دوسال قبل هنگامي كه به پشت بام خانه ام در يكي از مناطق تهران مي رفتم به ندرت در پشت بام ساير خانه ها "ديش"ماهواره مي ديدم واكنون در همان خانه وقتي به پشت بام مي روم به ندرت منزلي را مي بينم كه "ديش"ماهواره نصب نشده باشد .البته در خلوت خودم علت آن را دقيقا مي دانستم و منتظر بودم تا يكي از دست اندركاران نظام بر آن صحه بگذارد تا اين كه اخيرا آقاي "مهدي كلهر"مشاور رسانه اي رئيس جمهور در مصاحبه اش با خبرگزاري مهر به مناسبت روز خبرنگاردر انتقاد و اعتراض به مسئولان صدا وسيما  ادعا كرد :

"معتقدم جرياني در صدا وسيما حضور داشت ومي خواست تصور وجودسانسور در كشور جا بيفتد كه متاسفانه جا افتاد".

وي درادامه افزود:"رسانه هاي ما آن قدر كوتوله بودند كه يك پيروزي بزرگ فراملي را تبديل به يك جريان تخريبي سطح پائين كردند. راديو تلويزيون هم يكي از اين رسانه هابود .اصلا اينكه صداوسيما شنبه بعداز انتخابات سكوت كرد و از راهپيمائي 25 خرداد هيچ تصويري پخش نكرد يك اشتباه بزرگ بود حتي اگر آن راهپيمائي غير قانوني بودو...."

   آن چه را كه مشاور رسانه اي رئيس جمهور به آن اشاره كرد مصيبتي است كه از ابتداي انقلاب گريبان رسانه ملي را گرفته و گاهي با شدت و ضعف همراه است. با كمال تاسف روح حاكم بر صدا و سيما همان است كه آقاي كلهر اشاره كردند" سانسور"...

 در سال هاي اخير و خصوصا بعداز انتخابات 22 خرداد يك سونگري نيز بر آن اضافه شده و از اين رو ست كه آمار "ديش"هاي ماهواره اي وگرايش به گوش كردن به اخبار و تفسيرهاي آن سوي آب در ميان مردم افزايش پيدا كرده و تا عمق روستاها نفوذ يافته است.

     همواره صداوسيما از رساندن اخبار سريع و صحيح خودداري مي كند و اين تصور ناصحيح در دست اندركاران رسانه ملي وجود دارد اگر خبرهاي داخلي را سريع به مردم برسانند انفجار در مملكت روي خواهد داد و اگر آن چه كه به وقوع پيوسته رابه طور صحيح بگويند امنيت و ثبات از مملكت رخت بر مي بندد.

تعجب از اين است در حالي كه مقامات ارشد مملكت از وجود ثبات و امنيت در كل كشور اطمينان دارند صدا وسيما دغدغه ثبات و امنيت در داخل دارد و غافل است اگر مردم به برنامه هاي رسانه ملي بي اعتنا بشوند و اطمينان خود را از دست بدهند و برنامه هاي ماهواره اي را تماشا کنند،امنيت بيشتر در معرض خطر قرار دارد .

    ميزگردهائي كه درماه هاي اخير گذاشته مي شود كاملا يكسويه وطرفدارانه وآن هم به شكل غير رسانه اي است، به طوري كه اين شائبه براي بيننده پيش مي آيد كه صدا و سيما مي خواهد نظراتش را بر مردم تحميل كند وطبيعي است کم تر کسي حاضر است به زور مطلب حتي حقي را بپذيرد.

  در حالي كه جاي برنامه هاي شاد خالي است برنامه هاي كسل كننده فراوان است و مديران رسانه ملي بايد بدانندفقط حقوق دريافتي خودشان را نبايد هماهنگ با دهه 80 و90 شمسي بكنند بلكه بايد برنامه هاي شان راهم هماهنگ با اين دهه بنمايندتا از رويكرد مردم به شبكه هاي ماهواره اي جلوگيري کنند.