعتبارات مانع از پدید آمده ذهنیت ها و شائبه ها شودو مردم شهرهای مختلف نسبت به چگونگی وجدول توزیع اعتبارات همواره معترض نشوند.
ايميل نويسنده: (irajniaz@yahoo.com)