مازندنومه؛ سرویس فرهنگی و هنری، درویشعلی کولائیان: کلیله و دمنه شاهکاری کم‌نظیر و شاید بی‌نظیر است. گفته می شود این کتاب  به بیش از 100 زبان برگردانده شد.

در سال های اخیر پژوهشهای صورت گرفته توسط این جانب، این نکته را آشکار می کند که کتاب کلیله، هدیه فرهنگی مردم مازندران به فرهنگ ایران و جهان است و بر اثر اشتباه و غفلت تاریخی بعضی کاتبان ایرانی این گوهر والای فرهنگ ما به جایی دیگر، به شبه قاره هند نسبت داده شد.

اخیراً از مقاله ای مهم  با عنوان "سرچشمه کلیله " با خبر شدم که تصویر آن در ذیل همین مقدمه آمده است. مقاله‌ای که نامبرده شد، سالها پیش در نشریه "انجمن فرهنگ ایران باستان دوره دوم فروردین ۱۳۴۴ شماره 1"  درج شده ، ترجمه ای از شادروان مسعود رجب نیا است. (رجب نیا سالها در تهران معاون کتابخانه ملی بود)

اصل مقاله به قلم ایرانشناس پاکستانی اهل سند، شادروان دکتر نبی بخش بلوچ است که در تاریخ، فولکلور، باستان‌شناسی، مردم شناسی، موسیقی، فرهنگ و تمدن اسلامی  آثاری ارزشمند از او باقی است. اهمیت مقاله اثبات ایرانی بودن کلیله و دمنه و نفی منشا هندی برای آن است. 

فرصت را غنیمت شمرده، نظریه عالمانه دانشمند برجسته پاکستان  پروفسور نبی بخش بلوچ را که تاکید بر ایرانی بودن  کلیله محتوای آن است و نتایج پژوهش اینجانب با آن سازگاری دارد با خوانندگان  محترم در میان می گذارم.

دکتر نبی بخش بلوچ هشت سال پیش در 94 سالگی در حیدرآباد پاکستان در گذشت. او از دانشگاه کلمبیا درجه دکتری گرفت به کسب نشان های متعدد فرهنگی در کشور خود  نیز نائل شد و از  برکت فضائلی که داشت او در سند پاکستان و میان مردم ، کتابخانه ای سیار لقب گرفت

شادروان دکتر نبی بخش بلوچ

مطلب مرتبط:

کتاب کلیله و دمنه به مازندران تعلق دارد