varg.ir پايگاهي است که مطالب مربوط به زبان ادبيات گيلان را مي پراکند.جدا از اقدام خوب گيلاني ها در راه اندازي وبلاگ و سايت براي گيلان شناسي،در قسمتي از اين پايگاه مطالب نادرستي راجع به زبان مازندراني آمده است.

در بخشي از وبلاگ varg آمده:اين‌که می‌گويم گويش مازندرانی يا تبری نيز گويشی از گويش‌های زبان گيلکی است به دلايل مختلف قابل استناد است:
اول اين‌که: با زبان‌شناسان بر همين اعتقادند و بارها اين حقيقت را عنوان کرده‌اند.
دوم اين‌که، با رجوع به منابع کلاسيک ادبيات مازندران، از جمله اشعار اميرپازواری، شاعر دوران صفويه مازندرانی (آمل) که اميری‌های (اشعار منسوب به وی را اميری می‌نامند) وی در کل مازندران و شرق گيلان ورد زبان ساکنان بوده و حتا برای اهالی روتايی همانند ديوان حافظ، جنبه تفالی دارد، در اشعارش اذهان نموده که اشعار خود را به زبان گيلِکی می‌‌سرايد.
وآخر اين‌که: با رجوع مستقيم به گويش مازندران، به يکی بودن ساختار دستوری و نحوی و حتا واژه‌گانی اين گويش با ساير گويش‌های گيلکی پی خواهيم برد.
به همين دلايل است که من به تاسی از صاحب‌نظرانی که برخلاف بنده بی‌سواد، حرفی برای گفتن دارند، گيلکی را درای سه بزرگـگويش ِ بيه پسی (غرب گيلان)، بيه پیشی (شرق گيلان) و مازندرانی (تبری) می‌دانم.
جالب است بدانيد که تالشی، جزو خانواده زبان گيلکی محسوب نمی‌گردد.

خواننده هاي گرامي براي به دست آوردن اطلاعات بيشتر درباره زبان مازندراني به مقدمه و نيز جلد پنجم واژه نامه تبري(اشرفي و ديگران) مراجعه کنند تا نادرستي اين ادعاثابت شود. البته منابع ديگري هم دراين زمينه وجود دارد که به جهت تخصصي بودن، از معرفي آن ها خودداري مي شود.
(باسپاس از فرهاد به خاطر فرستادن لينک خبر)