مازندنومه،عاطفه خیرخواه:روزنامه وارش به مدیرمسئولی «لیلا وریجی» چند سالی است که پا به عرصه رسانه های شمال کشور گذاشته و در مدتی که از فعالیت مستمرش می گذرد توانست به عنوان یکی از رسانه های تراز اول استان مازندران، مطح شود.

 این روزها وارش منتشر نمی شود و دلیلش را هم همه می دانیم و بیان آن توضیح واضحات است، اما به نظرم  چندنکته را باید یادآور شد:

1- بیاموزیم که هر چیزی باید جای خودش باشد؛ دستگاه قضا به عنوان عالی ترین مرجع رسیدگی به امور قضائی، مقتدرانه به وظایفش رسیدگی می کند و به صراحت باید گفت نیاز به راهنمایی یا هدایت گری عده ای خارج از دایره کارشناسان و قضات نیست.

 آیت الله لاریجانی در رأس این قوه و جانشینانش در استان ها نیک می دانند که قانون چه می گوید و بدیهی است که با حساسیت خاصی قانون شکنی ها، تعدی به موازین شرعی و زیرپا گذاشتن حرمت های مذهبی و ملی را بدون هیچ اغماضی رسیدگی خواهند کرد.

 2- وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی امور فرهنگی و رسانه ای نیز تلاش خود را به کار گرفته است با بهره گیری از کارشناسان و متخصصان هر حوزه، وظایف خود را به نحو احسن انجام دهد و در استان ها نیز اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی پیرو آئین نامه ها و بخشنامه های این وزارتخانه فعالیت می کند؛ اما نباید فراموش کرد نظارت، اصل بسیار مهمی است که باید به طور جدی دنبال شود که متاسفانه این اهرم در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران دست کم در حوزه رسانه که حوزه تخصصی فعالیت های نگارنده هست، اهرم کمک کننده ای به این مجموعه نیست تا از بروز اشتباهات یا مسائل مبتلابه جلوگیری شود.

 3- «توهین»به بزرگان دین و کشور رفتار نکوهش شده ای است که در هیچ قانون،جامعه و شریعتی پذیرفتنی نیست،ولی اتفاقی که در روزنامه وارش افتاد خطائی بود که ناشی از ضعف نظارت مستقیم مدیرمسئول یا جانشین وی قبل از خروجی نشریه است و قابل چشم پوشی هم نیست.

 البته از نگاهی دیگر این را هم نباید نادیده گرفت که «اعتماد»، اصل مهمی در هر کاری است که به طور قطع بعد از سال ها کار و فعالیت برای لیلا وریجی در مورد همکارانش محقق شده بود و او ناخواسته تنها براساس همین اصل، دچار اشتباهی این چنین شد.

 4- همواره وقتی اتفاقی (در هر حوزه ای که باشد) رخ می دهد، عده ای بیرون گود می ایستند و از دور به معرکه نگاه می کنند، عده ای تمام قد سعی می کنند بر اصولی پذیرفته شده، معرکه را همانطور که باید به سرانجام برسانند و اما آن عده ای که بیش از همه مسئله ساز هستند، آنانی اند که لبه گود ایستاده اند و در پی گرفتن ماهی های مورد نظر خود از آب گل آلود معرکه هستند.

باید گفت این رسم جوانمردی و انصاف نیست؛ اگر هدف آن است که شخص خطاکار به سزای خطایش برسد دستگاه متولی امر می داند که چه کند.

 5- روزنامه وارش سعی کرده است در دنیای کم فروغ مطبوعات مازندران عده ای را زیر یک سقف جمع کند و چرخ اقتصادی چند خانواده را بچرخاند.از خطای بزرگ این روزنامه نمی توان گذشت و قانون حتما" درباره این مسئله اعمال خواهد شد،ولی امیدواریم هم پیشینه مثبت گردانندگان وارش و هم اشتغال چند خانواده در این مجموعه نیز مد نظر قرار بگیرد. 

ایمیل نویسنده: (kheyrkhah.atefeh@yaHOO.COM)