پنجشنبه 2 شهريور 1391-15:49

دامادي:نمی‌توانم سکوت کنم/به استاندار نامه می نویسم

انتقاد شدید محمد دامادی از متولیان امور دریا/مسئولان در خصوص وضعیت پیکر عضو شورا پاسخگو باشند/ غرق شدن افراد در خارج از طرح دریا، مسئولیت ما را کم نمی‌کند/مدیریت ارشد استان باید به من و به افکار عمومی پاسخ دهد که برای جلوگیری از غرق شدگی افراد در سواحل چه کرده‌ است؟/از شرایط پیش آمده شاکی و در حال تنظیم نامه ای سرگشاده به استاندار هستم.


مازندنومه؛یادداشت مهمان،محمد دامادی،نماینده مردم ساری و میاندرود در مجلس:غرق شدن سه عضو خانواده بهروش در ساحل دریای گهرباران و شرایط نامناسبی که برای پیکر آنها در سردخانه بیمارستان شفا و پزشکی قانونی رخ داده،صدای اطرافیان خانواده آن مرحوم ،آشنایان و شهروندان مرکز استان را در آورده است.

میزان شکایات عمومی به نحوی است که گروه های مختلف مردمی به صورت فردی یا جمعی اعتراض و پرسش های خود را خطاب به مسئولان در مراسم تشییع ابراز داشتند.

بنده هم به وضوح از شرایط پیش آمده شاکی و در حال تنظیم نامه ای سرگشاده به استاندار هستم.

من به عنوان نماینده مردم ساری و میاندرود در مجلس،از وضعیتی که برای پیکرعضو شورا و فرزندانش به وجود آمده ناخرسندم و معتقدم ‌متولیان امور دریا باید در این زمینه پاسخگو باشند.

*نمی‌خواهیم مردم در دریا غرق شوند

در چند روز گذشته و پس از درگذشت مرحوم سید علی بهروش، نتایج عجیب و غریبی به وجود آمده است که هرچه فکر می‌کنم نمی‌توانم سکوت کنم.

ما نمی‌خواهیم مردم در دریا غرق شوند، اما چرا این اتفاق ها پیش می‌آید و ما چه اقدامات پیشگیرانه‌ای انجام داده‌ایم تا این اتفاقات نیفتد؟

پس از اینکه این اتفاق ها می‌افتد و عده‌ای در دریا غرق می‌شوند خیلی راحت می‌گوییم که در خارج از طرح‌های سالم‌سازی دریا بوده است، آیا با گفتن این جمله، مسئولیت از ما برداشته می‌شود؟

متراژی را به عنوان منطقه شنا تعیین می‌کنیم که مردم باید در آن محدوده شنا کنند در حالی که می‌دانیم مردم در نقاط و ساعت‌های غیر از مکان و زمان تعیین شده هم شنا می‌کنند.ما باید طرح صیانت و حفاظت از مردم داشته باشیم و چنین فضاهایی را برای مسافران و مردم منطقه ایجاد ‌کنیم.

*چند پرسش از متولیان دارم

من چند پرسش از متولیان امور دریا دارم:

1-چند جت اسکی و پزشک "آنکال" برای اوقات ضروری داریم؟ آیا هزینه این امکانات بیشتر از دو میلیارد تومان است و آیا نمی‌ارزد برای رفاه و آسایش مردم، دو میلیارد هزینه کنیم در حالی که برگزاری یک همایش همین میزان هزینه دارد؟

2-حضور مداوم پلیس در هر ساعت از شبانه روز در سطح شهر و خیابان‌ها برای اطمینان دادن به ملت است و برای این کار هزینه می‌کنیم آیا این تعداد کشته در دریا نمی‌طلبید که تعداد جت‌اسکی‌ها و نیروی انسانی را در سواحل افزایش دهیم؟

خاصیت جت‌اسکی این است که در مواقع بحرانی و طوفانی می‌تواند به سرعت حرکت کند.در تمام دنیا از اسکیت‌های غریق نجات کنترلی استفاده می‌شود که نحوه استفاده از آن در زمانی است که فاصله ناجی غریق تا فردی که دچار حادثه شده زیاد است و با این وسایل بتوانند به سرعت به فرد در حال غرق شدن برسند، آیا زمان آن نرسیده از این تجهیزات برای جان مردم استفاده کنیم؟

به کار نگرفتن این تجهیزات آیا غیر از این است که نمی‌خواهیم مدیریت صحیح بر سواحل داشته باشیم؟‌ آیا متولیان امور دریا تاکنون تن به آب زده‌اند؟ در این زمینه کسی باید مسئولیت داشته باشد که بداند دریا چیست.

3-برای سید علی بهروش سال‌ها هزینه شده تا به یکی از افراد تاثیرگذار در شهر تبدیل شود،اکنون این مصیبت دردناک به مردم شهر تحمیل شده،آیا مسئولان باید به همین سادگی از کنار این ضایعه گذشته و بگویند که اتفاق در خارج از طرح دریا بوده؟ این پاسخ نیست.

‌اینکه عنوان می‌کنند غرق شدگی در خارج از طرح دریا بوده به چه معناست؟ آیا منظور این است که مردم بمیرند؟

4-روزی که پیکر عضو شورای شهر ساری بالاخره از دریا پیدا شد مسئولان زیادی و همچنین بسیاری از مردم محلی در ساحل حاضر بودند و من از زحمات همه آنها تشکر می‌کنم، اما سوالم این است که اگر این یک عملیات نجات بود، عملیات باید فرمانده داشته باشد، فرمانده آن گروه چه کسی بود؟

در آن روز هر کسی از تجربیات خود استفاده می‌کرد،به هم ریختگی اساسی را در آن روز شاهد بودم و مدیریت ارشد استان باید به من نماینده مردم و به افکار عمومی پاسخ دهد که برای جلوگیری از غرق شدگی افراد در سواحل چه کرده‌ است؟

5-پس از تحویل پیکرها، این چه اتفاق اسفناکی بود که رخ داد؟ما یک سردخانه درخور برای نگهداری اجساد نداشتیم.مردم پیکر عزیزان از دست رفته خود را دوست دارند،ولی به همین سادگی اجازه دادند که پیکر بهروش و فرزندانش دچار آسیب شود. مگر برای نخستین بار بود که این اتفاق افتاد و جنازه‌ها به این روز افتادند؟

چه کسی اجساد را به بیمارستان منتقل کرد و مگر در بیمارستان فوت کرده بودند که در سردخانه بیمارستان جای گرفتند؟در این وضعیت مسئولان به خانواده بهروش چه پاسخی می‌دهند؟

پس از این همه سال یک سردخانه درخور در مرکز استان احداث نشده چه برسد به شرق و غرب استان. اگر خدای نکرده اتفاق بزرگ تری رخ دهد چه می‌خواهیم بکنیم؟ تا چه زمانی ما حرف بزنیم و آنها عمل نکنند؟ داد مردم را به کجا باید ببریم؟

استاندار باید از همه مسئولان امر در این زمینه پرس‌وجو کرده و به افکار عمومی پاسخ دهد.ما برای نگهداری پیکر بهروش و فرزندانش 2بار سردخانه عوض کردیم.

‌وقتی فرماندهی عملیات وجود ندارد، اجساد افرادی که مدت زمان طولانی در دریا مانده را به سردخانه بیمارستانی منتقل می‌کنند که سردخانه خراب است و اجساد به این روز می‌افتند.

باید گفت:این پیکر کسی بود که 30 سال به نظام خدمت کرده و عضو شورای شهر است و اگر فرد معمولی باشد با آن چه می‌کنند؟

در زمان انتقال اجساد چرا نماینده پزشکی قانونی حضور نداشت؟این چیزها خوب نیست که حتی برای پیدا کردن سردخانه هم افراد دیگر ورود پیدا کنند و بخواهیم آدم ببینیم.

آیا انتقال پیکرها به سردخانه و فریز کردن کار سختی است؟ از این رفتار تعجب می‌کنم و تاسف می‌خورم اما مطمئن باشید که پیگیر این موضوع هستم.

*جنگ را اداره کردیم،‌اما دریا را نمی‌توانیم اداره کنیم

وقتی مسئولیت پذیرفتیم فقط به این معنا نیست که عنوان داشته باشیم بلکه باید در مقابل مسئولیت خود پاسخگو باشیم و رهبر انقلاب هم بارها در این زمینه صحبت کرده‌اند و این هدف انقلاب است.

ما در اوج سختی و مشکلات، جنگ را اداره کردیم،‌اما امروز دریا را نمی‌توانیم اداره کنیم بماند که امکانات تفریحی و امکانات اولیه در ساحل نداریم و گردشگری ما تبدیل به بلال‌فروشی در سواحل شده است!

با کمال تاسف حتی یک جزیره مصنوعی و یک مرکز تفریحی در ساحل نداریم تا مردم را به آن قسمت‌ها هدایت کنیم و از اوقات فراغت خود لذت ببرند.

قسمت‌هایی از ساحل به واسطه اینکه در اختیار ارگان‌های نظامی است در دسترس مردم نبوده و مردم نمی‌توانند در این مناطق شنا کنند اما اگر نمی‌توانیم طول مکان شنا را افزایش دهیم آیا نمی‌توانیم نظارت‌ها را در این مراکز افزایش دهیم و آمار غرق‌شدگی را کاهش دهیم؟ آیا نمی‌ارزد که این کار را برای مردم انجام دهیم؟

*به استاندار نامه می نویسم

 درصددم در این رابطه نامه‌ای تنظیم کرده و تقدیم استاندار مازندران کنم.مسئولان باید نسبت به میزان بودجه طرح‌های دریا و اینکه این بودجه در کجا و چگونه هزینه شده و آیا اقدامات منجر به کاهش میزان غرق‌شدگی‌ها شده است یا نه، پاسخ دهند.

باید اذعان کرد که در مازندران زیرساخت‌ها در سواحل و جاده‌ها مهیا نیست.اگر امروز وزیر مسکن و شهرسازی پس از آن تصادف با سرعت 190 کیلومتر در ساعت زنده است و یا اتفاق مشابهی برای علی دایی رخ می دهد اما زنده می ماند، به علت استاندارد بودن خودروهای آنها است.خودروهای ما استاندارد است اما آیا خودروی همه مردم هم استاندارد است؟

خودروهای ساخت داخل هنوز ایربک ندارند و ما فریاد می‌زنیم اما هنوز کسی در این زمینه پاسخگو نیست!

رسانه‌ها به عنوان چشم بیدار جامعه مساله پیش آمده برای اجساد عضو شورا و فرزندانش را پیگیری کنند،‌من هم نه به عنوان دوست و همکار بهروش(چراکه بهروش‌های زیادی را در سواحل از دست می‌دهیم) بلکه به عنوان نماینده مردم، این موضوع را تا هر مرجعی که شده پیگیری می‌کنم تا بالاخره یک نفر پاسخگو باشد.

همین جا از حضور مردم در مراسم تشییع پیکر سید علی بهروش و فرزندانش قدردانی می کنم. حرکتی که مردم انجام دادند تاریخ‌ساز بود و بار دیگر نشان دادند که اکر کسی در حوزه مردمی کار کند، مورد حمایت مردم است.

در پایان بازهم از مردم،‌ نیز مسئولان، اعضای شهر ساری، شهردار ساری، شجاعی نماینده مردم ساری و علما که در مراسم خاکسپاری سید علی بهروش و فرزندانش حضور داشتند،تشکر می‌کنم.