پنجشنبه 7 شهريور 1392-11:0
برندی که از آسیب مصون ماند
به بهانه ماندن دکتر کیومرث نیازآذری در دانشگاه/نیاز در دانشگاه ماند تا همچنان بدون حاشیه،به کار در مرکز علمی بپردازد.اقدام درخور تحسین او،یکی دیگر از شگردهای مدیریتی این مرد بزرگ است که با تدبیر به موقع، صورت گرفت/ نیاز به صندلی استانداری "نه" گفت و نشان داد،ولع و حرص میز ندارد.
مازندنومه،سردبیر+کلثوم فلاحی:کیومرث نیازآذری اهل بابل است(متولد1336)،بسان ربیع فلاح،گزینه جدی پست استانداری مازندران که او هم بابلی است.
بر خلاف فلاح که همواره در کار دام و جنگل و کشاورزی بود،او اما سال ها مدیرکل اطلاعات مازندران بود.از سال ۱۳۷۹ هم به عنوان عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری فعالیت خود را آغاز کرد و پاییز سال 85 هم شد رییس دانشگاه آزاد مرکز استان.
نیازآذری مدرک دکترایش را سال 81 گرفت؛دکتراي تخصصي مديريت آموزشي از دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات. عنوان پاياننامه اش نیز" ارائه مدلي جهت اعتبارسنجي در دانشگاه آزاد اسلامي"بود.
او تاکنون چندین مقاله و چند جلد کتاب هم تالیف کرده است،ولی آن چه که رییس دانشگاه آزاد ساری را در سال های اخیر برجسته کرد،نه تالیفات و اخذ مدرک دکترایش و نه پیشینه کاری اش است؛بلکه او مدیری است که توانست چندهزار مربع فضاهاي آموزشي، پژوهشي، ورزشي، فرهنگي و خدماتي را در مدت بسیار کوتاهی بسازد و تحویل دهد.
طراحي و راهاندازي آزمايشگاههاي روان شناسي ، بيماريهاي گياهي، زمينشناسي ، لابراتوار زبان انگليسي و كارگاههاي برق، خط گرم، شبكه هوايي، سركابل مفصل، فشار قوي و ترانس ، احداث كتابخانه مركزي دانشگاه به مساحت 1000متر مربع،احداث و راهاندازي ساختمان آزمايشگاه به مساحت 7000متر مربع و احداث استخر،مسجد و...تنها بخشی از تغییرات ایجاد شده در دانشگاه آزاد ساری پس از ورود نیازآذری ست.
بيش از ۴۰۰ واحد دانشگاه آزاد اسلامي در سطح كشور شكل گرفته است،اما دانشگاه آزاد ساری چیز دیگری است.این دانشگاه با 200دانشجو دوره دکترا و سه هزار دانشجوی کارشناسی ارشد نقش مهمی در ترویج علم و دانایی منطقه دارد.
تحولات ایجاد شده از سوی او باعث شد که نیازآذری چند بار به عنوان مدير نمونه دانشگاه آزاد اسلامي سراسر كشور انتخاب شود.
از همان روزهای بعد از انتخابات ریاست جمهوری امسال،کیومرث نیازآذری به عنوان یکی از گزینه های جدی تصدی استانداری مازندران مطرح شد.ابتدا خبر اعلام حمایت نمایندگان مجلس از او انتشار یافت،سپس اعلام حمایت بزرگانی چون هاشمی رفسنجانی و علی اکبرناطق نوری در فضای رسانه ای استان پیچید.
نیاز با چراغ خاموش حرکت می کرد و به گفته نزدیکانش چندان تمایلی به پست استانداری نشان نمی داد و هم چنان علاقه مند به ادامه کارش در محیط علمی بود،ولی اصرار نزدیکانش بی شمار بود.
هر چه قدر در روزهای اخیر ربیع فلاح از ابزار رسانه برای فضاسازی و ایجاد موج تبلیغی به نفع خود بهره برد،نیاز خاموشی گزید و ترجیح داد فعالیت هایش را علنی نکند.سه شنبه شب دوستی تلفنی اطلاع داد که نیازآذری انصراف داده است،جدی نگرفتیم تا این که 24 ساعت بعد ماندنش را در دانشگاه رسانه ای کرد.
هنر دکتر نیازآذری را همه ما میشناسیم و به توانمندیهای مدیریتی او آگاهیم. اگر هیچ جای ساری به مرکز استان شباهت ندارد، اما دانشگاه آزاد ساری، کاستیهای مرکز استان را تا حدودی پوشش داده است که بار این مسئولیت بر دوش دکتر نیاز قرار دارد.
آنچه در سالهای اخیر از دکتر نیاز دیدهایم فعالیت و کار به دور از حاشیه و البته به دور از رسانه بوده است. نیاز بدون داد و هوار که آی جماعت، من دارم کار میکنم، دانشگاه آزاد ساری را از نو ساخت و رشتههای بسیاری را به این دانشگاه آورد.
در نشست خیلی دورمان با دکتر نیاز، نکتههای مدیریتی بسیاری از ایشان یاد گرفتیم و فهمیدیم آنچه خوبان همه دارند، نیاز یکجا دارد.
شاید تنها ایرادی که بتوان به این مدیر توانمند و خلاق گرفت،با چراغ خاموش رفتن و رسانهای نبودن او باشد.اگر او بتواند در آینده از قدرت رسانه ها نیز امداد بگیرد،پازل توانایی ها و اقتدارش را تکمیل خواهد کرد.
نیاز در دانشگاه ماند تا همچنان بدون حاشیه، به کار در مرکز علمی بپردازد. اقدام درخور تحسین دکتر نیاز، یکی دیگر از شگردهای مدیریتی این مرد بزرگ است که با تدبیر به موقع، صورت گرفت.
نیاز به صندلی استانداری "نه" گفت و نشان داد،ولع و حرص میز ندارد و معتقد به تاثیرگذاری است و این تاثیرگذاری میتواند در هر مسندی باشد.
نیاز علاوه بر مدیر بودن، هنرمند بزرگی است و در عین تلاش اطرافیان او برای به کرسی نشاندنش، اما همه را دور زد و خودش تصمیم گرفت.
عکس:مازندنومه،حمید صالحی
نیاز را بنده برگزیده خداوند میدانیم،پروردگار دوست اش داشت که در این اوضاع، نخواست او را درگیر مشکلات و سختیهای بزرگی کند و در گردابی بیندازد که آن سرش ناپیداست.
مطمئنا" اداره استانداری با یک واحد دانشگاهی قابل مقایسه نیست و واضح است که اگر او استاندار می شد با مشکلات و دشواری های بزرگی مواجه می شد که شاید بعضا" در آن می ماند. او نماند،اما ماندگار شد و برند کیومرث نیازآذری از آسیب های احتمالی مصون ماند.