لطفا" به اخبار زير كه در روزهاي اخير در راس خبرهاي اقتصادي جهان قرار گرفته توجه کنيد:

-پال كراكمن برنده جايزه نوبل اقتصادي (2008)كه خوداز حاميان باراك اوباماست، طرح اوباما براي نجات سپرده ها را جفنگيات  (hocus-pocus ) نام گذاشت و اعلام كرد كه نسبت به برنامه هاي اوباما مايوس است.

-فروش خودروسازان بزرگ در آمريكا تا 45% كاهش نشان مي دهد. خودروسازان بزرگ آلمان مانند فولگس واگن،  دايملر و يامو يك پنجم بازار خود را از دست داده اند.فروش ديگر شركت ها همچون  كرايسلر و تويوتا درماه مارس تا 40%كاهش داشته اند

-سازمان تجارت جهاني پيش بيني كرد حجم مبادلات تجاري بين كشورهاي دنيا در سال ميلادي جاري حدود 9 درصد كاهش يابد. ميزان مبادلات بين المللي در كشورهاي توسعه يافته شديدتر خواهد بود. اين سازمان  پيش بيني كرد ميزان صادرات كشورهاي فقير بين 2%تا 3% افت كند.

   -براساس آخرين گزارش دپارتمان كار آمريكا از دسامبر سال 2007 تاكنون 1/5 ميليون نفر در اين كشور شغل خود را از دست داده اند. با افزوده شدن 663 هزار نفر برتعداد بيكاران آمريكا در ماه مارس نرخ بيكاري در اين كشور به 5/8 درصد افزايش يافت .

    -شركت خودرسازي جنرال موتورز با ارائه سندي رسمي به سازمان تنظيم بازار سهام آمريكا با اشاره به افزايش ميزان بدهي هاي خود اعلام كرد آماده پذيرش همه اتفاقاتي است كه مي تواند اين شركت خودروسازي را تابع قانون ورشكستكي قراردهد .

    اخبار فوق تماما" بيانگر وضعيت نابسامان اقتصادي در جهان است و بعيد نيست در آينده وضعيت نگران كننده ترهم بشود ولي توجه به دو نكته حائز اهميت است:

  1-معضلات اقتصادي ذكر شده مربوط به كشورهاي صنعتي و توسعه يافته است؛كشورهائي كه از دانش زبده ترين اقتصاددانان برخوردارهستند و دولت مردانان آنان بر اساس اصول دمكراسي برگزيده شدند و اهل برنامه ريزي هم مي باشند.

   2-اين جانب بدون آن كه بخواهم برنامه هاي اقتصادي دولت نهم را تائيد كنم(که اشكالاتي هم در آن مي بينم) مع الوصف مخالفان دولت نهم به گونه اي اظهار نظر مي كنند كه گويا اقتصاد جهان در كمال رشد و توسعه است و تنها كشوري كه با مشكلات عديده اقتصادي و برنامه ريزي روبه روست،جمهوري اسلامي ايران است و اين هم به خاطر بي برنامگي اقتصادي دولت نهم و شخص رئيس جمهوري مي باشد و همه مشكلات اقتصادي هم  در 4-3 سال گذشته ايجاد شده است. 

    نگارنده نمي خواهد از اين دولت دفاع كند ولي مي خواهم بگويم مخالفان نبايد انصاف و عدالت را فراموش كنند. اقتصاد در دنياي امروز در گردابي خطرناك گرفتار شده و متوليان دولت هاي پيشرفته و توسعه يافته هر چه بيشتر تلاش مي كنند تا از اين گرداب رهائي يابند با مشكلات جديدتر و شديد تر روبه رو مي شوند. احتمالا مدت ها طول خواهد كشيد تا اقتصاد نابسامان جهاني سامان دهي شود .

بيكاري هم در حال افزايش است. به قول يكي از صاحب نظران مردم آمريكا به جاي اين كه در سينما به تماشاي فيلم بنشينند در مراكز كاريابي براي پيدا كردن شغل در صف قرارگرفته اند. كارخانجات خودروسازي در حال ورشكستگي قرار دارند، طرح هاي اوباما -قدرتمندترين رئيس جمهور جهان- با ناباوري در مفيد بودن از سوي حاميانش روبه رو مي شود و  مبادلات اقتصادي و تجاري در سطح جهاني در وضعيت نامطمئن و كسادي روزگار مي گذراند.

    همزمان با اجلاس سران گروه 20 مخالفان جهاني سازي در درگيري با پليس يك كشته و تعدادزيادي زخمي بر جاي گذاشتند و در مخالفت با اقتصاد كم رمق غرب از پاي نمي ايستند. عامل وضعيت موجود را در  جهاني سازي مي دانند.

   همه اين ها گوياي اين واقعيت تلخ است كه اقتصاد در جهان با مشكلات فراوان روبه روست و كشور ما نمي تواند از تركش انفجار جهاني به دور باشد. هنگامي كه بهاي نفت كاهش پيدا مي كند تبعا" روي اقتصاد ما تاثير مي گذارد.

 30 سال است از عمر انقلاب مي گذرد و تمام دولت هائي كه روي كار آمدند شعار  اقتصاد بدون نفت  را دادند ولي وابستگي به نفت افزايش پيدا كرد ؛ حتي اگر در سياست اقتصادي منهاي نفت موفق هم مي شديم اكنون حجم مبادلات جهاني  به حدي نابسامان است كه بازهم آسيب پذير بوديم.

 مجددا تكرار مي كنم با همه اين ها بي برنامگي و يا برنامه ريزي هاي ناصحيح و قابل انتقاد و اظهارات نسنجيده مقامات دولت نهم در پاره اي از موارد را هيچ شخصي تائيد نمي كند، ولي اين طور هم نيست كه همه مشكلات را به گردن اين دولت بيندازيم و از بسياري از معضلات به جا مانده از دولت هاي قبلي و جهاني غافل بمانيم. نبايد فراموش كرد 3-4 قطعنامه در 4 سال اخير در شوراي امنيت عليه ايران صادر شد اگر چه مي توانستيم بهتر با جهان سخن بگوئيم و اين همه حساسيت ايجاد نكنيم .

   پيشنهاد راهكارهاي اقتصادي از سوي خبرگان اقتصادي به دولت  يك وظيفه ملي است ودولت هم بايد به طرح ها و پيشنهادات توجه كند ولي نبايد از ابتدا در مقابل دولت شمشير را از رو بست وهمه مشكلات و نارسائي ها را به گردن دولت انداخت.

 متاسفانه تمام مقالات روزنامه هاي مخالف دولت حكايت از اين موضوع دارد. مثلا"هنگامي كه بهاي زمين و مسكن واجاره افزايش پيدا مي كند فريادها بلند مي شود و ناشي از بي كفايتي دولت قلمداد مي شود، ولي هنگام پائين آمدن سكوت برقرار مي شود.