مازندنومه، سرویس فرهنگی و هنری: استاد کیوس گوران -شاعر بلندآوازه مازندرانی- در پی انتشار عکس و خبرهای مربوط به گورخواب ها در رسانه ها، غزلی مازندرانی سرود که متن کامل این شعر در زیر می آید:

گرمِ جا نیشتنی و نرم دوآج کشنی سر
تام پِلا، پنجه کش و اپور-چپورم شمه ور

نا که دونی چه چیه فرق زمستون و بهار
نا که هول ورف و نا یخ لیلکِ گاله به سر

دازه کی بیته بزو لتکای سور دار چک
یا چه بکلسه امه بلنده اسپیاره پَر

اختلاس کنی و ای بونی امه سه دس دراز
ملتِ داشت و نداشت ای بونه بار شمه خر

بِله این بی خنمون، شو بخسه قور دله
سرخ شربت سرهکش، شو ته بوئر شسه شوچر

کاخ ابیض نیشتی و ندوندی این سرد کرس
هم مه وسه سرپناه بَیه و هم ماچکل و مَر

اتا عمری من و مه سِلیک-پِلیک شمه قرار
تا کمر تیل امه شه، امبا ته زندی امه کَر

شِسِه بی خد نیشتی و شعار همدلی دنی
خله جول بَیه اسا مین دله ی گشاده جر

خا شه بیرین بدوجین مه تکِ په
امبا دونین، گوشِ غول کنده مه جانِ ونگ وا، تا دیر شَر

انده خوندمبه که تا مِرغ هوا خونش بئن
انده ونگ کمبه که پِر بوه شمه کاسه ی زر

اون زمون مردم قرض ِمن ادا کمبه به شعر
عب نکنده سر بوره مه دار تک، اتا سحر