مازندنومه؛ یادداشت مهمان،آرش آشتیانی: آقای قاسم احمدی لاشکی -دبیر محترم مجمع نمایندگان مازندران- در مجلس شورای اسلامی ، طی مصاحبه ای با سایت کلارنا، به طرح ادعایی پرداختند که نه تنها تعجب برانگیز که موجب تاسف است.

آقای احمدی لاشکی در اشاره به پاره ای انتقادات آقای لطف الله آجدانی به ادعاهای آقای کمال علیپور – یکی از نمایندگان محترم مازندران در مجلس – درباره آقای دکتر ربیع فلاح استاندار مازندران، اظهار و ادعا کرده است :"پرسشگری ازوظایف نمایندگان مجلس است و در این خصوص نه تنها این مشاور- لطف الله آجدانی ، مشاور فرهنگی و رسانه ای استاندار مازندران – بلکه هیچ کس دیگری نمی تواند در کار نماینده مجلس که نماینده یک یا چند شهرستان هست دخالت کند و از نماینده بپرسد تو چه کردی و یا چه نکردی ! بنابر این یک مشاور استاندار نمی بایست درامور مربوط به نمایندگان دخالت می کرد!"

در زمینه این ادعا باید گفت: نیاز به تاکید فراوان نیست  که پرسشگری از مسوولان و از جمله نمایندگان، حق هر یک از شهروندان و پاسخگویی آنان به پرسش ها، اتفاقا وظیفه ی مسوولان و از جمله نمایندگان در مجلس است.

 درنظام و جامعه ای( آن هم  درنظام مقدس جمهوری اسلامی) که بر ضرورت پاسخگویی مسوولان به مردم  تاکید می شود، این نماینده محترم باید پاسخ دهند که چگونه به این نتیجه رسیده اند که هیچ کس حق ندارد و نباید از نماینده بپرسد تو چه کردی و یا چه نکردی!؟

به نظر می رسد این نماینده محترم الزام پاسخگویی نمایندگان به پرسش های مردم را با حق قانونی سوال و استیضاح از رییس جمهوری و هیات دولت که بر عهده نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی وانهاده شده است، اشتباه گرفتند و تفاوت این سوال و آن سوال را در نیافته اند و از درک این واقعیت ابتدایی اما مهم غافل ماندند که محفوظ بودن حق قانونی مجلس برای طرح سوال و یا استیضاح رییس جمهوری و هیات دولت، نافی و رافع حق مردم برای پرسش از عملکرد نمایندگان و وظیفه ی نمایندگان برای پاسخگویی به پرسش های مردم و به ویژه کارشناسان و صاحب نظران و اهالی قلم و رسانه ها نیست.

در ضمن آقای آجدانی در نقد خود بر ادعاهای آقای کمال علیپور – نماینده محترم قائم شهر،سوادکوه،جویبار و سیمرغ-  نه با عنوان مشاور فرهنگی و رسانه ای استاندار، که با عنوان روزنامه نگار و مدرس دانشگاه قلم زدند و گمان نمی رود بخواهیم حق پرسشگری و نقد مسوولان و از جمله نمایندگان را از یک روزنامه نگار سلب کنیم، که این شیوه از تلقی در بی حق دانستن یک روزنامه نگار برای پرسشگری و نقد مسئولان مغایر آزادی های قانونی بیان و قلم است.

حتی اگر آجدانی با عنوان و در جایگاه مشاور فرهنگی و رسانه ای استاندار نیز به طرح پرسش از یک نماینده و نقد دیدگاه ها و عملکردش بپردازد نیزگمان نمی رود محل اشکال حقوقی باشد که آقای نماینده بر آشوبند که نه او و نه هیچ کس دیگر نباید و نمی توانند " از نماینده بپرسند تو چه کردی و یا چه نکردی"!

 اتفاقا و برخلاف دیدگاه و ادعای آقای احمدی لاشکی، نه تنها آجدانی، بلکه هر شخص حقیقی یا حقوقی دیگر و همه ی مردم حق دارند که از نمایندگان در باره دیدگاه ها و عملکردشان بپرسند و آن را نقد کنند.

 از این رو هم آجدانی، هم من نگارنده و هم دیگری و هم همه  مردم حق دارند دیدگاه های نمایندگان را مورد پرسش و عملکرد آنان را مورد نقد قرار دهند و پاسخگویی نمایندگان به مردم ، وظیفه ی آنان است.

 البته نمایندگان درانتخاب وظیفه شناسی و احساس مسوولیت  برای پاسخگویی به مردم و پرسشگران و منتقدان یا  وظیفه نشناسی و پاسخگو نبودن مخیر هستند، اما این اختیار، نافی و مانع حق مردم برای پرسشگری از نمایندگان و نقد آنها نیست

.آقای احمدی لاشکی ، لطفا به این حق قانونی و مدنی مردم احترام بگذارید.