اخبار متعددی از رسانه ها درخصوص گزینه های انتخابات ریاست جمهوری به گوش می رسد که در نوع خود جالب توجه است. به عنوان نمونه اعلام شده است که آقای خاتمی درنامه ای به چند تن از شخصیت های سیاسی و روحانی از آنان درخصوص آمدن یا نیامدن اش نظرخواهی کرده است.شخصا معتقدم حضرت ایشان با توجه به عملکرد انتقادبرانگیزش در دوران ریاست جمهوری در حال حاضر جاذبه ای برای مردم و جوانان که قشر عمده رای دهندگان هستند ندارند و خود ایشان نیز به این امر واقف هستند.

آقای سعید حجاریان در مصاحبه ای با آقای عباس عبدی در شهروند روز نیز نسبت به حضور آقای عبدالله نوری ابراز تمایل کرده و ایشان را از برخی وجوهات شایسته این مسند دانسته است. آقای عبدالله نوری تنها میان آن دسته از اصلاح طلبان که بدنبال برهم زدن نظم موجود هستند هواخواه دارند و سابقه حضور ایشان در وزارت کشور و قبول نکردن جانشینی فرماندهی کل قوا در نیروی انتظامی بدلایلی که خود داشتند ایشان را فردی غیرتمرکزگرا نشان داده است.

آقای کروبی و عارف ونجفی و.... نیز اعلام آمادگی کرده اند یا از طرف آنها اعلام آمادگی می کنند که در انتخابات شرکت نمایند.آقای کروبی نیز که دوران سیاسی اش به پایان رسیده است و انتخابات نهم ریاست جمهوری اوج حضور سیاسی ایشان بود. آقای دکتر عارف علی رغم این که مرد خوبی هستند از کاریزمای سیاسی برخوردار نیستند و سرنوشتی بهتر از دکتر معین ندارند. علی رغم مانورهائی که بر روی نجفی از سوی گروههای کارگزاران می شود وی فاقد برخی از ویژگی هائی است که یک رئیس جمهور در ایران داشته است.

اما در سطح استانهای شمالی که در چند دوره اخیر یک نماینده در عرصه رقابت های ریاست جمهوری تحویل داده اند دو گزینه اصلی از جناح اصولگرا و اصلاح گرا قابلیت طرح دارند:

الف- آقای علی لاریجانی : شخصا معتقدم که آقای علی لاریجانی که از اعضای یکی از خاندان برجسته حکومتگر ایران(لاریجانی ها)هستند و خانوادگی جاپای جای آل برامکه گذاشته اند، اگر محسود واقع نشوند(چنانچه یکی از ویژگیهای فرهنگ سیاسی ایرانیان است) می توانند در این مسیر موفق شوند و ریاست فعلی مجلس می تواند وی را در این راستا یاری رساند.

علی لاریجانی را طیفی از گروههای سیاسی اصولگرا و همچنین سنت گرایان قمی در مقابل بنیادگرایان سیاسی(اصولگرایان بنیادگرا)حمایت می کنند. دوره دبیری شورای امنیت ملی از وی به عنوان یک چهره معتدل بین المللی معرفی کرده است. گذشته از پشتوانه فقهی خانوادگی از جمله حضور اخوان در عرصه های مهم تصمیم گیری نظام از جمله شورای نگهبان و وابستگی به بیت آیت الله مطهری و همچنین آیت الله نوری همدانی آنچه می توند مایه دلگرمی باشد تمشیت و اداره موفقیت آمیز امور  مجلس شورای اسلامی در دوره یکساله تا انتخابات ریاست جمهوری می باشد.

ب: آقای سیدکاظم نورمفیدی: یکی از گزینه های قابل تامل در میان اصلاح گرایان داخلی که بسان بسته سربه مهر هنوز خود را نشان نداده است آقای نورمفیدی است. آقای نورمفیدی وابسته به طیفی از اصلاح طلبان است که مورد احترام بخش هائی از سنت گرایان و اصولگرایان نیز هست.مهم ترین ویژگی های وی را که می تواند وی را به گزینه قابل تامل تبدیل کند عبارتند از:

١-  وی علاوه بر جایگاه فقهی و حضور چندین ساله در مجلس خبرگان وابسته به بیت مرجعیت سنتی نیز هست و با مرحوم آیت الله فاضل لنکرانی وابستگی سببی دارد این امر پشتوانه معنوی خوبی برای وی در مرکز سنت گرائی دینی یعنی قم فراهم می آورد.

٢-وی در طول تاریخ فعالیت سیاسی خود به جز چند مورد در اوایل انقلاب از رفتار متعادل تری نسبت به همقطاران حزبی و فکری خود از جمله کروبی و طاهری اصفهانی و عبدالله نوری برخوردار بوده و بهمین دلیل وی را به شخصیت قابل احترام در میان اصولگرایان و اصلاح گرایان تبدیل کرده است. اجماع اصلاح طلبان پیشرو و غیرپیشرو برروی یک چهره جدید اصلاح طلب که ازآفات شناخته شده آنان بدور باشد و مشکلات شورای نگهبان را نیز نداشته باشد می تواند باعث موفقیت جریان اصلاح طلبی شود.

٣- برخی از ابتکارات سیاسی وی که به نوعی جنبه ملی دارد از جمله نقش موفقیت آمیز وی در وحدت شیعه و سنی در استان پشتوانه محکمی برای جذب آراي بسیاری از رای دهندگان اهل سنت کشور می باشد.مضافا اینکه وی آراي متعادل تری درخصوص همزیستی و تعایش میان اقوام ایرانی بخصوص شیعیان و سنیان دارد.

۴- مهم ترین ابتکار سیاسی وی در سالهای اخیر  پیشنهاد آقای هاشمی رفسنجانی به عنوان رییس مجلس خبرگان بعد از فوت آقای مشکینی بود که محقق شد. از این رو این امر می تواند باعث مانور وی برای جذب آن دسته از آرا شود که هواخواهی سیاسی نسبت به جریان کارگزاران دارد.

جدا از پاره ای از انتقادات که برخی از دوستان و دشمنان درخصوص وی به زبان می آورند شاید مهمترین نقطه ضعف وی نبود سابقه اجرائی در سطح ملی می باشد که آن نیز با تعیین معاون اول اجرائی مناسب قابل حل می باشد.به هرحال این پیشنهاد قابل تامل می باشد و از پیشنهاد عجیب و غریب حجاریان بهتر است.

دیگر گزینه های مطرح شمالی مانند آقای ناطق نوری نه تمایلی به حضورمجدد در این عرصه دارند و آقای احمد توکلی نیز با توجه به غیبت کاریزمای سیاسی به دلیل شراکت و حمایت از تصمیمات دولتی( برخلاف لاریجانی که با زیرکی خود را در کنار گود قرار داد) توصیه نمی شود.(miandareh)