مازندنومه، سرویس سیاسی: با این که بر خلاف ادعاها بعد از هر بارش تند، خیابان ها و کوچه های ساری دریاچه می شود یا شهردار جوان به خاطر گاف مرکز امور رسانه ای خود، درباره فضای سبز مرکز استان آمار نادرست می دهد و آن را برابر با استانداردهای دنیا قلمداد می کند و یا زمانی به اشتباه ساری را کلان شهر معرفی کردند و... هنوز مهدی عبوری بین مردم مرکز استان محبوبیت نسبی دارد و این موضوع منتقدان و مخالفان شهردار را آزار می دهد.

آن ها می گویند عبوری یک احمدی نژاد کوچک و توده گراست، وعده های بزرگ و توخالی می دهد و آن گونه که ادعا می کند موفق نیست، علیه مخالفانش پرونده سازی می کند و بگم بگم های دروغین راه انداخته و...الخ؛ لیکن همینان نیز از راز محبوبیت شهردار بین  مردم آگاهند و او هر وقت بخواهد طرفدارانش را به کف خیابان ها می کشاند و مانور می دهد.

عبوری برای خود یک پدیده است. او تلاش می کند مانند قالیبافِ قبل از انتخابات سال 92، اندکی باز عمل کند و در جمع خود پذیرای هر نوع دیدگاهی باشد.

مانیفست او به ویژه در موضوعات فرهنگی بسیار به دیدگاه های اصلاح طلبان مانند است. اهل تئاتر خیابانی، جشن های بزرگ، موسیقی پاپ و ...است و می کوشد بروز باشد.

به رغم این که گفته می شود شهردار جوان عملگرا و غیر سیاسی است، او یکی از سیاسی ترین شهرداران ادوار ساری است که زیرپوستی و لایه لایه عمل می کند. او که خیالش از طیف اصولگراها راحت است، مدت هاست روی تک مهره های اصلاح طلب ها کار می کند، هم مستقیم و هم غیر مستقیم به کمک رسانه های حامی خودش. قشنگ هم پول خرج می کند.

 چندی پیش مهدی احمدی فولادی -از نیروهای باتجربه اصلاح طلبان در مرکز استان- هر چه داشت در تمجید از عملکرد شهردار مرکز استان خرج کرد و این هفته نیز هم طیفش -حسین روزبهی-در نشریه تمشک -متعلق به عضو شورای شهر ساری-در جملاتی تاریخی به توصیف مهدی عبوری پرداخت:
 «اگر بگویم ایشان کار ده شهردار را طی این مدت انجام داده اند، بیراه نگفته ام»، «کارهایی که ایشان در شهر کرده مرا به یاد آقای کرباسچی در تهران می اندازد»، «آدمی است که به لحاظ گیرندگی عمیق است و گیرایی و نبوغ بسیار بالایی دارد و به خوبی مسایل را تحلیل می کند» و....

 روزبهی اصلاح طلب آن قدر در تعریف مهدی عبوری غرق می شود که «مهار آبهای سطحی» را هم که این روزها پاشنه آشیل شهردار مرکز استان شده، جزو عملکرد برجسته او معرفی می کند.

 هر چند شهردار در یادواره شهدای تویه دروار، مانند گذشته از رفع 80 درصدی این مشکل نگفت و توپ را به زمین علی حجازی انداخت که در دوره او هم آبگرفتگی وجود داشت! غافل از این که حداقل شهردار قبلی به این مشکل معترف بود و ادعای رفع 80 درصدی نداشت.(دوستی می گفت زمان شهردار قبلی ساری هر وقت باران می آمد فقط کوچه شان پر از آب می شد، در این دوره اصلاحات مهندسی صورت گرفت و حالا وقتی باران می بارد علاوه براین که کوچه چند ساعت زیر آب می ماند، اضافه آب وارد حیاط منزل شان هم می شود!)


شهردار جوان با بهره گیری از رسانه ها و پروپاگاندا و بسیج گری امکانات خود، اذهان را به هر سوی که تمایل دارد می کشاند و حتی بین اصلاح طلب ها نیز دودستگی ایجاد کرده است؛ تنانی مثل همین روزبهی و احمدی فولادی و چند تن دیگر را که اتفاقا" از جمله اصلاح طلبان نزدیک به فرماندار مرکز استان هستند، جذب کرده و بخشی دیگر از بدنه اصلاح طلب ها را در برابر این افراد قرار داده است.

اصلاح طلبان منتقد شهردار این رویه هم قطاران خود و بازی در زمین شهردار و دفاع و تمجیدهای آن چنانی را برنمی تابند و آن را گل به دروازه خودی و «غضنفر بازی» قلمداد می کنند.

این جاست که هنر سیاست ورزی شهردار جوان آشکار می شود. او در گام نخست توانست بین حامیان اصلاح طلب محمد دامادی -نماینده کنونی مجلس- افتراق ایجاد کند.

فراست دیگر مهدی عبوری در انتخابات این دوره مجلس آشکار می شود. او پس از این که نتوانست جای ربیع فلاح را در مسند استانداری مازندران بگیرد، می توانست نامزد انتخابات مجلس شود و رای اول را هم بگیرد، اما تیزهوشی به خرج داد و با نامزد نشدن هم محبوبیت بیشتری بین افکار عمومی کسب کرد(با این ادعا که هدف من خدمت به شهروندان است و از شهرداری برای ترقی خودم استفاده نمی کنم)  و هم این که با در نظرگرفتن زیرپوستی نامزدهای چند لایه، مهره چینی مناسبی کرده است. بنابراین نیازی ندید راسا" وارد کارزار دشوار انتخابات مجلس شود.

لایه نخست انتخاب او در کارزار مجلس آینده به احتمال گزینه شجاعی-یوسف نژاد و لایه دوم این انتخاب گزینه شجاعی-بهاری است. او در لایه های پایین تر، برای فروریزی نسبی آرای محمد دامادی، افرادی مثل آقامیری، نقیبی و یوسفی را هم دارد.

شهردار و حامیانش به هیچ وجه تمایل ندارند از صندوق آرا نام دامادی خارج شود، بنابراین  ترجیح می دهند کنار سید رمضان شجاعی، حتی گزینه ای اصلاح طلب مثل بهاری راهی بهارستان شود.

او کنشگری است که: 1- خوب بازی می کند. 2- ابایی ندارد رو بازی کند. سیگنال هایی که شهردار جوان به اردوگاه رقیب می فرستد، کاملا" واضح است و فیدبک آن نیز برایش اهمیتی ندارد. او کار خودش را می کند و حرف خودش را مونولوگ وار و نه دیالوگ وار می زند. برای مثال او هنوز مصاحبه اختصاصی و چالشی با رسانه ای در استان نداشته و تنها یک بار با رسانه های استان نشست خبری گذاشته است، اما چند روز پیش ترجیح داد از اکیپ خبرنگارانی که از تهران آمده بودند پذیرایی و با آن ها گفت و گو کند.

در هفته های آینده آتش تهیه تیم شهردار بیشتر هم می شود. بگم بگم های عامه پسند او باز هم ادامه می یابد و از تخلفاتی خبر می دهد که می تواند رو کند، اما نمی کند.

 اگر سندی دال بر تخلف تیم پیشین وجود داشته باشد، می توان به محکمه سپرد تا متخلف به سزایش برسد، اما شهردار جوان ترجیح می دهد به جای کار حقوقی، همواره روی موج و توپخانه اش این گونه بر روی رقیب فعال باشد.

آری، مهدی عبوری شهرداری سیاسی است تا فنی؛ و تلاش می کند هرطور شده رقبایش را در بازی شطرنج سیاسی مرکز استان مات کند. او با این که به اردوگاه اصلاح طلب ها تعلق ندارد، بسیاری از اوقات ژست اصلاح طلبی هم در کلام و هم در عمل می گیرد و بین این طیف نیز طرفدارانی پیدا کرده است. فرازهایی از سخنرانی بهار گذشته او در جمع بانوان شهرداری گواه این اعاست: «معاونت فرهنگی شهرداری ساری با همکاری مدیرکل جدید ارشاد برنامه ریزی کنند تا در ساری کنسرت ویژه بانوان برگزار کنیم... آیا نمی‌توان مدیرکل، فرماندار و مدیر زن هم داشت، چرا این اتفاق نمی‌افتد...چرا تا خواهری مسئولیتی را می‌پذیرد ذهن‌ها به سمت دیگری می‌رود، این افراد نیاز به خوددرمانی دارند. این نوع مدیران و مسئولان با این افکار پلید و غلط به درد مدیریت در جامعه اسلامی نمی خورند....»

 شاید عنوان موفق ترین شهردار ساری از ابتدا تا کنون کمی برای او گزاف باشد، لیکن جسارت وشهامت او در سیاست ورزی معطوف به تفکر خود، شفافیت در سخن و کردار، اقتدارطلبی، مهره چینی کنشگرانه، پروپاگاندا و فعالیت های پشت صحنه از او یک پدیده ساخته است که به آسانی از کنار این پدیده نمی توان گذشت. پدیده ای به نام مهدی عبوری، 33 ساله! ساری هم چنان بااوست.