مازندنومه، سرویس سیاسی، سردبیر: علاقه به اقناع امری عام است. در حالی که می توان از اقتدار و دیگر روابط قدرت در جامعه و سازمان بهره برد، ولی قانع سازی به یک متمم و جایگزین برای اقتدار تبدیل شده است، زیرا بیشتر قابل پذیرش است و معمولا" تاثیر افزون تری دارد.

با مثال موضوع ساده تر می شود: اگر ما بخواهیم چیدمان میز اتاق مان را تغییر دهیم، به آسانی این کار را اجرا می کنیم، اگر منظره ای را از پشت پنجره دوست  نداشته باشیم، در آن جا درخت و گیاه می کاریم، اگر از محل سکونت مان خوش مان نیامد، تغییرش می دهیم و... این نوع نگرش درباره اشیا به آسانی قابل اجراست، اما درباره آدم ها و افکار عمومی خیر، جواب نمی دهد و قابل تسری نیست.

اگر کودک مان را بدون تمایلش به حمام بفرستیم، یا نیرویی را در اداره به زور جابه جا کنیم، خط میان فرد و شی نامشخص می شود و مرز بین اقناع و زور(قدرت) از میان می رود.

اعمال قدرت و زور بدترین ابزار کنترل است و مدیریت نوین می گوید: باید اقتدار به پس زمینه رانده و نامریی شده،  مهارت ترغیب و اقناع جایگزین آن شود.

با این مقدمه به اصل موضوع یادداشت می پردازم و برای مخاطبانی که حوصله خواندن بقیه نوشته ام را ندارند در یک خط -خلاصه- می گویم: مدیریت دولتی در استان مازندران و ماشین تبلیغاتی دولت یازدهم  نتوانسته در یک سال اخیر افکار عمومی و رسانه های حتی ممتنع و موافق و را اقناع کند.

هر چند ما اصطلاح اقتدار را در برابر اقناع تعریف کردیم، اما نه فقط اقناع افکار عمومی که اقتدار چندانی هم از دولتیان بومی مشاهده نشد.

نخبه ها، رسانه ها و افکار عمومی پرسش های فراوانی دارند و پاسخ مستدل و منطقی به این سئوال ها، حتما" باعث اقناع جامعه و رفع تشنگی می شود و از دلواپسی ها می کاهد.

فوندانسیون بنای تبلیغاتی-رسانه ای دولت از ابتدای تاسیس دولت کنونی، در استان ما کج چیده شد و نبود شفافیت کافی، کم رنگ بودن ارتباط با رسانه ها، ترس موهوم از برخی چهره های مذهبی و سیاسی، نبود مشاوره دهندگان باتجربه و پیشرو و نبود سخنگو و فردی که دوست رسانه ها باشد و  به اقناع مردم بپردازد، بعضا" سبب اتخاذ برخی تصمیم گیری های شتاب زده و واکنش های متفاوت رسانه ها و افکار عمومی شد.

برخی تصمیم گیری های غیرمدبرانه و ناامید کننده هفته ها و روزهای اخیر مثل شکایت از چند رسانه و پس گرفتن فوری آن یا لغو شائبه برانگیز و دقیقه نودی مراسم هم اندیشی رسانه ها که میزبانی آن را اداره کل آموزش و پژوهش استانداری بر عهده داشت، گواه این مطلب است که مشکل استان ما فقط جاده پر دست انداز نیست، ماشین دولت هم در استان ریپ می زند و راننده هم ناشیانه عمل می کند!

بیماری یارگیری و وزن کشی های سیاسی درون سازمانی که نمونه عود کرده آن را امروز شاهد بودیم و کنسل شدن مراسم از پیش وعده داده شده یکی از معاونت های استانداری با نظر معاونت های دیگر، چیزی جز به حاشیه رفتن و گل الود شدن فضای سیاسی و ابهام افزایی نیست.

حال که دولت در بخش های مختلف دچار چالش است و استان نیز از ضعف عمومی در زمینه های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی رنج می برد و از قرار سیستم تبلیغاتی دولت چندان در فکر اقناع مردم نیست، چرا با دست خود اقداماتی انجام دهیم که حداقل با دو واژه تدبیر و امید بسیار فاصله دارد؟

حامیان و هواداران دولت در استان -اعتدالیون و اصلاح طلب ها- به اندازه کافی ازکندی و قطره چکانی بودن عزل و نصب ها، ماندگاری برخی حامیان دوآتشه دولت قبلی علی رغم انتقادهای بی شمار دوست داران دولت کنونی، بهره گیری از جمعی از مدیران ضعیف دولت گذشته در سمت های مدیریتی درجه یک و دوی دولت جدید،  برخی انتصابات پرابهام(مثلا" چگونگی تعیین فرماندار جدید آمل و انتخاب یک گزینه از بین سه گزینه پیشنهادی نماینده این شهر)، گله مندند و حداقل در حوزه سیاست عملی، هرگز اقناع نشده اند و توضیحات قانع کننده ای نیز از سوی مدیریت ارشد استان نشنیده اند؛ حال در این فضا بروز برخی پیشامدهای شتاب زده و معنا دار بر ابهامات قبلی می افزاید و اوضاع را نابسامان تر می کند و بر شایعات دامن می زند.

از سوی دیگر مدیران دولت باید برای تلطیف فضا و اقناع افکارعمومی از هر فرصتی برای ارتباط با رسانه ها که نمایندگان مردم اند، بهره ببرند. این روزها که به جشن روز خبرنگار نزدیک می شویم بهترین فرصت برای دور و سرعت گرفتن ماشین تبلیغاتی دولت در استان است، ولی تا این لحظه اراده چندانی برای بهره گیری از این موقعیت مناسب فراهم نشده است. این در حالیست که علی رغم وجود برخی پیشنهادها برای برگزاری شاد و بانشاط تر جشن روز خبرنگار در بابلسر، برنامه امسال نیز کمافی السابق و همانند جشن روز خبرنگار دولت نهم و دهم، با 6-7 سخنرانی کسل کننده و تکراری برگزار خواهد شد و  مطمئنا" این برنامه که اطلاق واژه جشن به آن کمی مضحک است، با ضعف مدیریت فرهنگی استان و مماشات استانداری، با انتقاد رسانه ها روبه رو خواهد شد.(و اصلا مگر برگزاری مراسم سخنرانی چند نفره به این همه جلسه و مثلا" برنامه ریزی و هزینه تراشی نیاز است؟ )

این بار نیز پنبه ها در گوش مانده و کسی در پی اقناع برنیامده است. دولت تدبیر و امید به اندازه کافی دشمن و مخالف و دلواپس دارد، دیگر گل به دروازه خودی زدن محلی از اعراب ندارد.

نمایندگان دولت یازدهم در استان کمی بیشتر بجنبند و با برطرف کردن ضعف های تبلیغاتی و رسانه ای و روابط عمومی، در پی اقناع مخالفان و منتقدان و دوستان شان باشند. ما خیلی خسته ایم، دیگر مایوس مان نکنید لطفا"!