مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، دکتر عیسی کشاورز، استراتژیست مد و سبک زندگی: بر اساس تجارب علمی زیست بشری در مدیریت نوین، زندگی را به نیمه اول، دوم و سوم تقسیم کرده اند.

نیمه اول زندگی همان اشتغالات شغلی، کسب و کار رسمی و اداری را شامل می شود.

به خاطر افزایش طول عمر و امید به زندگی، اوقات فراغت، بروز استعدادهای شغلی و مهارت افروزی برای خلق دانش و بینش جدید، نیمه دوم زندگی با هدف خود شکوفایی و رضایتمندی انسان مطرح شد.

این انسان رشد و توسعه یافته اگر چه ناراضی نبود، اما الزاما از حیات و زندگی خود رضایت نداشت و احساس خوشبختی نمی کرد. بعدا نیمه سوم یا بعد سوم زندگی مطرح شد.

سوال اساسی نیمه سوم زندگی این نبود که به برکت اقتصاد توسعه یافته و حتی انسان توسعه یافته چرا رضایتمندی انسان حاصل نشده است؟ نیمه اول زندگی به طول زندگی و نیمه دوم زندگی به عرض زندگی تعبیر و در نیمه سوم به ارتفاع زندگی انسان پرداخته شد.

این ارتفاع زندگی در قالب "نیک نیازی" و درد جاودانگی انسان محل چالش و با تاسیس تشکیلات عام المنفعه و تبیین مسئولیت اجتماعی و دیگر خواهی و انسان دوستی در قالب نهاد های مدنی دنبال شد و رسیدن به رضایتمندی را توسعه هر سه بعد زندگی یعنی در توسعه یافتگی طول، عرض و ارتفاع زندگی مدل سازی شد.

در ضرب المثل ایرانی هم آمده است که پول خوشبختی نمی آورد. (پول به عنوان شاخص جایگاه اقتصادی و اجتماعی)

اگر چه دانشمندان غرب با دانش افزایی و کسب تجربه به این رمز جاودانگی پی برده اند، قرنها قبل در آموزه های دینی به آن سفارش شده است. در قران کریم آمده است انسان به مقام قرب الهی نمی رسد مگر از آنچه دوست دارد انفاق کند.

نهاد وقف در ایران منطبق بر تعالیم دینی و باور های دیرینه ایرانیان قبل از اسلام است. این دو عامل یکی قدسی بودن و الهی بودن وقف و دیگری باورها وپیشینه آن در ایران باعث شد که در قرن دوم هجری نخستین دیوان اوقاف در ایران تاسیس شود.

نهاد وقف چهار راه تلفیق چهار سرمایه انسانی، سرمایه اجتماعی، سرمایه اقتصادی و سرمایه معنوی (فرهنگی) با هدف ارزش افزوده حیات بشری و جاودانگی او در قالب صدقه جاریه در سبک زندگی اسلامی- ایرانی به شمار رود.

در باورهای دینی ما اگر چه جمع سه ضلع طول، عرض و ارتفاع زندگی لازم است اما شرط کافی نیست و باید این سه ضلع در جهت قرب الهی قرار گیرد تا علاوه بر رضایتمندی و خوشبختی انسان، رضایتمندی خداوند را هم به دنبال داشته باشد.

برای قرب خالق و مخلوق انسان اموال مادی و معنوی خود را برای خشنودی خداوند وقف می کند و خداوند نیز برای استمرار این صدقه جاریه بقیه الله اعظم را برای جاودانگی دین خود وقف مخلوق می کند و در نهایت خالق و مخلوق در قرب یکدیگر خشنود و رضایتمندند.(ارجعی ال ربک راضیته مرضیه).

امید است با بازتولید خوشبختی و رضایتمندی بر اساس سبک زندگی اسلامی ایرانی و بازاریابی فرهنگی وقف در ایران و تدوین سازوکارهای نوین تبلیغی و ترویجی خصوصا از طریق ظرفیتهای عمیق هنر اسلامی که به تعبیر مقام معظم رهبری: «هیچ اندیشه ای مادامی که به زیور هنر اراسته نشود، ماندگار نخواهد شد»، این صدقه جاریه و یکی از ارکان خوشبختی راستین در کشور نهادینه شود.