مازندنومه؛ سرویس محیط زیست و گردشگری، محسن ذبیحی جامخانه، دانشجوی دکتری مدیریت دانشگاه تهران: چشمه باداب سورت واقع در جنوب شهرستان ساری، یکی از بدیع ترین عجایب آفرینش است. از این نمونه تنها سه مورد دیگر در جهان و در کشورهای آمریکا، ترکیه و نیوزلند وجود دارد، با این تفاوت که این کشورها توانسته اند با مدیریت و برنامه ریزی صحیح و هدفمند؛ ضمن حفظ این میراث خدادای، سالانه گردشگران بسیاری را از کشورهای مختلف به برای دیدن این شاهکار طبیعت به کشورشان هدایت کنند.

اما باداب سورت ایران، که حدود شش سال از ثبت آن به عنوان دومین اثر طبیعی ایران می گذرد؛ همچنان در گیرودار مدیریت نادرست و بی توجهی مرگبار مسئولان و بعضا زیر چکمه های بی مهر گردشگران و خلاء فرهنگی موجود، جان فرسایی می کند.

اثری که می تواند نام یک شهر، بلکه یک استان و کشور را در منطقه و حتی جهان برند کند و خود منشاء جذب سرمایه و اشتغال زایی باشد، این گونه فرسایش می یابد تا از همین حالا هم بتوان مرگ زودرس آن را پیش بینی کرد.

آیا شش سال برای ثبت، ساماندهی، سرمایه گذاری، تبلیغات و اطلاع رسانی صحیح برای یک اثر فوق ملی با این همه پتانسیل جذب سرمایه کافی نیست؟!.

مشکل تا جایی بیخ دارد که حتی متولیان امر نتوانسته اند در بحث تبلیغات و اطلاع رسانی صحیح هم خوب عمل کنند. شوربختانه کم کاری مسئولان استان مازندران و شهرستان ساری موجب شده است که در رسانه ها و فضای مجازی طوری القا شود که این مکان گردشگری متعلق به استان سمنان و شهر دامغان است.

به عنوان نمونه تصویر زیر که به تازگی توسط کانون گردشگری دانشگاه تهران برای بازدید از این شهر اطلاع رسانی شده خود گویای این مطلب است. البته این اولین باری نیست که در تورهای گردشگری، این مکان جزو اماکن دیدنی دامغان محسوب می شود، بلکه این موضوع برای همه برگزارکنندگان تورهای گردشگری تقریبا جا افتاده است!

برای اثبات این مدعا کافیست سری به گوگل بزنید. موتور جستجوگر گوگل عبارات را بر اساس تعداد دفعات جستجوی آنها توسط کاربران اینترنت رتبه بندی می کند. کافیست عبارت «چشمه باداب سورت» را در گوگل بنویسید. نام شهر و استانی که در ادامه این عبارت خواهد آمد، نشان خواهد داد که کاربران اینترنت این چشمه را در کدام شهر یا استان جستجو می کنند.

در این میان نه می توان مسئولان یک شهر خاص را متهم به سوء استفاده کرد، نه مدیران و برنامه ریزان تورهای گردشگری را، نه کاربران اینترنت و نه شرکت گوگل را، بلکه همه این اتفاقات تنها و تنها در سایه غفلت مسئولان و متولیان ارشد یک شهرستان و استان رقم خورده است.

زنجیره اقداماتی که باید در خدمت استفاده حداکثری از فرصت ها و ظرفیت های موجود در یک استان باشد، این گونه در بروکراسی ها و فرآیندهای دست و پاگیر اداری، جلسات تکراری و احیانا بازی های سیاسی تباه می شود.