سوار شدن بر خودروی پراید فاقد ارزش خبری است.پراید-سواری هنگامی خبرساز خواهد شد که شاخ به شاخ به ماشين ديگري بزند و چند نفر کشته شوند يا اصلا" نه،سرنشین اش آدم معروفی باشد .

نشستن برصندلی پراید هنگامی خبر ساز تر خواهد شد که سرنشین آن دبیر شورای عالی امنیت ملی باشد .

پراید همان پیکان دیروز و متعلق به اقشار کم درآمد جامعه است؛بنابراین تردد دبیر شورای عالی امنیت ملی کشور با آن یک اتفاق مهم اجتماعی محسوب می شود .

مردم برخلاف هزاران مسئولی که برخودروهای خارجی و گران قیمت داخلی سوار می شوند ، حداقل از دبیرشورای امنیت ملی انتظار ندارند به دلیل حساسیت های سیاسی و امنیتی ، برارزان ترین خودروی تولیدی کشور سوار شود.

شیشه های دودی و ضد گلوله و اسکورد محسوس یک خودری تشریفاتی ، تصویری است که همه مردم از ترددهای عمومی یک مقام مسئول درحوزه سیاست و امنیت درذهن دارند .

هنگامی که این معادله تغییر می کند و دبیر شورای امنیت ملی ترجیح می هد با خودروی اقشار کم درآمد جامعه ، به امور مهم مملکتی بپردازد ، تحسین افکار عمومی را نسبت به این تصمیم و مردمی زیستن در بردارد.

سعید جلیلی جانبازی است که در قامت دبیری شورای امنیت ملی ، ساختار شکنی می کند و این مدعا را برخلاف روح حاکم برفضای مدیریتی کشور ، به اثبات می رساند که می توان مدیر ارشد سیاسی- امنیتی بود و ساده ، به دور از تجمل ؛همچون مردم کوچه و بازار زیست و خدمت کرد .

این اقدام جلیلی ازاین رو حائز اهمیت است که امروز شاهدیم درساختار اداری کشور ، حتی مدیران یک شهر کوچک نیز برای تردد ، خودروی پراید را در شان خود نمی دانند .

پس از اقدام قابل تحسین سعید جلیلی ، شنیده شده حجت الاسلام مصلحی -وزیر اطلاعات- نیز به همین شیوه در تهران تردد می کند که  واکنش های مثبتی را در بین مردم به همراه داشته است.

امیدواریم این رویکرد مردمی و انقلابی دبیر شورای امنیت ملی درسراسر کشور و استان ما هم بروز و ظهور یابد و باخبر شویم که مدیری شهرستانی و استانی تصمیم گرفته با تاکسی ، اتوبوس ، دوچرخه و یاخودروی پراید مسیر بپیماید و با احوال پرسي از مردم، روزش را آغاز کند.