سيزدهمين روز در هر ماه زرتشتيان تير يا تشتر نام داردو روايت است که به باريدن باران کمک مي کند. در ماه تير هنگامي که روز تير فرا مي رسد آن روز را جشن تيرگان مي نامند.

 تيرگان يکي از بزرگ ترين جشن هاي ايران باستان است. روايت است در زمان منوچهر شاه پيشدادي چون افراسياب توراني بر منوچهر پيروز شد و او را در تبرستان محاصره کرد؛ طرفين حاضر به سازش شدند و قرار بر اين شد از چکاد دماوند آرش جوان-دلاور ايراني- تيري به چله کمان نهد و پرتاب کند.

اين تير در کنار رودخانه جيحون بر درختي نشست و مرز ايران ايران و توران مشخص شد. داستان ديگري هم درباره جشن تيرگان آمده است که در زمان ساسانيان هفت سال در ايران خشکسالي روي داد و در چنين روزي مردم روي به بيابان آوردند و با نيايش خود از پروردگار آرزوي باريدن باران کردند.پس از آن بارش باران آغاز شد و به شادي آن در چينين روزي ايرانيان به يکديگر آب مي پاشند.

برپايي جشن تيرماه سيزده در مازندران همراه با آيين های خاصي است از جمله:لال لالي،شال انگني،لال او،فال حافظ،فال گردو و....فرارسيدن اين جشن زيبا و خاطره انگيز را به هم استاني ها شادباش مي گوييم.

نوشته مفصل و باارزش دکتر محمود روح الاميني-استاد دانشگاه تهران-را اين جا بخوانيد:http://www.mazandnume.com/?PNID=V6337