مازندنومه،لیلا مشفق:زهره جهرمی، متولد 1342 بابل است که 30 سال در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان این شهر صادقانه خدمت کرده است.

 او که از بازنشستگی اش کمتر از 2 ماه می گذرد،بلافاصله بعد از اخذ مدرک دیپلم یعنی سال 1361به عنوان معلم تعلیمات دینی وارد آموزش و پرورش شد و از آنجا که عاشق کار خصوصا با کودکان بود ترجیح داد به تدریس در مقطع ابتدایی بپردازد .

 وی به کمک یکی از دوستانش در همان سال جذب کانون پرورش فکری کودک و نوجوان شهرستان بابل و در مرکز شماره یک به عنوان مربی و مسئول فرهنگی مشغول به کار شد و پس از 12 سال، پس از موفقیت در کنکور در سال 1373 با تاسیس مرکز شماره 2 در بابل با حفظ سمت در آن مرکز ادامه کار داد.

 او در رشته کتابداری توانست مدرک کاردانی خود را اخذ نموده و موفقیت هایی نیز داشته باشد :

برگزیده متن نمایشنامه عروسکی با عنوان " تو چه گلی هستی"،جشنواره اصفهان درسال 1376
نویسنده و کارگردان برگزیده نمایشنامه عروسکی " توکائی در قفس" در سال 84
برگزیده قصه گوئی جشنواره کشوری در سال 78
برگزیده برگزیده های قصه گویی در سنوات مختلف حضور در جشنواره های شیراز، سیستان و بلوچستان، آذربایجان غربی  و ...
رتبه چهارم کشوری برای پژوهشی در رابطه با موضوع بندی کتاب های شعر کودکان حاضر در کتابخانه های کودک در سال 83
رتبه دوم جشنواره قصه گویی رضوی در سال 88 
جهرمی که دو دوره داور قصه گوئی در سطح استان بوده ، در جشنواره بین المللی امام رضا (ع) سال 1391 داور کشوری در بخش قصه گویی رضویست.

جشنواره بزرگ قصه گوئي رضوي – 29 و 30 شهريور در مازندران برگزار می شود.به همین بهانه با زهره جهرمی گفت و گو کردیم.

--------------

س- شما در گردهمائی هيات علمي، داوران و رابطين خبر (21تيرماه91) در کارگروه ادبیات کودک و نوجوان به چه ویژگی بخش قصه گوئی اشاره کردید؟

با وجود اینکه از این دست گردهمآیی ها چندان برای من بیگانه نیست اما عمر آشنائی من با این جشنواره که ده سال است برگزار می شود فقط سه سال است. چون کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مازندران تنها 3 سال است که در بخش قصه گویی فعالیت خود را آغاز کرده است.

از جهتی این آشنایی برای من بسیار لذت بخش است چون ما 14 سال است جشنواره های قصه گویی متفاوتی در موضوعات آزاد، برای مربیان و کودکان و نوجوانان برگزار می کنیم و این جشنواره با تعیین موضوعی مشخص ما را با یک وضعیت تازه مواجه کرد.

به نظر می رسید منابع گسترده ای در دسترس نباشد که امکان قصه پردازی را فراهم کند. فکر می کردیم همه داستان ها و روایت ها را شنیده ایم اما با شگفتی دیدیم که این موضوع برای شرکت کنندگان بسیار جذاب است و با استقبال زیادی روبرو شدیم.

هر چه کار جلوتر می رفت در می یافتیم که چه بسترهای بکر و تازه ای برای کار وجود دارد. از نظر من این خود تلنگر خوبی است که نباید به داشته ها قناعت کرد، چون آشنایی با طریقه زندگی و صفات این بزرگواران در هر لحظه از زندگی تک تک ما می تواند راه گشا باشد.

 لازم است اشاره کنم جشنواره قصه گویی رضوی به 3 بخش کودک، نوجوان و بزرگسال تفکیک شده که در این سال ها تاثیرگزاری آن بر قشر کودک بسیار عمیق و محسوس بوده.

 در واقع کودکان با بیان زندگی ائمه(ع) در قالب قصه ،علاوه بر افزایش اطلاعات خود به شناخت توانایی های نهفته خود نیز دست می یابند.

س- آیا در کنار برگزاری جشنواره قصه گوئی، کارگاه هائی جهت آموزش این هنر به افراد علاقه مند وجود دارد؟

می توانم صادقانه بگویم ما خودمان مربی هایی هستیم که در این عرصه آموزش دیده ایم و منابع زیادی وجود دارد که به ما تدریس شده تا ما خود سفیرانی باشیم در برای آموزش،خصوصا در مدارس.

به طور مثال خود من یکی از مربیانی هستم که از طرف آموزش و پرورش برای آموزش معلمان معرفی شدم و به طور عملی نیز یک جشنواره کوچک در همان سطح برگزار کردیم که نتیجه خوبی داشت.

به طور کلی در استان مازندران از مربیان کانون خواسته می شود تا کلاس های آموزشی برای معلمان و فرهنگیان برگزار کنند.

 علاوه بر این در مراکز کانون قصه گویی انجام می شود، فیلم های مختلف قصه گویی در دسترس اعضا قرار می گیرد و حتی اگر اولیا متقاضی باشند می توانند از این فیلم ها در منزل استفاده کنند.

قصه گویی هنر است و هر مادری به طور ذاتی این هنر را دارد که در قالب قصه به آموزش، تنبیه و حتی سرگرمی کودک خود بپردازد.

در واقع تقویت قصه گویی به طور خاص قوانین مشخصی ندارد و خلاقیت در نوع اجرای قصه گویی به توانائی خود قصه گومرتبط است.

س- رادیو همیشه یکی از رسانه های دستیابی به قصه بوده و ما خاطرات زیادی از برنامه های قصه ظهر جمعه یا حتی قصه های شب و... داریم. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در تعامل با رادیو چه برنامه هائی دارد؟

پیشنهادهایی در این زمینه مطرح شده است حتی خود من برای ضبط چند قصه به صداوسیما رفته ام و مربیانی هم هستند که برای برنامه های صداوسیما قصه گویی می کنند. این تعامل بین صدا و سیمای مازندران و کانون پرورش فکری مازندران وجود دارد.

س- خروجی جشنواره قصه گوئی رضوی چیست؟ منظورم مشخصا چیزی وجود دارد تا در اختیار مردم قرار بگیرد برای شناخت بیشتر کاری که در جشنواره انجام می شود.

کارهای برگزیده هر سال که معمولا در هر بخش 3 اثر منتخب می شود، به صورت سی دی در اختیار مراکز کانون، در استان های کشور قرار می گیرد اما به تولید انبوه و تیراژ بالا نرسیده است.

 فکر می کنم می تواند ایده خوبی باشد هم به عنوان یک بسته فرهنگی و هم به عنوان بازخورد جشنواره.

ناگفته نماند کانون نوارهای قصه متعددی تولید و به بازار ارائه کرده است که توسط افراد حرفه ای، مثل گویندگان صدا و سیما، انجام شده است نه قصه گویان جشنواره یا کانون.

 این خلاء بعد از 14 دوره برگزاری جشنواره های قصه گویی موجب کاهش بازخورد آنها شده است یعنی با توجه به کثرت جشنواره ها خروجی مناسب برای مخاطبان آزاد به دست نیامده و تنها به جشنواره محدود شده است.

س- به عنوان آخرین سوال می خواهم از فضای قصه و قصه گوئی خارج شوم و خیلی کلی تر بپرسم که در فعالیت فرهنگی زنان را موفق تر می دانید یا مردان را؟

در عرصه ای که من فعالیت می کنم مربیان زن را موفق تر می بینم. البته این یک حکم کلی نیست چرا که مربیان موفق مرد هم کم نیستند، اما واقعیت این است که برای زنان ارتباط با کودکان دختر و پسربه یک میزان میسر است. چیزی که برای مربیان مرد ممکن است کمتر به موفقیت بینجامد.

 در صورتی که بخواهیم به طور کلی به این مقوله بپردازیم باید بگویم جامعه امروز  به آن درک لازم رسیده است تا ملاک را کیفیت عمل افراد قرار دهد و اگر زنی مدیریت شغلی موثری داشته باشد اجتماع او را باور می کند ، بی آنکه به زن یا مرد بودن او فکر کند.