مازندنومه، ایرج نیازآذری: پس از روی کار آمدن دولت "تدبیر و امید" انتظارات عمومی برای تغیر و تحول در بخش های مختلف جامعه فزونی یافت.

 میل به تحول و انتظار تغییر امری بدیهی و طبیعی دوران پسا انتخابات است. براساس قواعد پذیرفته شده دموکراسی باید اجازه داد جریان حاکم برنامه ها و اندیشه های خود را در چارچوب قوانین و مقررات کلی اجرایی نماید.

 پیشتر در قلمی مبتنی بر همگرایی با هدف نهادسازی و نهادمندی تاکید نمودم که راه پیشرفت و توسعه استان از دالان همدلی و هم آوایی ها می گذرد.

 هرچه کنشگران و بازیگران توسعه بر مدار وفاق و چند صدایی طی طریق نمایند، به همان نسبت شاهد تغییرات و پیشرفت خواهیم بود.

 استان مازندران در کنار ظرفیت ها و مزیت ها با چالش ها و تهدیداتی مواجه است که با هم افزایی و بسیج سازی منابع انسانی ، نهادگرایی و بهینه شدن همکاری بین سازمانی شرایط استان برخوردار و توسعه یافته را خواهد یافت.

باید بپذیریم که یک قوه، یا یک جریان و یک سازمان به تنهایی نمی تواند حلال مشکلات باشد و در بستر یک کار تشکیلاتی با حضور و مشارکت همه طیف های موثر بر توسعه است که پیشرفت حاصل می شود.

 از آنجائی که دولت قوه اجرایی کشور را در دست دارد تشکیل شورای راهبردی می تواند به کمک استاندار محترم بیاید و پایگاهی برای استفاده از همه توان ها و کنشگران باشد.

 شاید یکی از مشکلات اساسی استان ما فقدان آگاهی از الزامات قانونی، اولویت ها، سیاست ها، نقش ها، برنامه ها و روندهای انجام امور باشد و همین مسئله موجب شده باشد همه نسبت به وضع موجود ناراضی باشیم و هرکسی تریبونی پیدا کرد از زمین و زمان شکایت می کند، بدون آنکه راهکاری ارائه دهد یا نقشی برای خود ترسیم کند.

همه ما نسبت به سرنوشت استان و آیندگان مسوول هستیم و مطابق همین امر اگر یک تقسیم کار استانی برای هریک کنشگران توسعه صورت بگیرد، شاهد بهبود شاخص های توسعه و برون رفت از وضع موجود خواهیم بود.

تداخل در وظایف و دخالت درجایگاه ها جز فرصت سوزی سود دیگری ندارد. بیاییم به جای تعیین قاصر و مقصر و درگیری های فرسایشی در رسانه ها، برای توسعه استان راهکار ارائه دهیم و با افزایی اندیشه ها و توان ها برای پیشرفت استان همدل و هم صدا شویم.

جدل های فرصت سوز و بی حاصل رسانه ای و سیاسی از سوی هرکسی و باهر هدفی که باشد ماهیت تقلیل گرایانه و کاهنده شتاب موتور توسعه را خواهد داشت و گناه نابخشودنی محسوب می شود.

در این میان وظیفه و رسالت مقامات و مشاوران بیش از دیگران است. آنچه که اشاره شد نوع آرمان خواهی و یک راهبرد تلقی می شود و اینکه چگونه و بر اساس چه مدل یا روشی از وضع موجود به وضع مطلوب دست پیدا کنیم محوراصلی این قلم است.

موضوعی که می خواهم آنها را به صورت تیتروار در این یادداشت شمارش کنیم و شرح و بسط آن را به دوستان اهل فضل می سپارم:

 1-تشکیل شورایی راهبردی متشکل از دستگاه های اجرایی  نمایندگان مجلس، دانشگاهیان، فعالان بخش خصوصی، نخبگان رسانه ای و نمایندگان تشکل های صنفی( آنانی که در تصمیم گیری مشارکت دارند در اجرا همکاری می کنند) با تدوین مانیفست، اساسنامه اجرایی و آیین نامه داخلی

2-ترسیم وضع موجود استان بر اساس مطالعات آمایش سرزمین

 3- تبین و تصویب اولویت ها، سیاست های راهبردی و خط مشی اصلی استان

 4- تدوین برنامه های بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت برای رسیدن به وضع مطلوب ( مطابق اسناد بالادستی و بخشی با لحاظ نمودن شرایط اقلیمی)

5- تقسیم کار و تدوین شرح وظایف برای اعضای شورای راهبردی و کلیه کنشگران توسعه و گروه های مرجع

6- راه اندازی سامانه ایده با هدف جلب مشارکت نخبگان و فراهم نمودن زمینه همکاری و مشارکت دوستداران زادبوم.

7- دفاع سازمان یافته و مستحکم از منافع استان در مراجع کشوری از طریق ملی سازی موقیعت استان مازندران با اقناع مجلس و دولت محترم درباره موقیعت همه جانبه استان مازندران.

 8- انتشار اسناد برنامه ریزی شده برای هم صدایی در بیان اولویت ها ،مطالبات و رویکردها وبا هدف نقد ونظر کارشناسان و صاحب نظران و جلوگیری از تشتت نظرها و اقدامات.

 9- گزارش مستمر اقدامات شورای راهبردی برای اطلاع افکار عمومی از روند اجرایی پیگیری فعالیت ها 10 پایش و پویش مستمر اقدامات و فعالیت ها و اتخاذ مشوق های انگیزشی و آموزشی 

ایمیل نویسنده: (irajniaz@yahoo.com)