مازندنومه؛ سرویس سیاسی: پس از انتشار یادداشتی با عنوان اصلاحات علیه اصلاحات(شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل پاسخ دهد)، جوابیه ای از سوی شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل، توسط آقای سید محسن نورانی برای ما ارسال شد. (نگاه کنید به: نامزدهای اصلاح طلب از توهم خارج شوند!)

در ادامه محسن غلامی -نویسنده آن یادداشت- توضیحی برای جوابیه شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل نوشته که در پی می آید:

آن گاه که عقلانیت غایب می شود و انحصارطلبی لباس خرد جمعی و دموکراتیک برخود می پوشد، از همان گاه و از همان جا، آسیب به خرد جمعی و دموکراسی و مدنیت آغاز می شود.

پس از انتشار یادداشتی با عنوان " اصلاحات علیه اصلاحات" در نقد عملکرد انتخاباتی شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل در پایگاه خبری وزین مازندنومه، جوابیه ای از سوی این شورا با امضای سخنگوی آن آقای محسن نورانی منتشر شد که تاکیدی بر درستی ادعای کاربرد اصلاحات علیه اصلاحات در پاره ای رفتارهای نسنجیده بعضی از مدعیان اصلاح طلبی در آمل است.

سخنگوی محترم شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل در جوابیه خود بدون اشاره و پاسخ به محورها و پرسشهای اصلی و انتقادات طرح شده در باره آن شورا به طرح مسایلی پرداخته اند که به خوبی سطح و وزن آن، به محک عیار عقلانیت و خرد سیاسی قابل اندازه گیری است.

سخنگوی محترم در حالی از این شورا به عنوان یکی از قوی ترین و مشروع ترین شورای هماهنگی اصلاح طلبان در سطح استان یاد نموده است که نه درباره منابع و مولفه ها و دلایل اثبانی این مشروعیت ادعایی توضیح داده اند و نه در باره دلایل و مستندات عملکرد قدرتمندانه این شورا. این شورا باید به بدنه اجتماعی اصلاحات و اعتدال و بسیاری از اعضای منتقد مجمع آن توضیح و پاسخ دهد که از زمان تشکیل خود و به استناد کارنامه عملکرد این شورا، چه اقدامات و مواضع اصلاح طلبانه اثر بخشی را در آمل برجای نهاده اند که نشانه ای از قدرتمندی باشد؟

انفعال سیاسی این شورا در چالشهای مدیریتی و سیاسی آمل و حتی در پاره ای از موارد همسویی پاره ای از مواضع بعضی از اعضای شورای هماهنگی آن با سیاست های عده ای از مخالفان دولت تدبیر و امید در آمل و استان خود بهترین نمونه از بدترین رفتارهای سیاسی ضد اصلاحات و اعتدال با نام و پوشش داعیه داری اصلاح طلبی است.

سخنگوی محترم شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل به شبوه ای طنز آمیز مدعی شده است: "جامعیت شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل و مجمع عمومی آن به حدی است که حتی یک نفر از اصلاح طلبان نمی تواند مدعی باشد که به مجمع دعوت نشده است."! 

این ادعا آن هم از سوی سخنگوی بک شورای مدعی "قوی ترین" شورای هماهنگی اصلاح طلبان استان، آن قدر ضعیف است که از ناتوانی و به بن بست رسیدن این شورا در درک ضرورت تعامل پیش برنده با منتقدان خبر می دهد.

سخنگوی محترم این شورا وقتی می خواستند به طرح این ادعا بپردازند که "حتی یک نفر از اصلاح طلبان نمی تواند مدعی باشد که به مجمع دعوت نشده است"؛ فراموش کرده است که تعداد اعضای این مجمع در آمل را به مخاطبان خود اعلام کند!

اجازه بدهید به جای سخنگوی محترم به مخاطبان محترم بازگویم که تعداد اعضای این مجمع در آمل حدود یکصد و پنجاه نفر است. به راستی وقتی ادعا می شود که همه اصلاح طلبان آمل در این مجمع دعوت و حضور دارند و حتی یک نفر اصلاح طلب در آمل نیست که به این مجمع دعوت نشده باشد و حضور نداشته باشد؛ تقلیل خودخواهانه گستره فراخ اصلاح طلبان آمل به تنگنای حلقه 150 نفره مجمع شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل نیست؟

آیا این تنگ اندیشی و تنگ نظری محدود کردن و منحصر دانستن و تقلیل حضور همه اصلاح طلبان آمل در یک محفل 150 نفره دفاع از اصلاحات است؟

متفاوت از جزم اندیشی و تنگ اندیشی سخنگوی محترم شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل، نه این شورا و مجمع آن جامعیت همه اصلاح طلبان آمل را منعکس و نمایندگی و رهبری می کند، نه همه اصلاح طلبان آمل را می توان به 150 عضو محترم مجمع این شورا محدود کرد و تقلیل داد. و نه تنها چنین ادعای خودخواهانه و انحصارطلبانه سخنگوی محترم این شورا را نمی توان به سود اصلاحات و اصلاح طلبان تلقی و معرفی کرد، بلکه چنین ادعایی توهینی به جامعه و جایگاه اصلاح طلبی و اصلاح طلبان و تضعیف آن در افکار و انظار مخالفان اصلاح طلبی و خدمت به آنان است.

آقای سخنگوی محترم شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل، در برابر این واقعیت شجاعت داشته باشید که حق ندارید برای خودخواهی و انحصارطلبی سیاسی خود، خانواده بزرگ "همه اصلاح طلبان" آمل را به عدد کوچک و حلقه 150 نفره اعضای آن مجمع و شورا محدود و کوچک کنید.

لطفا کمی دایره تنگ نظری و انحصار طلبی فکری و سیاسی خود را فراخ کنید تا آزاد اندیشی و واقع گرایی نیز در هوای ذهن و رفتار سیاسی و اجتماعی شما فرصت و مجالی برای تنفس داشته باشند.

جناب سخنگوی محترم؛ جامعه و خانواده اصلاح طلبان آمل بسیار بیشتر از 150 عضو آن مجمع و شورای محترم هستند و آن شورا و مجمع تنها بخش کوچکی ار این جامعه و خانواده بزرگ است که اگر بخواهید همچنان همه اصلاح طلبان را به خود محدود و جریان اصلاح طلبی در آمل را مصادره به مطلوب کنید، نتیجه و پاداشی جز افزایش شکاف میان آن شورا با بدنه اجتماعی گسترده اصلاح طلبان و بسباری از دیگر فعالان سیاسی اصلاح طلبی که به دلایل مختلفی به آن مجمع دعوت نشده اند یا دعوت آن مجمع را نپذیرفته اتد، نصیب تان نخواهد شد!

سخنگوی محترم شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل  مدعی شده اند که " اکثریت مطلق اعضای ستاد دکتر روحانی که به اعتدالیون معروف شده اند از فعالان سیاسی اصلاح طلب هستند که تمامی آنان به جز جناب آقای آجودانی در همه جلسات مجمع عمومی حاضر بوده و در انتخابات نیز شرکت کرده اند که تعدادی از آنان عضو شورای هماهنگی اصلاح طلبان می باشند."!

این ادعا در حالی طرح شده است که سخنگوی محترم شورای هماهنگی اصلاح طلبان ظاهرا با مفهوم کمی و کیفی اعداد و کاربرد اکثریت مطلق آشنایی ندارند. سخنگوی محترم این شورا وقتی مدعی حضور اکثریت مطلق اعضای ستاد دکتر روحانی آمل در انتخابات مجمع و عده ای از آنان در شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل شده اند، فراموش کردند به مخاطبان و خوانندگان محترم خود اعضای مسوولان هفت نفره دارای حکم رسمی در آن ستاد را اعلام و اکثریت مطلق آنان را نیز نام برده تا بر مخاطبان و خوانندگان پوشیده نماند درک سخنگوی محترم آن شورا از عدد و مفهوم کمی و کیفی اعداد در چه حد و چه سطحی است.

آقای سخنگوی محترم آن شورا فراموش کردند تنها یک نفر از مسوولان ستاد دکتر روحانی آن هم از نوع درجه دو، درشورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل عضویت دارد که متاسفانه در ناهماهنگی با آن شورای هماهنگی در ستاد آقای دکتر عبدالله حسینی از نامزدهای انتخاباتی مقابل مواضع انتخاباتی آن شورا به فعالیت مشغول است و در جهت راه مخالف آن شورا قدم می زند و در هوای مخالف آن شورا نفس می کشد.

کاش سخنگوی محترم آن شورا در باره این ناهماهنگی ها در آن شورا توضیح می دادند و اینکه آیا اینگونه چند پارگی و ناهماهنگی ، ایشان را به این نتیجه و ادعا رسانده است که این شورا قوی ترین شورای هماهنگی اصلاحات در سطح استان مازندران است؟!

آقای سخنگوی محترم شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل در حالی مدعی قویترین شورای استان هستند که در بدترین شرایط ناهماهنگی ها و چندپارگی های فکری و سیاسی متعارض با یکدیگر بسر می برند.

این شورا در حالی مدعی تمکین همه نامزدهای مدعی اصلاح طلبی به خرد جمعی هستند، که اولا خودخواهانه خود را نماینده و آینه تمام نمای این خرد جمعی دانسته و دوم آن که حتی در درون حلقه اندک 150 نفره خود توانایی ایجاد هماهنگی برای دستیابی به یک خرد جمعی 150 نفره را ندارند.

این ناهماهنگی تا بدانجا دامن گسترانده است که در یک اقدام به دور از عقلانیت و اخلاق سیاسی، بعضی از اعضای آن شورا و مجمع در حمایت از یک نامزد مورد حمایت آن شورا و جمعی دیگر از اعضای همان مجمع در حمایت از نامزد دیگر مورد حمایت همان شورا، به تخریب یکدیگر می پردازند.

بی پروا باید گفت خوب است و ضرورت دارد شورای مدعی خرد جمعی و هماهنگی، نخست به شیوه ای خردمندانه به مکانیسمی کارآمد برای ایجاد هماهنگی درونی در خود برخیزد و آن گاه ردای رهبری خرد جمعی را بر تن بپوشد و دیگران و همگان و نامزدهای اصلاح طلب را به تمکین از خرد جمعی دعوت بفرمایند.

افزون بر آن که این واقعیت را نمی توان انکار کرد و از برابر آن فرار کرد که  اعضای مجمع و شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل در بهترین وضعیت از هماهنگی ها و توانایی های خود که البته و متاسفانه اکنون با آن فاصله دارند،فقط می توانند ادعا کنند که بخشی از جریان و افراد اصلاح طلب آمل هستند و نه همه ی آن. این واقع بینی به آنان کمک می کند تا با درست اندیشی از حد و وزن و قد و اندازه خود، قادر به اتخاذ رفتارهای درست تر سیاسی و مرتکب اشتباهات و انحرافات کمتری شوند.

ما بدون این که پاره ای تلاشهای ارزنده اصلاح طلبانه این شورا را در آمل بی ارج بشماریم، با تاکید بر وجود پاره ای ضعفهای ساختاری و بعضی غلط اندیشی ها و کژتابی های سیاسی بعضی از اعضای این شورا و مجمع - تاکید می کنم بعضی ار اعضای آن - آرزو داریم و مایلیم که روزی فرا رسد شاهد حضور یک شورای هماهنگی اصلاح طلبان در آمل باشیم که به راستی  از قویترین شوراهای اصلاح طلبانه مازندران باشد.

آرزویی که تحقق آن مستلزم اجتناب از تنگ نظری و تمامیت خواهی و انحصارطلبی، افزایش روحیه نقد و اصلاح پذیری و کمال گرایی، توجه بیشتر به اعضای جوان خود و افزایش بستر مناسب برای جذب و مشارکت هرچه گسترده  اصلاح طلبان بسیاری که بیرون از این شورا و مجمع قرار دارند؛ و نیز تعمیق  و توسع بخشیدن به مفهوم و قلمرو خرد جمعی و مبانی و مولفه های دموکرانیک در تفکر ورفتار سیاسی است.