شنبه 30 بهمن 1395-9:19
نمایشگاه مطبوعات مازندران؛ همه برای هیچ!
نمایشگاه مطبوعات، خبرگزاری ها و پایگاه های خبری در حالی برگزار شد که هیچ رهیافت اساسی و تازه ای را دنبال نمی کرد و فقط باید برپا می شد که شد!/ آیا اساساً حتی فکر برپایی سخنرانی ها، مناظرات، پرسش و پاسخ و برنامه های جذاب جنبی، به ذهن متولیان برگزاری نمایشگاه مطبوعات خطور کرده است؟/ با روندی که در مطبوعات و رسانه های مازندران وجود دارد، هر روز از کارکردهای واقعی رسانه ای دور می شویم و کسب درآمد و پول اعتبار می یابد و کار حرفه ای و ژورنالیستی به محاق می رود.
مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، محمداسماعیل بخشی سورکی: نمایشگاه مطبوعات، خبرگزاری ها و پایگاه های خبری استان مازندران روز گذشته به کار خود پایان داد.
برگزاری نمایشگاه های فرهنگی مانند کتاب، مطبوعات، صنعت چاپ و نشر و مواردی از این دست، به عنوان یک برنامه روتین برای مدیران و مسئولان فرهنگی استان تبدیل شده است و هیچ ابتکار و نوآوری در آن مشاهده نمی شود.
شاید ثبات مدیریتی و نبود انگیزه در بعضی از سمت های بالایی و میانی ادارات فرهنگی استان، مانع ایجاد تحول، نوآوری، تغییر استراتژیک و یا اصولاً ایجاد فضایی برای ارائه خلاقیت های فردی شده باشد.
کمبود اعتبار در بسیاری از مواقع، تنها بهانه ای برای بی انگیزگی و سستی در فعالیت ها به شمار می رود و به نظر می رسد ما بیشتر فاقد سیاست و هدف گذاری صحیح فرهنگی هستیم تا نداشتن پول!
برگزاری نمایشگاه ها به هر طریق و با هر دستاویزی،روندی عادی در ارشاد مازندران است و گویا تنها برای پر شدن رزومه فعالیت سالانه و حواله آن به وزارتخانه متبوع مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت.
در همین راستا نمایشگاه مطبوعات، خبرگزاری ها و پایگاه های خبری در حالی برگزار شد که هیچ رهیافت اساسی و تازه ای را دنبال نمی کرد و فقط باید برپا می شد که شد!
این نمایشگاه می توانست با شعاری آغاز به کار و این شعار تا ماه ها به عنوان سیاست ارشاد در راستای ارتقای حرفه ای شدن مطبوعات و رسانه های استان ایفای نقش کند.
در هیچ دوره ای مردم عادی از نمایشگاه مطبوعات بازدید نکرده اند و امسال نیز چنین بود. این نمایشگاه هیچ جذابیت و مطلوبیتی برای مردم که مخاطبان همین رسانه ها هستند، ندارد.
این نمایشگاه محلی برای شنیدن و یا رویارویی مسئولان از یک سو و مردم از سوی دیگر و در این بین، روشنگری رسانه ها نیست؛ به عرصه ای برای حضور یک طرفه مسئولان (و امسال نامزدهای احتمالی شوراها) آن هم برای خودنمایی، ژست، کار تبلیغی و نه شناخت کارکرد درست فرهنگی و یا رسالت خبری تبدیل شده است.
از سویی امسال نبود هیچ گونه تبلیغات شهری و ضعف مفرط در اطلاع رسانی، این دورهمی رسانه ای و مطبوعاتی را در نازل ترین شکل ممکن راهبری کرد.
ضمن احترام به همکاران رسانه ای، برخی رسانه های حامی دولت مانند مازندنومه نیز ترجیح دادند بنا به دلایلی که در بالا گفته شد، نیز سیاست های نادرست فرهنگی در استان و بی اعتنایی و حذف رسانه های همسو با دولت در رویدادهای مختلف و بی احترامی های دیگر، در نمایشگاه امسال حضور نیابند.
نمایشگاه مطبوعات و رسانه ها ظرفیتی برای همگامی و شناخت بیشتر رسانه ها با هم و همچنین فرصتی برای تعامل و آشنایی بیشتر مردم با رسانه و پیگیری مطالبات مردمی از مسئولان است که به هیچ وجه این موضوع محقق نشده است.
کمک به توسعه فرهنگی، نقد و شفافیت نیز یکی از رویکردهای اساسی مطبوعات و رسانه های استان است و جای این پرسش باقی که برپایی این نمایشگاه تا چه اندازه به این توسعه کمک کرده است؟ آیا اساساً حتی فکر برپایی سخنرانی ها، مناظرات، پرسش و پاسخ و برنامه های جذاب جنبی، به ذهن متولیان برگزاری نمایشگاه مطبوعات خطور کرده است؟
متاسفانه نمایشگاهی که باید عرصه ای برای شناختن نقاط ضعف و قوت یک ساله مطبوعات و رسانه های استان باشد، به محیطی برای کشاندن مسئولان به غرفه خود، گرفتن عکس یادگاری و مصاحبه با آن ها تنزل یافته که می توان این کار را در هر زمان و هر مکان دیگر نیز انجام داد.
وجود تفکر سنتی و غیرپویا در ارشاد مازندران، به روز نبودن و وجود روزمرگی در فعالیت های این اداره کل، نبود تفکیک و امتیاز خاصی بین رسانه های مستقل، آزاد و تولید محور با رسانه های مجیزگو و رانت محور و کپی پیستی و همچنین اعطای مجوزهای کیلویی بدون در نظر گرفتن تخصص افراد و یا حتی سابقه فعالیت رسانه ای جزو بزرگترین نقاط ضعف فضای رسانه ای استان است.
با روندی که در مطبوعات و رسانه های مازندران وجود دارد، هر روز از کارکردهای واقعی رسانه ای دور می شویم و کسب درآمد و پول اعتبار می یابد و کار حرفه ای و ژورنالیستی به محاق می رود.