نرخ رهن و اجاره مسكن در شهرهاي استان مازندران بدون اين كه تغيير يا بهبودي در كيفيت مسكن صورت بگيرد، سالانه حدود 200 درصد رشد مي كند.

مهاجرت بي رويه و روزافزون روستائيان به شهرها كه از دهه شصت با توجه به توسعه نيافتن روستاها رواج يافت به همراه افزايش بيش از اندازه زاد و ولد و همچنين مهاجرت ساكنان مناطق ديگر به اين استان، به رشد جهشي جمعيت در شهرهاي مازندران دامن زده و اين استان را در بخش شهري با مسئله جدي مسكن روبرو كرده است.

حسين كرمي كارگر ساده اي است كه به گفته خودش 17 سال پيش به علت نداشتن درآمد مناسب و امكانات سازندگي در روستا به شهر مهاجرت كرده است و در حال حاضر به اتفاق همسر و دو فرزند خود در چند اتاق اجاره زندگي مي كند. وي مي گويد: اين دو اتاق 27 متري را كه فاقد سرويس بهداشتي و حمام است. در سال 82 در قبال پرداخت 60 هزار تومان اجاره كردم كه در سال بعد صاحب خانه اجاره آن را به 80 هزار تومان رساند.

حسيني كارمند دولت 35 ساله متاهل و داراي سه فرزند در اين ارتباط مي گويد: با پرداخت 5/2 ميليون تومان پيش پرداخت، آپارتماني را به 180 هزار تومان در ماه اجاره كردم. صاحب خانه براي سال 85 مبلغ پيش پرداخت را 4 ميليون تومان و اجاره ماهيانه را 250 هزار تومان اعلام كرده است. حسين كاظمي كه در بازار مشغول به كار است، مي گويد: يك منزل دربست را بدون پيش پرداخت و با پرداخت 550 هزار تومان در ماه اجاره كرده ام و به اتفاق زن و فرزندم در آن زندگي مي كنم.

محمد تقوي دانشجو با انتقاد از بي توجهي مسئولان نسبت به بخش مسكن شهري مازندران گفت: دولت بايد به كمك شهروندان مازندراني بيايد و با انبوه سازي، آپارتمان هاي ارزان قيمت را به صورت اجاره به شرط تمليك به مردم واگذار و از اين طريق مشكل مسكن شهروندان را برطرف كند.

با اين اوصاف مسئولان آمار بايد از طريق توسعه روستاها در زمينه كشاورزي و عمراني و استقرار صنايع وابسته به زراعت، باغباني و شيلات- تجهيز روستاها به مراكز بهداشتي درماني ايجاد مراكز فرهنگي و هنري، تاسيسات ورزشي و غيره براي ايجاد انگيزه و ادامه زندگي در روستاها تدابيري را اتخاذ كنند. تا با بازگشت مهاجران روستايي از شهرها تورم فعلي حاكم بر بازار مسكن و اجاره نشيني در شهرهاي مازندران كاهش پيدا كند. بدين ترتيب مسئولان مي توانند در زمينه هاي عمران شهرها با توجه به بازگشت روستائيان با فراغ بال بيشتري برنامه ريزي كنند.(khorasannews)