مازندنومه:روزنامه وارش در شماره روز سه شنبه 21 آذر ماه خود با تیتر درشت و در نیم صفحه کامل،رسماً از رهبر معظم انقلاب و مردم ولایتمدار استان به دلیل سهل انگاری در انتشار مطلب توهین آمیز به ساحت بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی ایران عذرخواهی کرد.یادداشت زیر را ایرج نیازآذری-روزنامه نگار-درباره خطای فاحش و غیرقابل اغماض روزنامه وارش نوشته که از نظرتان می گذرد.

------------

دو اقدام سخیف و غیر حرفه ای روزنامه وارش هزینه های هنگفتی متوجه رسانه های گروهی مازندران ساخت .

 تبعات و پیامدهای بعدی این اقدامات موهن دامن همه اصحاب قلم را گرفت، چراکه عده ای منتظر اندک خطایی از مطبوعات و خبرنگاران هستند تا از آنها انتقام بگیرند.

روزنامه وارش با چنین خطایی ضربه سنگینی به جریان اطلاع رسانی در مازندران زد،ضربه ای که تا مدت ها آهنگ نظام انتقادی و اطلاع رسانی را کند خواهد کرد.

نگارنده ضمن واقف بودن به سختی کار مدیریت رسانه و احتمال اشتباه و قصور در این عرصه معتقد است فعالیت رسانه ای حکم نشستن کشتی در دریا را دارد و مثل خطای فعال مطبوعاتی مثل فردی است که جای خودرا در کشتی سوراخ می کند.

 به این ترتیب باید هشدار داد که دود هرگونه سهل انگاری وبی دقتی در مطبوعات ابتدا چشم اهالی قلم را می سوزاند و موجب سلب اعتماد از مطبوعات می شود.

درپی خطای تحریریه وارش مدیریت این روزنامه با ارسال پیامی ضمن عذرخواهی قول برخورد با خاطیان و پذیرش اعمال قانون بر خود را اعلام نموده است.

درهمین حال ودر پی حساسیت درست و متعهدانه افکارعمومی نسبت به موضوع ،مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر مقامات ازاقدام عاجل و شدید علیه خاطیان سخن گفتند .

 همکاران رسانه ای هم کم وبیش ضمن محکوم کردن عمل دور از شان روزنامه وارش خواستار دقت عمل مدیران رسانه ها شدند،اما نکته ای که در این ماجرا مغفول واقع شد ضعف نظارتی ارشاد استان و خانه مطبوعات به عنوان متولیان حوزه رسانه است.

 اداره کل ارشاد باید پاسخ دهد که در کنار حمایت ها چه برنامه و سازوکاری برای نظارت ، آموزش و ارتقای کیفیت مطبوعات محلی دارد؟ عیارمطبوعات محلی وکیفت آنها شاخص خوبی برای قضاوت درباره مدیریت موضوعی در ارشاد مازندران است.

به اعتقاد این قلم ارشاد استان بی تقصیر از خطای روزنامه وارش نیست و شایسته است مدیرکل آن در کنار اقدام قانونی در مقام عذرخواهی نیز برآید،چون ساحت مقدس اندیشه و عواطف انقلابی و دینی جامعه آسیب دیده است.

متاسفانه ارشاد استان در امر رتبه بندی خبرنگاران و ارزیابی رسانه ها دقت لازم را ندارد وبین رسانه های فعال و حتی مطبوعات تعطیل تفاوت زیادی قائل نمی شود.

به عنوان یک روزنامه نگار "خود انتقادی صنفی" را تضمین کننده مسیر درست آینده مطبوعات دانسته وخود را شایسته سرزنش و عذرخواهی به خاطر چنین خطایی توسط همکاران می دانم.

 از سایر همکاران که تیغ انتقاد شان به مدیران و صاحب منصبان همواره تیز است انتظار می رود بی تعارف صنفی از اقدام زشت و ناپسند هرکه خلاف رویه حرفه ای ،ارزشی و صنفی قدم بر می دارد ابراز انزجارنمایند و به مصداق یک سوزن به خود خویشتن خویش را تذکرهمی دهند و متنبه همی سازند!

این قلم باور دارد روش تعارف مداری مقامات سیاسی و متولیان فرهنگی در مواجهه با حضور افراد غیرحرفه ای در عرصه رسانه ارزش های حرفه ای و ساحت مقدس رسانه را دچار ضعف و تنزل جایگاه نموده است.

دراین میان خانه مطبوعات به عنوان نهاد صنفی مرتبط با رسانه نیز شایسته تذکر و نقد است که فقط مسائل رفاهی خبرنگاران را دنبال می کند و کمتر به امور منزلتی و ارتقای کیفت کاری اعضا می پردازد.

ضرورت دارد خانه مطبوعات در مقام نظارت میدانی و توانمندسازی مطبوعات دراین خصوص فعالیت بیشتری داشته باشد.

حساسیت کار مطبوعاتی ایجاب می کند افراد خبره ، آموزش دیده و مطلع در مدیریت رسانه ها حضور یابند و متولیان مربوطه بی تعارف به اعمال قانون روی آورند و نگذارند افراد گزینش نشده و ناآشنادرحریم مطبوعات وارد شوند.

رفتار غیرحرفه ای وکاسبکارانه برخی مطبوعات محلی و سایت های مجازی که سودای منفعت طلبانه صرف از عرصه فرهنگ و هنر را دارند امر نقادی رابر منتقدان دلسوز سخت نموده است، از سویی خطای ناخواسته و سهوی روزنامه وارش نباید مطبوعات و روزنامه نگاران را منفعل کند و فضای ترس و محافظه کاری را در حوزه نقادی پدید آورد و از طرفی شایسته دقت عمل و هوشیاری بیشتری توسط مدیران رسانه هاو فغالان مطبوعاتی ا ست.

کپی پیست ناشیانه ازمنابع غیر مستند و بعضا مسئله دار آفت جدی برای رسانه ها شده و مدیران رسانه بی توجه به مطالب دریافتی آن را منتشر می کنند. 

ایمیل نویسنده (irajniaz@yahoo.com)