جمعه 29 دی 1391-11:5
آزمايشگاه هاي تشخيص پزشكي،يار شاطر يا بار خاطر؟
يك روز تلخ در آزمایشگاه/مرد با سرنگي آماده در دست به بيمار مي گويد كه دو نمونه از آزمايش های شما را نداريم. بيمار مي گويد كه پس من تمام آزمايش ها را در مركزي ديگر انجام مي دهم. مرد نمونه گير مي گويد كه حالا نداريم و بي درنگ و اجازه،سرنگ را در درون رگ دست بيمار فرو مي كند.
مازندنومه،محمدعظیمی:زمان:هشت و نيم صبح روز پنج شنبه 28 دي ماه 1391 - مكان: بيمارستان شهداي بهشهر - علت مراجعه: نمونه برداري
در آزمايشگاه تشخيص پزشكي،سالن آزمايشگاه مملو از جمعيت است و جايي براي نشستن وجود ندارد. برخي از مراجعان از ساعت چهار صبح براي نام نويسي و گرفتن نوبت آمده اند.
صداي گريه كودكان در آغوش مادران شان حكايت از بي تابي و فضاي سنگين آزمايشگاه دارد. تعدادي از مراجعان از روستاهاي دور و نزديك آمده اند.
زني از اعلام نداشتن برخي از آزمايش ها در اين مكان معترض است و مي گويد از صبح زود تا الان معطل شده ام و حالا مي گويند اين نوع آزمايش را نداريم.
خانمي نگران نرفتن به اداره است و خواهش مي كند در صورت امكان كارش زودتر انجام شود تا به علت تاخير ساعتي، ناچار به مرخصي روز كاري اش نشود.
كساني بدون نوبت و براساس آشنايي مي آيند و نمونه گيري مي شوند. اعتراض هم به جايي نمي رسد. مرد نمونه گيرنده عصباني است و برخورد تندي دارد. بالاخره صدايش مي كنند.
مرد با سرنگي آماده در دست به بيمار مي گويد كه دو نمونه از آزمايش های شما را نداريم. بيمار مي گويد كه پس من تمام آزمايش ها را در مركزي ديگر انجام مي دهم. مرد نمونه گير مي گويد كه حالا نداريم و بي درنگ و اجازه،سرنگ را در درون رگ دست بيمار فرو مي كند.
بيمار معترض است كه آقا پس من دو تست ديگر را چه كنم؟ مرد مي گويد كه حالا خونت را گرفتم نمي خواهي برو.
زن تصميم مي گيرد كه از فرد مزبور نزد رئيس بيمارستان شكايت كند. در نهايت فرمي را پر مي كند و شكايتش را مي نويسد ومي رود.
برگه ي آزمايشش از دفترچه بيمه كنده شده و حالا بايد دوباره به پزشك مراجعه كند تا دوباره برايش آزمايش بنويسد و لابد دوباره بايد ويزيت بدهد و دوباره معطلي و نگراني از بيماري.
با توجه به اينكه اكثر بيماران در هراس از بيماري ديابت و چربي خون هستند و بخش فراواني از جامعه مبتلا به ديابت عصبي مي باشند با اين برخوردهاي ناشايست،ميزان قند خون شان بالا رفته و نتيجه آزمايش ناشي از استرس و توهين، غيرواقعي خواهد بود و در نتيجه پزشك براساس اعداد اعلام شده، داروئي تجويز خواهد كرد كه با واقعيت بيماري منطبق نيست و هيچكس پاسخگوي عوارض پيش آمده نخواهد بود.
در اين اتفاق مقصر كيست؟ بيمار يا متصدي نمونه برداري؟ سازمان تامين اجتماعي يا بيمارستان؟ اگر كسي بخواهد از خدمات دولتي استفاده كند و بابت آن حق بيمه پرداخت مي كند بايد اينگونه توهين ها را تحمل كند؟
بنرهاي ريز و درشتي كه در بيمارستان ها با عنوان"منشور حقوق مراجعان به آزمايشگاه هاي تشخيص پزشكي" نصب شده است، براي كيست؟ آيا اين يك كار تبليغاتي است يا به مسئولان مربوطه آموزش داده شده است؟
چرا كسي به آن عمل نمي كند؟ چرا سطح خدمات پزشكي متناسب با ميزان مراجعه كنندگان نيست؟ واقعا چه كسي پاسخگوست؟
چه تعداد از افراد مراجعه كننده در قبال اين برخوردها سكوت مي كنند و يا از روش هاي قانوني احقاق حق خود بي خبرند؟
چرا نبايد با اين سطح از مراجعه كننده، مكاني براي بررسي نسخ و اعلام وجود و يا نبود انواع آزمايش ها وجود داشته باشد تا از اتلاف وقت افراد جلوگيري نمود؟ چرا يك آزمايشگاه كامل و مجهز دولتي نداريم؟
***
در منشور حقوق مراجعان به آزمايشگاه هاي تشخيص پزشكي كه با شماره 567/307 د به تاريخ 22/5/1391 از طرف معاونت درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي صادر شده، آمده است كه: توجه به حفظ حقوق و رعايت كرامت انساني مراجعين و گيرندگان خدمات آزمايشگاه ها از جمله اولويت ها و ضرورت هايي است كه به موازات استقرار سيستم هاي مديريت كيفيت مي تواند تاثير بسزايي در افزايش رضايتمندي مراجعين و نيز كارآيي مراكز آزمايشگاهي داشته باشد. ....
دريافت خدمات آزمايشگاهي به نحو شايسته حق مراجعين است. خدمات آزمايشگاهي بايد به گونه اي ارائه شود كه: ... برپايه صداقت، انصاف، ادب و همراه با برخورد مناسب باشد.
براساس نظم و انضباط، وجدان كاري و پرهيز از هرگونه سهل انگاري باشد. عادلانه و فارغ از هرگونه تبعيض ناروا از جمله جنسيتي، قومي، فرهنگي، مذهبي و نوع بيماري باشد.
زمان انتظار مراجعين در حوزه پذيرش و گزارش دهي متناسب و تعريف شده باشد. حق انتخاب و تصمیم گيري آزادانه مراجعين در دريافت خدمات آزمايشگاهي بايد محترم شمرده شود.
انتخاب آزمايشگاه براي انجام آزمايشات مختلف، بطوريكه آزمايشگاه وظيفه اخلاقي خود مي داند كه از هرگونه فعاليت غيرحرفه اي و غير اخلاقي جهت جلب مراجعين و بيماران به آزمايشگاه خودداري نمايد.
هر فرد حق دارد در صورت ادعاي نقض حقوق خود كه موضوع اين منشور است، بدون اختلال در كيفيت دريافت خدمات سلامت به مقامات ذيصلاح شكايت نمايد.
افراد حق دارند از نحوه رسيدگي و نتايج شكايت خود آگاه شوند. خسارت ناشي از خطاي ارائه كنندگان خدمات بايد پس از رسيدگي و اثبات خطا، مطابق مقررات در كوتاه ترين زمان ممكن جبران شود.
(ماخذ: http://ta.mui.ac.ir/images/stories/AZMAYESHGAH/manshor.pdf )
***
اميدواريم مسئولان مربوط در شهرستان بهشهر و اداره كل معاونت درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي استان مازندران با كنترل دقيق، نظارت بر خدمات آزمايشگاهي و جلوگيري از عواقب ناشي از برخورد غيرمسئولانه، به وظايف انساني، شرعي و قانوني خود عمل نمايند و از تضييع حقوق قانوني شهروندان جلوگيري به عمل آورند.
ایمیل نویسنده: (azimi41@gmail.com)