براساس آمار، تعداد زيست مندان در چهار منطقه حفاظت شده، پناه گاه حيات وحش و سه اثر طبيعى ملى در جنگلهاى شمال كشور ۸ گونه از حشره خواران، ۱۰۰ گونه خفاش و ۱۹ گونه جونده، يك گونه خرگوش و ۱۵ گونه گوشتخوار و ۶ گونه زوج سمان است. افزون بر آن، وجود ۳۴۰ گونه پرنده در جنگلهاى شمال گزارش شده است كه حدود ۱۶۰ گونه آن بومى و بقيه از گونه هاى مهاجر هستند و به جز باكلان و حواصيل كه بر تاج درختان لانه سازى مى كنند، ۹۳ نوع از اين پرندگان آبچر و كنازى هستند. كارشناسان مى گويند، تا چند دهه گذشته وحوش در جنگلهاى خزرى، از امنيت برخوردار بودند كه به دليل عدم برنامه ريزى كارآمد، به تدريج اين منطقه به جولانگاه شكارچيان، دامداران، بنگاههاى بهره بردارى و قاچاقچيان چوب تبديل شد. مهمترين اصل كه بايد توسط مسؤولان حفاظت از اين ميراث طبيعى رعايت شود، آموزش هاى مستمر با ديدگاهى علمى و تصويرى براى ارتباط حلقه هاى به هم ريخته حيات انسانى، گياهى و جانورى در شمال كشور است كه تاكنون به شكل مدلل و روان به آن پرداخته نشده است. با اين حال، اگر مجموعه سازمان جنگلها، مراتع و آبخيزدارى، سازمان حفاظت محيط زيست، وزارت جهاد كشاورزى و تمامى ارگانهاى متولى حفظ اين ميراث ارزشمند براى سرمايه گذارى هاى زير بنايى با هدف حفظ زيست بوم وحوش همگام نشوند، فرصت ها باز هم از دست مى رود. برخى از كارشناسان حفاظت محيط زيست به شدت از ارائه آمار و ارقام وحوش پرهيز مى كنند، اما اذعان مى كنند، طى چند سال گذشته با تخريب زيستگاهها، شمار بسيارى از حيوانات روبه كاهش نهاده است. با در نظر گرفتن تفاوت هاى اقليمى و مخاطراتى كه براى بقاياى جانوران خزرى وجود دارد، ضرورى است كه قوانين و مقررات چگونگى حفاظت از زيستگاههاى جانورى و گياهى سختگيرانه تر و بدون ملاحظه كارى هاى متعارف، دقيقاً بازنگرى شود، تا اصولاً با حذف شكار، وحوش نفسى تازه كنند و يا شكار چيان ناگزير شوند از قوانين و مقررات جديد اطاعت كنند.