يکشنبه 13 ارديبهشت 1394-23:16

تفاوت دو فرماندار روحانی

لجام گسیختگی سیاسی در مازندران

استاندارمازندران و مسئولان سیاسی استان حتما می دانند با فرماندارانی مثل فرماندار بابل نه می توان سیاست های دولت را اجرایی و نه می توان انتخابات برگزار کرد. تا دیر نشده باید فکری به حال بلبشوهای سیاسی در استان کرد.


 مازندنومه؛ سرویس سیاسی، محمداسماعیل بخشی سورکی: جمعه شب در بابل اتفاقی رخ داد که انعکاس وسیعی در کشور داشت. محمود احمدی نژاد در حالی در بابل سخنرانی کرد که فرماندار ویژه این شهرستان نیز در میان مستمعین بود.

رجب ملایی رییسی ساعاتی بعد از مراسم به سئوال خبرنگار مازندنومه مبنی بر چرایی حضورش در این جلسه پاسخ نداد، ولی بعدا اعلام کرد که با چراغ سبز استانداری و وزارت کشوردر این مراسم حضور یافته است. او هم چنین احمدی نژاد را یکی از بزرگان نظام دانست.

فرماندار به عنوان مجری سیاست های دولت باید تجربه سیاسی نیز در کارنامه داشته باشد که متاسفانه ملایی رییسی در سمت های قبلی که مشغول خدمت بود، تجربه چنین کاری را نداشت و هوش سیاسی کافی نیز برای تدبیر در چنین امری از خود نشان نداد.

فرماندار به عنوان رییس شورای تامین شهرستان سیاست گذار اصلی تامین امنیت است، اما همواره تامین امنیت با حضور در محل ایجاد نخواهد شد. باید دانست که این امر بیش از هر موضوع دیگری نیازمند تجربه کافی است که متاسفانه در این خصوص ما شاهد تدبیر درستی نبودیم و باز هم مانند قبل، توپ به زمین مسئولان سیاسی استان پاس داده شد.

طبق اظهار نظر بسیاری از مسئولان برگزاری این مراسم، قرار نبود احمدی نژاد سخنرانی سیاسی کند، اما هر عقل سلیمی به این امر اذعان دارد که وجهه سیاسی شخصیت احمدی نژاد بسیار بیشتر از ابعاد دیگر شخصیتی اوست، بنابر این بعید است که او در مراسمی مذهبی، پیگیر مطالبات سیاسی خود و جریان فکری اش نباشد.

البته جای این ابهام نزد صاحبان اندیشه و افکار عمومی باقی است که مگر سخنران مذهبی در همان شهر بابل کم است که در شب میلاد امام عدالت، باید شخصیتی سیاسی به بررسی ابعاد شخصیتی امام بپردازد؟

گذشته از این چه ضرورتی دارد که در فضای پر التهاب استان باز هم بر کوره آتش دمیده شود و با دعوت از مخالفان و منتقدان تندروی دولت، فضای شهر و استان را ملتهب کرد؟

مسئولان سیاسی استان شاید باز هم این امر را دلیل بر تعامل و مبتنی بر اصل مدنیت در جامعه سیاسی می دانند، اما موشکافانه تر که به داستان می نگریم، او در لفافه بسیاری از سیاست های دولت را زیر سوال برد. 

احمدی نژاد جمعه شب با همان ادبیات ویژه که مختص خود اوست لابه لای حرف های به ظاهر مذهبی، علیه سیاست های دولت مخالفت کرد. در حالی که بسیاری از حامیان دولت، حتی برای حضور در دانشگاه ها با مشکل مجوز و رویارویی با فشارهای سیاسی گروه های مختلف روبرو هستند او در میان گل و بلبل  وتبلیغات فراوان، خندان آمد و خوشحال رفت.

لجام گسیختگی سیاسی در استان در بسیاری از ابعاد مشاهده می شود و همدلی و تعامل، به معنای میدان دادن به همه عناصر مخالف دولت تعبیر شده است. این در حالی است که تاکید می شود عناصر حامی دولت یا در استان مجوز سخنرانی دریافت نمی کنند و یا اصلا فرمانداران از عناصری هستند که مطالبه حضورشان از سخنرانان، همان مسئولانی از جنس دولت قبل است.

حال این عملکرد ناپسند و تکروی فرماندار بابل را قیاس می کنیم با عملکرد ارسطو قادری -فرماندار میاندورود- که در بهمن ماه سال قبل عده ای بدون کسب مجوز از فرمانداری اقدام به برگزاری جلسه ای تحت عنوان بررسی بین‎المللی پیام‎های انقلاب اسلامی و نظم آینده جهان در روستای کیاپی با حضور سیدحمید روحانی( از منتقدان تندرو دولت روحانی) کردند.

قادری در ابتدا دستور داد تمام بنرها را جمع کنند و اعلام کرد که تنها در صورت اخذ مجوز و تامین امنیت برگزاری برنامه، اجازه برپایی مراسم را خواهد داد و پس از بررسی های لازم از واحدهای سیاسی استانداری در صورت برگزاری مراسم در زیر سقف(مکان مسقف) با برگزاری مراسم موافقت کرد.

او به همین میزان نیز بسنده نکرد و از تمام ابزارهای قانونی در راستای حمایت از دولت استفاده کرد و در مراسم مذکور نیز، تنها نیروهای عضو شورای تامین خود را برای مدیریت و کسب خبر اعزام کرد و خود از نشستن در خطابه شخصی که شاید تندترین کلمات را در نقد دولت به کار می گرفت، پرهیز کرد.

عملکرد او اما در جای دیگر نیز ستودنی بود؛ مقطعی که بیش از پنج ماه معاونش به دلیل هجمه سیاسی یکی از نمایندگان معارفه نمی شد، اما او ایستاد و از حیثیت معاونی که حکمش توسط استاندار امضا شده بود و از دولتی که مردم به آن رای داده بودند، دفاع کرد.

این رفتار در قیاس با عملکرد بسیار ضعیف فرمانداری در غرب استان که در دولت تدبیر از شخص رییس دولت، انتقاد می کند، قابل مقایسه نیست و یا فرمانداری که در پاسخ به خبرنگار از اطلاع نداشتن حضور دو معاون -هم زمان- در فرمانداری اش خبر می دهد و اعلام می کند که در مسافرت است! یا همین رجب ملایی که شم سیاسی ندارد و به جلسه مخالفان قسم خورده دولت می رود!

در واقع این اتفاق نشان می دهد او مرد عرصه سیاست و نماینده حسن روحانی -رییس جمهوری- نیست و با اجبار نماینده یا افراد خاصی بر این سمت تکیه کرده است.

استاندارمازندران و مسئولان سیاسی استان حتما می دانند با چنین فرماندارانی نه می توان سیاست های دولت را اجرایی کرد و نه می توان انتخابات برگزار کرد و تا دیر نشده باید فکری به حال بلبشوهای سیاسی در استان کرد.

 این گونه اگر تداوم یابد حامیان دولت اعتدال از نبود اراده قوی در راستای رسیدگی به مشکلات سیاسی استان، ناگزیر دست به دامن شخص رییس جمهوری و مسئولان کشوری خواهند شد.

اما نکته پایانی مربوط به کسانی است که نگارش بنده در تنظیم گزارش سخنرانی احمدی نژاد در بابل را در قالب کامنت یا پیامک دروغگویی عنوان کردند. شاید اگر دروغگویی را به مفهوم به کار گیری کلمات خبر در راستای مطالبات حزبی و جناحی عده ای خاص تعبیر کنیم، درست باشد، اما من چه در تدوین اخبار موافقان و چه در تنظیم سخنان مخالفان دولت جانب تقوا را رعایت کرده ام و دین خود را به دنیایی که بعضی ها برای پست و مقام و منصبش به این و آن چنگ می آویزند و به نام دین و دیانت بر کرسی قدرت چسبیده اند، نخواهم فروخت.

جالب است عده ای دم از نبود سعه صدر حامیان دولت در استان می زنند که خود در این دولت بدترین اهانت ها را به شخص رییس دولت نسبت می دهند و بارها نیز با مماشات دستگاه های سیاسی شاهد انعطاف شعار اعتدال در راستای تندروی و افراطی گری این عده بوده ایم.

*مطالب مرتبط

با دوتا آبگوشت خوردن قضیه حل نمی شود

فرماندار دولت تدبیر در میتینگ احمدی نژاد چه می کرد؟

احمدی نژاد آمد، روحانی برنده شد